Διάλογος # 5: Η ημέρα μετά

14:16 8/10/2013 - Πηγή: Culture Now

Η Κοινωφελής Επιχείρηση Αθλητισμού Πολιτισμού Περιβάλλοντος Δήμου Παλλήνης σε συνεργασία με το Γραφείο Διασύνδεσης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, παρουσιάζει τη σειρά ομαδικών εκθέσεων σύγχρονης τέχνης “Διάλογοι” στο “Κέντρο Εικαστικών & Εφαρμοσμένων Τεχνών Πρώην Αποθήκες Καμπά”.

Η πέμπτη έκθεση με τη συμμετοχή καλλιτεχνών - αποφοίτων της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών με τίτλο «Διαλογος # 5: Η ημέρα μετά» θα εγκαινιαστεί την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013 στις 19:00 και θα διαρκέσει έως και το Σάββατο

2 Νοεμβρίου 2013.

Σκοπός του προγράμματος είναι φέρει σε επαφή τους δημότες με την σύγχρονη εικαστική σκέψη και δημιουργία και να ανοίξει νέους διαύλους επικοινωνίας και συνδιάλεξης στον τόπο μας με τον ιδιαίτερο τρόπο που μόνο η τέχνη μπορεί. Το εκθεσιακό πρόγραμμα πλαισιώνεται με παράλληλα εκπαιδευτικά προγράμματα ξενάγησης για παιδιά.

Συμμετέχοντες απόφοιτοι του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών:

Χρύσα Βαλσαμάκη
Δήμητρα Δημοπούλου
Φανή Μπήτου

Συμμετέχοντες φοιτητές του Τμήματος Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης:

Εύα Βασλαματζή
Σταυρούλα Δαργωνάκη
Παυλίνα Κύρκου

Φωτιές, σεισμοί, λοιμοί, καταποντισμοί. Μια καθημερινή έκφραση που αναφέρεται σε καταστροφικά γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία ενός τόπου και ανεξίτηλα γράφτηκαν στην μνήμη του κοινωνικού συνόλου. Γεγονότα του παρελθόντος αλλά και της επικαιρότητας που καλούμαστε να διαχειριστούμε άλλοτε ως βίωμα και άλλοτε ως πληροφορία και εικόνα.

Μια καταστροφή έχει πολλές διαφορετικές μορφές και χαρακτηριστικά - φυσική καταστροφή, πόλεμος, κρατική βία, κοινωνική αγριότητα, οικονομική κρίση – και αντίστοιχα πολλές επιπτώσεις.

Η τέχνη έχει παίξει ποικιλοτρόπως το ρόλο της μαρτυρίας, του μνημείου, της καταγγελίας, της επούλωσης και έχει θεωρηθεί τόσο απαραίτητη και ζωτικής σημασίας όσο και κατηγορηθεί ως πολυτέλεια. Η ανάκτηση του παρελθόντος αποτελεί ανάγκη, αλλά σε τι βαθμό είναι το παρελθόν ανακτήσιμο;

Η καταγραφή ενός καταστροφικού γεγονότος στην συλλογική μνήμη αποτελεί αποτέλεσμα φιλτραρισμένων πληροφοριών, προερχόμενων άλλοτε από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και μιας προσπάθειας διαμόρφωσης της κοινής γνώμης και άλλοτε από το συναισθηματισμό που κατακλύζει τις μαρτυρίες των ανθρώπων που το βίωσαν. Τι είναι αυτό που παραμένει ανείπωτο, ανέκφραστο και άγνωστο; Μπορεί η τέχνη να παρέμβει, να αναδείξει και να αποκαταστήσει αποσιωπημένα κομμάτια της ιστορίας; Η μνήμη και η απώλεια της μνήμης επηρεάζουν ως διαδικασίες την αποκατάσταση της καθημερινής ζωής μετά από μια καταστροφή. Μπορεί τελικά η τέχνη να επουλώσει πληγές του παρελθόντος; Η έκθεση εξετάζει τα νοηματικά και αισθητικά προβλήματα που συνδέονται με την καταγραφή, επεξεργασία και διαχείριση καταστροφικών γεγονότων. Οι καλλιτέχνες ερευνούν τους μηχανισμούς της καταστροφής, του τρόμου που αυτή συνεπάγεται αλλά και της διαχείρισης, ανάκαμψης και συνέχισης της κοινωνικής ζωής.

Επιμέλεια: Νίκος Αρβανίτης