Κοινωνία της διακινδύνευσης - Ούλριχ Μπεκ

11:08 20/10/2015 - Πηγή: Culture Now

Από τις εκδόσεις Πεδίο κυκλοφορεί το βιβλίο, Κοινωνία της διακινδύνευσης. Καθ' οδόν προς μια άλλη νεωτερικότητα του Ούλριχ Μπεκ σε επιμέλεια του Νικήτα Πατινιώτη.

Ο κοινωνιολόγος Ούλριχ Μπεκ έχει παρουσιάσει ενδιαφέρουσες αναλύσεις για το πώς λειτουργούν οι μοντέρνες κοινωνίες και ο σύγχρονος κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε. Το παρόν έργο διαφοροποίησε το βλέμμα μας για εμάς τους ίδιους και όσα μας συμβαίνουν: αντικατέστησε την έννοια «βιομηχανική κοινωνία»

όχι με την «καταναλωτική κοινωνία», όπως έκαναν τόσοι άλλοι, αλλά με την έννοια «κοινωνία της διακινδύνευσης».

Η «κοινωνία της διακινδύνευσης», κατά τον Μπεκ, χαρακτηρίζει την εξέλιξη των νεωτερικών σύγχρονων κοινωνιών στην πορεία προς την παγκόσμια κοινωνία. Αυτός είναι και ο τίτλος του διεθνώς γνωστότερου έργου του που με χαρά παρουσιάζουμε στους Έλληνες αναγνώστες. Η διακινδύνευση, το ρίσκο, δεν είναι καταστροφή, λέει ο Μπεκ. Διακινδύνευση δεν είναι ο κίνδυνος και η απώλεια αγαπημένων καταστάσεων, συνηθειών, διαδικασιών ή αγαθών, όσων αρνητικών μάς τυχαίνουν αυτή την εποχή και από τα οποία υποφέρουμε. Διακινδύνευση υπάρχει κατά την οργανωμένη προσπάθεια αποφυγής της καταστροφής. Υπάρχει κατά την προσπάθεια υπέρβασης καταστροφών και γενικότερων αρνητικών καταστάσεων στις ανθρώπινες κοινωνίες.
Η θεωρία του Μπεκ προσέχτηκε από ένα ευρύ κοινό όχι αποκλειστικά επιστημόνων της ειδικότητάς του, και τα βιβλία του έγιναν ιδιαίτερα ευπώλητα (best sellers). Αυτό ισχύει ιδίως για το παρόν βιβλίο του, το οποίο μεταφράστηκε σε πάνω από 35 γλώσσες και το οποίο κατατάχθηκε ως ένα από τα είκοσι σημαντικότερα κοινωνιολογικά βιβλία του 20ού αιώνα.

O Ούλριχ Μπεκ γεννήθηκε το 1944 στο Στολπ / Πόμερν και μεγάλωσε στο Aνόβερο. Ξεκίνησε τις σπουδές του στις νομικές επιστήμες το 1966, στο Φράιμπουργκ, αλλά γρήγορα άλλαξε κατεύθυνση και στράφηκε στην κοινωνιολογία, στη φιλοσοφία και στις πολιτικές επιστήμες φοιτώντας στο Πανεπιστήμιο του Mονάχου, όπου και αναγορεύτηκε σε διδάκτορα της κοινωνιολογίας το 1972. Στη συνέχεια, και αφού είχε πάρει μέρος σε πολλά προγράμματα έρευνας και διδασκαλίας, το 1979-1980 εκλέχτηκε σε θέση καθηγητή κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Mύνστερ, με ειδίκευση στις οικονομικές και κοινωνικές επιστήμες και αργότερα στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Tο 1981 αρχίζει να εκδίδει το κοινωνιολογικό περιοδικό "Soziale Welt". Kατείχε επίσης την έδρα του μαθήματος Kοινωνιολογία II στο Πανεπιστήμιο του Mπάμπεργκ, ενώ είχει συνεργαστεί και με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση σε έρευνες σχετικές με τον τομέα δραστηριοτήτων του. Είχε πλούσιο επιστημονικό και συγγραφικό έργο, στο οποίο συγκαταλέγονται τα: "Risikogesellschaft", "Die Erfindung des politischen", "Kinder der Freiheit", καθώς και οι υπό την εποπτεία του συλλογές κειμένων "Politik der Globalisierung" και "Perspektiven der Weltgesellschaft".