Φωτογραφικά Ζεύγη: Έκθεση στην Γκαλερί Κέννεντυ της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης

11:42 13/1/2014 - Πηγή: Culture Now

Η Ελληνοαμερικανική Ένωση παρουσιάζει στην Γκαλερί Κέννεντυ που βρίσκεται εντός του κτιρίου της, την έκθεση με τίτλο "Φωτογραφικά ζεύγη", από τις 17 Ιανουαρίου έως και τις 5 Φεβρουαρίου 2014.

Η Ελληνοαμερικανική Ένωση και ο «Φωτογραφικός Κύκλος» συνεχίζουν τη συνεργασία τους με την τέταρτη έκθεση από τη σειρά που τιτλοφορείται «Φωτογραφικά ζεύγη». Στην σειρά εκθέσεων Φωτογραφικά Ζεύγη παρουσιάζεται η δουλειά δυο φωτογράφων και μελών τού «Φωτογραφικού Κύκλου», των οποίων οι δρόμοι της ζωής ή της φωτογραφίας

συναντώνται με κάποιο τρόπο. Μπορεί να είναι συγγενείς ή μπορεί να είναι αχώριστοι φίλοι. Μπορεί το θέμα της φωτογραφίας τους να είναι κοινό ή μπορεί και η καλλιτεχνική τους προσέγγιση να είναι όμοια. Μπορεί όμως να συνδέονται και μέσα από την ουσιαστική διαφορά μιας φαινομενικά όμοιας δουλειάς. Η τέταρτη αυτή έκθεση παρουσιάζει φωτογραφίες της Νίκης Γουζούαση και της Τάνιας Παπαδάτου.

H Νίκη Γουζούαση και η Τάνια Παπαδάτου συνδέονται με προσωπική φιλία, πέρα από τη συμμετοχή τους ως μελών στο σωματείο και όχι απλώς εκθέτουν μαζί, αλλά και συχνά ταξιδεύουν και φωτογραφίζουν παρέα. Η παράθεση (και αντιπαράθεση) της δουλειάς τους, παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Η Νίκη Γουζούαση πλάθει, σχεδόν κυριολεκτικά, έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι, τα σπίτια, οι σκιές, τα αντικείμενα συνθέτουν ένα κυβιστικό αυθύπαρκτο έργο, ενώ η Τάνια Παπαδάτου χρησιμοποιεί τη φωτογραφική φόρμα για να εντοπίσει και να εστιάσει το ενδιαφέρον της πάνω στους ανθρώπους που εντάσσει στις εικόνες της. Έτσι η καθεμιά τους δίνει μια πολύ προσωπική εκδοχή του ίδιου κόσμου που αντικρίζει και μεταμορφώνει ο φακός τους.

Φωτογραφικά Ζεύγη

Νίκη Γουζούαση: Η φωτογραφία είναι ένα φίλτρο που τοποθετεί ο καλλιτέχνης ανάμεσα στον εαυτό του και στον κόσμο και παράλληλα ανάμεσα στον εαυτό του και στη φωτογραφία. Το φίλτρο όμως αυτό δεν είναι παρά ο ίδιος ο καλλιτέχνης και το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι η εικόνα της δικής του σχέσης τόσο με το περιβάλλον του όσο και με το μέσον που χρησιμοποιεί για να το προσεγγίσει. Επειδή όμως η διεργασία αυτού του φιλτραρίσματος είναι διαρκής, εναλλασσόμενη, απρόβλεπτη και συχνά αντιφατική, δεν είναι σύνηθες να προκύπτει μια εικόνα απόλυτη και σαφής. Η φωτογραφική δουλειά όμως της Νίκης Γουζούαση εκπλήσσει με την σφριγηλή παρουσία της και το ξεκάθαρο αποτέλεσμα που προσφέρει. Και οτιδήποτε τόσο πειστικό και δυναμικό στην τέχνη προκαλεί τον σεβασμό, αν όχι τον θαυμασμό. Η δυναμική υπογράμμιση της φόρμας στη φωτογραφία είναι γνωστό ότι συνιστά μια ολισθηρή επιλογή. Αλλά και η παρουσία ανθρώπων που κινούνται μέσα στο πλαίσιο αυτής της φόρμας παραπέμπει σε ανιαρά και τετριμμένα στερεότυπα. Εντούτοις, ο φωτογραφημένος κόσμος της Νίκης Γουζούαση παρουσιάζει μια εντυπωσιακή συνεκτικότητα, στο πλαίσιο της οποίας οι φόρμες αγκαλιάζουν κτίρια, ανθρώπους και σκιές σε μια χορογραφία που υπερβαίνει τα εικονιζόμενα. Και αξίζει να σημειωθεί ότι η συνεκτικότητα αυτή δεν κλονίζεται από τις πρώτες απόπειρες της φωτογράφου στην περιοχή του χρώματος, το οποίο δεν φαίνεται να την ξεστρατίζει από τις γοητευτικές εμμονές της. Τελικά η επιτυχία του αποτελέσματος συνίσταται στο γεγονός ότι το προσωπικό φίλτρο που χρησιμοποιεί η φωτογράφος αποδίδει ταυτόχρονα, αδιαίρετα και χωρίς δυνατότητα διάκρισης το όραμά της για τη φωτογραφία και το βλέμμα της πάνω στον κόσμο.

Τάνια Παπαδάτου: Για την Τάνια Παπαδάτου ο περιβάλλων χώρος, ο κόσμος όλος, φαίνεται πως δεν είναι παρά οι άνθρωποι. Ο φακός της μοιάζει να κτίζει έμπειρα τις εικόνες της, αλλά στην πραγματικότητα απλώς πιστοποιεί την περιέργεια και το ενδιαφέρον της για τα πρόσωπα που ανιχνεύει γύρω της. Ο αναμφισβήτητος έλεγχος που έχει πάνω στη φωτογραφική φόρμα δεν την απομακρύνει ούτε στιγμή από τη συλλεκτική εμμονή της ανθρώπινης παρουσίας. Ο προβολέας του ενδιαφέροντος είναι πάντοτε εστιασμένος στα πρόσωπα, χωρίς παρεκτροπές συναισθημάτων ή άσκοπη επίδειξη ικανοτήτων. Η συλλογή αυτών των προσώπων θα μπορούσε να υποκύπτει -όπως άλλωστε συμβαίνει συνήθως- είτε σε μια εκφραστική τους ιδιαιτερότητα, που θα εξανάγκαζε τη φωτογράφο να πάρει και μια προσωπική στάση απέναντί τους, είτε σε μια ψυχρή σχεδόν επιστημονική εμμονή. Η Τάνια Παπαδάτου αποφεύγει και τις δύο παγίδες. Τα πρόσωπα που συλλέγει είναι ταυτόχρονα άτομα και σύνολο. Απολύτως εξατομικευμένες περιπτώσεις, αλλά και δείγματα ανθρώπων. Το ανθρωποκυνηγητό της γίνεται μάλιστα απολύτως αποκαλυπτικό, όταν αποφασίζει να απομακρυνθεί από τις εικόνες των προσώπων και στρέφει τον φακό της σε καθημερινά αντικείμενα, σε σπίτια και σε ασήμαντες σκηνές καθημερινότητας. Η ανθρώπινη παρουσία τότε υπογραμμίζεται από την απουσία της. Οι άνθρωποι υπονοούνται και φαίνεται ότι μόλις αποχώρησαν από την εικόνα ή ότι επίκειται η εμφάνισή τους. Η Τάνια Παπαδάτου χρησιμοποιεί πολύ αποτελεσματικά το όπλο του αποκλεισμού στοιχείων για να ορίσει και να ενδυναμώσει το κάδρο της.

Επιμέλεια: Πλάτων Ριβέλλης