Η διαλεκτική ανάπλαση του ορατού: έκθεση του Ηλία Καρρά στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών

15:50 8/11/2016 - Πηγή: Culture Now

Την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016 στις 7.30 μ.μ. εγκαινιάζεται η έκθεση ζωγραφικής, του Ηλία Καρρά, με τίτλο Η διαλεκτική ανάπλαση του ορατού, στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών.

Σε μια εποχή που οι τηλεοπτικές οθόνες, οι σελίδες των εφημερίδων και το διαδίκτυο πλημμυρίζουν από παιδικές φιγούρες, οι οποίες, επιδιώκουν να ευαισθητοποιήσουν θετικά ή αρνητικά τον θεατή, ο ζωγράφος Ηλίας Καρράς έρχεται να προσθέσει τη δική του οπτική- την εικαστική του ματιά πάνω στο ίδιο θέμα. Ζωγραφίζει δεκάδες παιδικά κεφάλια, με πρόσωπα τρυφερά, αθώα, συχνά έκπληκτα,

αποστασιοποιημένα στον χώρο και τον χρόνο. Πρόσωπα που μοιάζουν να αιωρούνται, λες και αναζητούν την ευστάθεια σε ένα ασταθές περιβάλλον∙ τη μνημείωσή τους στον χρόνο∙ το αποτύπωμα τους στον χώρο. Πρόσωπα που δεν απευθύνονται κατευθείαν στον θεατή, αφού τα δικά τους βλέμματα συνήθως στοχεύουν στο άπειρο, στο κενό ή στην καλύτερη περίπτωση σ’ ένα ρευστό γκρίζο σύμπαν.

Με ένα ενσυνείδητο εικαστικό παιχνίδι ανάμεσα στη φόρμα και το περιεχόμενο, ο ζωγράφος κατορθώνει να προσθέσει τη δική του αφήγηση πάνω στην πραγματικότητα. Ανακαλεί μνήμες από παιδικές εικόνες γνωστές και άγνωστες, προκαλεί σκέψεις, εμμέσως κινητοποιεί συναισθήματα. Χωρίς κραυγαλέες αναφορές, με υπόγεια μαεστρία, μας οδηγεί να σκεφτούμε τα παιδιά του πολέμου, τα προσφυγόπουλα, τα χαμένα παιδιά, τα νεκρά παιδιά όλου του κόσμου.

Με την πρώτη ματιά η καινούργια δουλειά του Ηλία Καρρά είναι ευφάνταστη, διεγερτική στη θέαση, τεχνικά και καλλιτεχνικά ολοκληρωμένη. Ο ζωγράφος, όμως, τώρα πια, προχωρεί ακόμη περισσότερο. Στην πρόσφατη εικαστική του δημιουργία σχεδόν εξαφανίζει το ανθρώπινο σώμα, ό,τι κυριαρχούσε σε προηγούμενα έργα του. Επικεντρώνεται σχεδόν αποκλειστικά στο παιδικό κεφάλι. Στη ρευστότητα του κενού αναδεικνύει την ανθρώπινη ύπαρξη στην πιο τρυφερή της έκφραση∙ την παιδικότητα. Επικεντρώνεται στο παιδί, στο αθώο παιδικό πρόσωπο, εκείνο που δεν πρόλαβε να γίνει σώμα. Εκείνο που χωρίς να μπορεί να επιλέξει, υφίσταται. Κι αυτό είναι ίσως το επιπλέον διαλεκτικά προκλητικό στοιχείο της καινούργιας δουλειάς του.

Η έκθεση συνοδεύεται από κείμενο της κριτικού τέχνης Πέγκυς Κουνενάκη.