Λάμπρος Γεωργόπουλος: Η νέα γενιά κινηματογραφιστών πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλον

17:18 20/10/2014 - Πηγή: Culture Now

Τον είδαμε πρώτη φορά τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Δράμα, στο Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους , όπου απέσπασε Εύφημο Μνεία για την ταινία του με τίτλο “Πέρασμα”. Είχαμε όμως την τύχη να τον συναντήσουμε ξανά, αυτή τη φορα στο Πανόραμα Ευρωπαικού Κινηματογράφου, στα πλαίσια του οποίου πραγματοποιείται προβολή των μικρού μήκους ταινιών της νεοιδρυθείσας εταιρείας παραγωγής Horme Pictures.

Στον ιστορικό

και πανέμορφο κινηματογράφο ΆΣΤΥ βρήκαμε τον νεαρό κινηματογραφιστή Λάμπρο Γεωργόπουλο. Όπως μάς λέει ο ίδιος, διατηρεί ακόμη την ιδιότητα του δικηγόρου αλλα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο εργάζεται ως βοηθός παραγωγής, διευθυντής παραγωγής και συνεργάτης παραγωγός στην Horme Picture, της οποίας είναι συνιδρυτής. Το “Πέρασμα” είναι η πρώτη του ταινία. Η συζήτηση μας μαζί του ήταν πολύ ενδιαφέρουσα.

Συνέντευξη: Ελένη Τσόκα

Culturenow.gr: Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για την ταινία σας;

Λάμρος Γεωργόπουλος: Το “Πέρασμα” είναι η πρώτη μου ταινία. Ξεκίνησε ως μια σπουδαστική ταινία στα πλαίσια της σχολής (Horme Pictures) και προέρχεται απο μια προσωπική απώλεια, ένα ζήτημα προσωπικό που σιγα-σιγα, οσο ακόμη δουλεύαμε το σενάριο με τον δάσκαλο μου Βασίλη Μαζωμένο, εξελίχθηκε σε πανανθρώπινο. Αυτό που με ενδιαφέρει μέσα απ’αυτήν την ταινία είναι η κατάσταση που βιώνουμε στην Ευρώπη, ή αλλιώς στην Ευρωπαική κοινότητα που κάποτε θέλαμε να λέμε. Εδώ οι άνθρωποι δεν συλλαμβάνονται αλλα παραδίδονται απο μόνοι τους, εντελώς οικειοθελώς, σε μια αέναη σειρά θανάτου. Μιλάμε δηλαδή για μια ζοφερή κατάσταση.

Cul.N: Πώς θα περιγράφατε τις αντιδράσεις του κόσμου στην ταινια;

Λ.Γ: Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φαντασπόρτο (Πορτογαλία), που είναι το μεγαλύτερο φεστιβάλ φανταστικού στον κόσμο . Έπειτα προβλήθηκε στο Los Angeles, στη Δράμα και τώρα εδώ στην Αθήνα. Υπήρχε πολύ ενδιαφέρον η αλήθεια είναι. Ειδικά στο Φαντασπόρτο, οπου ο κόσμος εκεί όσο διαρκεί το φεστιβάλ ζεί για το φεστιβάλ, η ταινία έτυχε πολύ καλής υποδοχής και βαθιάς ανάγνωσης. Στη Δράμα συζητήθηκε και εκεί πολύ απο κοινό, φίλους και συναδέλφους κινηματογραφιστές. Είμαι πολύ ικανοποιημένος απο την ανταπόκριση του κόσμου γιατι η ταινία κατάφερε να προβληματίσει, να ανακινήσει συζητήσεις και να τροφοδοτήσει κουβέντες. Αυτο είναι το σημαντικότερο όλων.

Cul.N: Ως νεαρός στον χώρο του κινηματογράφου, πως έχετε αντιληφθεί και αντιλαμβάνεστε την έβδομη τέχνη;

Λ.Γ: Ο κινηματογράφος είναι μεγάλη συζήτηση και θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες. Για να τα πάρουμε απ’την αρχή, για μένα τουλάχιστον, το τεχνικό κομμάτι δεν είναι το σημαντικότερο, γιατι είναι δεδομένο οτι όλοι οι σκηνοθέτες πρέπει να έχουμε ένα άλφα επίπεδο τεχνικής, ή τουλαχιστον να το δουλεύουμε συνέχεια βλέποντας και μελετώντας ταινίες. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η αισθητική. Δηλαδή δεν είναι απλά τεχνικό το ζήτημα: παίρνουμε μια κάμερα και την στήνουμε. Είναι φιλοσοφική τοποθέτηση η γωνία που διαλέγουμε κάθε φορά. Δεν είναι τίποτα τυχαίο κι ουτε είμαστε καλλυμένοι με μια τεχνική αρτιότητα απο μόνη της. Ο κινηματογράφος είναι κυρίως έκφραση, επικοινωνία. Απλα θεωρώ οτι ο κινηματογραφιστής ή ο σκηνοθέτης πέρα απ’ολα αυτά είναι και ενας σημερινός homo universalis ,ή ένας σημερινός da Vinci (τουλάχιστον θα όφειλε να είναι). Πρέπει να γνωρίζει βασικά πράγματα απο επιστήμες, ψυχολογία, θέατρο, εικαστικά κλπ

Cul.N: Πώς βλέπετε τα πράγματα στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο;

Λ.Γ: Νομίζω οτι δεν έχει καμία σημασία αυτή τη στιγμή οι νέοι κινηματογραφιστές να εμπλακούμε σε τέτοιες συζητήσεις. Ο κινηματογράφος πρέπει να είναι ένας για μας. Πάντα υπήρχαν δυσκολίες και πάντα πολλοί άνθρωποι εξαντλούνται για να κάνουν μια ταινία. Επίσης είναι γνωστό οτι η Ελλάδα δεν έχει κοινό που να κυνηγάει τον καλό κινηματογράφο. Αυτο ομως δεν πρεπει να μας ενδιαφέρει εμάς τους δημιουργούς. Δεν έχουμε να πείσουμε κανέναν για τίποτα. Η νεα γενιά είναι καλό να κοιτάει μπροστά και να δημιουργεί τις συνθήκες. Δεν ωφελεί να ρίχνουμε ευθύνες ο ένας στον άλλον. Δεν ωφελεί κανένα κουτσομπολιό και καμία μιζέρια. Και η φιλοσοφία της Horme είναι αυτή ακριβώς: να βοηθάμε ο ένας τον άλλον και να μην επηρεαζομαστε απο τις αντιξοότητες.

Cul.N: Ποιό είναι τα επόμενο σου βήμα;

Λ.Γ: . Η επόμενη ταινία θα είναι ντοκιμαντέρ-με στοιχεία μυθοπλασίας-όπου παρακολουθώ ένα χριστιανικό έθιμο ενος χωριού της Ελλάδας. Αυτό που ουσιαστικά θέλω να κάνω είναι, έχοντας κατοχυρώσει τα τεχνικά και εκφραστικά μου μέσα, να προχωρήσω ένα βήμα στην ποιότητα της αισθητικής μου. Γενικότερα το θέμα είναι αυτό το επόμενο βήμα να εκφράζει αφενός αυτό που θέλουμε να πούμε συνολικά για τον κόσμο και αφετέρου να είναι τόσο όσο να λέει μόνο ένα πράγμα απο τα εκατόπενηντα που θέλουμε να πούμε (για να μην είμαστε φλύαροι).

Περισσότερες πληροφορίες για το 27ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου εδώ.