Μέχρι το πλοίο, του Αλέξη Δαμιανού: 50 χρόνια μετά προβάλλεται ξανά στην Αλκυονίδα

13:34 5/5/2016 - Πηγή: Culture Now

Στα πλαίσια του αφιερώματος «Μια δυνατή φωτιά» στις 5-11 Μαΐου 2016, για τα 10 χρόνια χωρίς τον Αλέξη Δαμιανό, προβάλλεται η πρώτη του ταινία, «ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ», ξανά στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema, τον κινηματογράφο που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1967. Μία από τις ταινίες που έδειξαν την στροφή του ελληνικού κινηματογράφου έτσι ώστε να μιλάμε πλέον για διάκριση μεταξύ

του Παλιού και του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου.

Ο Δαμιανός, πιο επίκαιρος από ποτέ, αναφέρεται στην ιστορία ενός άντρα που φεύγει από το βουνό για να μετακινηθεί προς το λιμάνι του Πειραιά και από εκεί να φύγει μετανάστης για την Αυστραλία.

Η ταινία είναι βασισμένη στο «Δαχτυλίδι» του Σπήλιου Πασαγιάννη, τη «Νανότα» του Γρηγόρη Ξενόπουλου και ένα δημοτικό τραγούδι.

Κέρδισε παμψηφεί το πρώτο βραβείο ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ της Ιέρ και εξασφάλισε διανομή στο Παρίσι. Οι Γάλλοι κριτικοί ενθουσιάστηκαν με το σπάνιο κινηματογραφικό διαμάντι από την Ελλάδα.

Παίζουν οι: Χρήστος Τσάγκας, Αλέξης Δαμιανός, Βένια Παλλήρη, Γιώργος Μάζης

Λίγα λόγια για την ταινία

Η αφήγηση της ταινίας ξεκινά από την επαρχιακή Ελλάδα. Ο Δαμιανός ξέρει πολύ καλά την επαρχία, την έχει γνωρίσει στα χρόνια της Κατοχής και ξέρει τους τρόπους συμπεριφοράς των Ελλήνων της επαρχίας. Μπορεί λοιπόν να ηθογραφήσει σε αυτούς. Ήρωάς του είναι ένας νεαρός επαρχιώτης, βοσκός, που έχει μια ερωτική περιπέτεια. Θέλει να φύγει, το έχει αποφασίσει, να πάει στην Αυστραλία. Η χώρα του το διώχνει, δεν μπορεί να ζήσει πλέον σε αυτή, ψάχνει μια άλλη πατρίδα. Ξεκινά ένα βιωματικό ταξίδι. Μέχρι να πάει στον Πειραιά θα γνωρίσει τα διαφορετικά πρόσωπα της Ελλάδας.

Η ταινία είναι γεμάτη από σύμβολα που χαρακτηρίζουν περιοχές της Ελλάδας, έχουμε να κάνουμε με τις συμπεριφορές των κατοίκων τους. Από την επαρχιακή έως την αστική περιοχή, ο σκηνικός χώρος προσδιορίζεται από τα σύμβολα του που είναι περισσότερο οι ίδιες συμπεριφορές των ανθρώπων, παρά τα χωρικά του σύμβολα, το τοπίο, τα κτήρια κ.λπ.

Χαρακτηριστικός είναι ο κεντρικός ήρωας τον οποίο τον υποδύεται ο σκηνοθέτης.

Η ταινία είναι βαθιά πολιτική, βαθιά ανθρώπινη, τραγική και ρεαλιστική συγχρόνως. Βάζει νέα ζητήματα αισθητικής και περιεχομένου, θέλει μια ανθρωποκεντρική ματιά, ανοίγει ένα πεδίο στο οποίο θα τοποθετηθούν οι Έλληνες σκηνοθέτες, σε μεγάλο βαθμό, μετά την πτώση της χούντας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Αλέξης Δαμιανός, γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου του 1921 στην Αθήνα. Ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ιδρυτής του «Πειραματικού Θεάτρου» και του Θεάτρου «Πορεία», όπου σκηνοθέτησε πολλά θεατρικά έργα.

Έχει σκηνοθετήσει τρεις μεγάλου μήκους ταινίες και έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες Ελλήνων σκηνοθετών όπως στον «Κλέφτη» του Παντελή Βούλγαρη, στο «Σύντομο Διάλειμμα» του Ντίνου Κατσουρίδη, στον «Φόβο» του Κώστα Μανουσάκη, και στον «Καιρό των Ελλήνων» του Λάκη Παπαστάθη. Οι ταινίες του απέσπασαν πολλά βραβεία και του χάρισαν διεθνή αναγνώριση. Πέθανε στις 4 Μαΐου του 2006.

Οι ταινίες του Αλέξη Δαμιανού, τρεις στο σύνολό τους, διασχίζουν σχεδόν σαράντα χρόνια και σφραγίζουν ανεξίτηλα την πορεία του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Το τρίπτυχο του έργου του ξεκινά το 1966 με το «Μέχρι το Πλοίο» και μαζί του ξετυλίγεται η ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου.

Σταθμός στο 1971 και στην «Ευδοκία», μία από τις σημαντικότερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών. Επόμενος σταθμός το 1995 και ο «Ηνίοχος», η πιο πολυαναμενόμενη κινηματογραφική επιστροφή που γνώρισε το ελληνικό σινεμά. Σκληρή ποίηση, κοινωνική διείσδυση, ιστορικός προβληματισμός με επίκεντρο πάντα τον άνθρωπο χαρακτηρίζει το μοναδικό έργο του Αλέξη Δαμιανού.