Κωνσταντίνος Ρήγος: Τα πάντα ζήσε!

15:21 31/10/2014 - Πηγή: Culture Now

Είναι η δεύτερη φορά που αναλαμβάνω το ανέβασμα ενός μιούζικαλ και δηλώνω και πάλι λάτρης του. Όταν βρίσκομαι στο εξωτερικό, δεν χάνω ευκαιρία να δω παράσταση μιούζικαλ. Έχει εξάλλου στενή σχέση με τον χορό, την τέχνη που διάλεξα να ακολουθήσω.

Το μιούζικαλ – που κατάγεται από την παντομίμα, τους μενεστρέλους, το βαριετέ κ.ά. μουσικά είδη – συνιστά ένα από τα δυσκολότερα είδη του θεάτρου, μιας και απαιτεί ισάξιες υποκριτικές, φωνητικές και χορευτικές δεξιότητες από τους ηθοποιούς· γι’ αυτό στις ΗΠΑ, εκεί όπου άνθισε το είδος,

οι ηθοποιοί λαμβάνουν ξεχωριστή εκπαίδευση σε εξειδικευμένες σχολές. Τα μεγέθη του σε όλα τα επίπεδα (στο ανσάμπλ των ηθοποιών, τα σκηνικά, τα κοστούμια, κλπ.) το καθιστούν απόλυτη πρόκληση για έναν σκηνοθέτη.

Στην Ελλάδα, τώρα εξοικειωνόμαστε με το μιούζικαλ, και παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όσοι καταπιάνονται μ’ αυτό, φαίνεται ότι μπορούμε να αισιοδοξούμε για το μέλλον του στη χώρας μας: αφενός το κοινό εκπαιδεύεται σιγά-σιγά στο να παρακολουθεί την πλοκή όχι μόνο στην πρόζα αλλά και στα τραγούδια και αφετέρου οι ηθοποιοί – ιδίως οι νεότεροι – φροντίζουν να εξελίσσουν όλα τα απαραίτητα σκηνικά εφόδια. Επιπλέον, οι παραγωγές δεν φείδονται δαπανών, τα σκηνικά και ειδικά τα κοστούμια συχνά δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από εκείνα των ξένων παραγωγών.

Το Rocky Horror Show, γράφτηκε στις αρχές του ’70 από έναν ηθοποιό που θέλησε να «διασκεδάσει» την ανεργία του και πρωτοπαρουσιάστηκε στο Λονδίνο και μάλιστα στο Royal Court!

Πρόκειται για μια παρωδία των ταινιών επιστημονικής φαντασίας και των b-movies τρόμου κι αποτελεί την αποθέωση της εξτραβαγκάντσα: πιθανοί κι απίθανοι τύποι μπλέκονται σε απίστευτες περιπέτειες, εξωγήινοι ανταγωνίζονται γήινους, το αμερικάνικο όνειρο διαλύεται στην απόλυτη σεξουαλική ελευθεριότητα, ο χωρο-χρόνος αλλοιώνεται, ο Φράνκενστάιν δίνει τη θέση του στον Μίστερ Άτλας, νούμερα «καμπαρέ» καταντούν δοκιμασία, ένας γάμος μεταξύ αντρών πραγματοποιείται προτού ανοίξει η σχετική συζήτηση ανά τον κόσμο, σπλάτερ καταστάσεις, γκαγκ, μελωδικά τραγούδια, πολύς χορός… Το σύνθημά του είναι «τα πάντα ζήσε»!

Το μιούζικαλ γνώρισε ανεπανάληπτη επιτυχία, διαδόθηκε διεθνώς χάρη στην κινηματογραφική μεταφορά του, σε σημείο που να έχει δημιουργηθεί fun-club από τους ορκισμένους θαυμαστές του. Γιατί μας αφορά σήμερα; Μπορεί η ερώτηση να μην είναι τόσο έγκυρη, αφού μιλάμε για το πιο cult μιούζικαλ απ’ όλα. Κι όμως, η αναφώνηση του Ριφ-Ραφ στο τέλος του έργου, «Έχει αποτύχει το λάιφ-στάιλ το εξτρίμ», δεν μπορεί να μην κάνει τους νεοέλληνες να μειδιάσουν… Σαν ένα ατέλειωτο ροκ & ρολ πάρτι, μόνο που στο τέλος ανοίγει η ροζ τούρτα κι από μέσα αναδύονται δυο φιλήδονα χείλη και χαμογελά μια μασέλα που τρίζει…

Info: Ο Κωνσταντίνος Ρήγος σπούδασε Χορό (ΚΣΟΤ) και Οικονομικά (ΕΚΠΑ). Ίδρυσε το Χοροθέατρο ΟΚΤΑΝΑ το 1990, με το οποίο παρουσίασε πληθώρα παραστάσεων αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές και βραβεία για πολλές από αυτές. Το 2007 δημιούργησε το μουσικό εικαστικό συγκρότημα «Ταγέρια». Έχει συνεργαστεί με το Κ.Θ.Β.Ε. ως καλλιτεχνικός υπεύθυνος Χοροθεάτρου (2001-5), με τα «Δημήτρια» (συμμετοχή στην καλλιτεχνική επιτροπή), ως χορογράφος ή/και σκηνοθέτης με το Εθνικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών, το Μέγαρο Μουσικής Αθήνας και Θεσσαλονίκης, το Φεστιβάλ Χορού Δήμου Αθηναίων, τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και ιδιωτικά θέατρα.

* Αναδημοσίευση από το περιοδικό Culturenow Mag, τεύχος 30