Ο Ντον Τζοβάννι από την Όπερα της Βαλίτσας στο Μαρούσι

Ο Χώρος Πολιτιστικών Εκδηλώσεων Αμαλιείου Ιδρύματος στο Μαρούσι είναι ο επόμενος σταθμός της «Όπερας της Βαλίτσας» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με τον θρυλικό Ντον Τζοβάννι του Μότσαρτ, την Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014.

Πρόκειται για μια δράση που έχει αγκαλιάσει το κοινό τα τελευταία δύο χρόνια, σε όλη την Ελλάδα. Πρόκειται για μια ευέλικτη και αεικίνητη παραγωγή όπερας, η οποία παρουσιάζεται σε απρόσμενους χώρους, εκτός

παραδοσιακών θεάτρων, με συνοδεία πιάνου και με τους καταξιωμένους πρωταγωνιστές της ΕΛΣ. Με δωρεά από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Ταξίδι προς το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος».

Η νέα παραγωγή της «Όπερας της Βαλίτσας» διηγείται την ιστορία του Ισπανού ευγενούς Ντον Τζοβάννι, του βλάσφημου άντρα που οι άνδρες θαυμάζουν για το θάρρος του και οι γυναίκες για τη σκανδαλώδη φήμη του. Ο Ντον Τζοβάννι μοιάζει ένας άνθρωπος χωρίς αισθήματα, χωρίς συμπόνια, χωρίς αίσθηση του δικαίου. Ταυτόχρονα όμως ενσαρκώνει τις αξίες του Διαφωτισμού και του ορθού λόγου, του ανθρώπου που είναι κύριος του εαυτού του και των επιθυμιών του, που ορίζει τη μοίρα του και δεν στέκεται πλέον με φόβο απέναντι στο Θεό.

Η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ευκλείδη σκιαγραφεί τα περίπλοκα κίνητρα των ηρώων τους οποίους βγάζει από το ροκοκό κάδρο που ορίζει το λιμπρέτο και τους τοποθετεί στη σημερινή εποχή. Ο σκηνοθέτης έχει παρουσιάσει δουλειές του στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Φεστιβάλ Αθηνών, στη βερολινέζικη Neuköllner Oper, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, στην Όπερα Θεσσαλονίκης, στις Όπερες των Ζητιάνων κ.α. Η «Όπερα της Βαλίτσας» ξεκίνησε το 2011 από την Εθνική Λυρική Σκηνή σαν μια καλλιτεχνική δράση που είχε κύριο σκοπό να συναντήσει και να γοητεύσει ένα νέο κοινό, μυώντας το στο μαγικό κόσμο της όπερας και του λυρικού ρεπερτορίου. Η παραγωγή της «Όπερας της Βαλίτσας» είναι ευέλικτη και ταξιδεύει σε απρόσμενους χώρους (πνευματικά κέντρα, μουσεία, βιβλιοθήκες και αρχαιολογικούς χώρους) με τη συνοδεία των εξαιρετικών τραγουδιστών της ΕΛΣ, με ένα πιάνο αντί για ορχήστρα και όλα της τα σκηνικά... μέσα σε μια βαλίτσα.

Οι πρώτες παραστάσεις πραγματοποιούνται σε Δήμους της Αττικής (έχουν ήδη δοθεί με μεγάλη επιτυχία παραστάσεις στις 11/12 στο Χαϊδάρι, στις 29/12 στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, στις 23/1 στο Χαλάνδρι, στις 27/2 στην Ηλιούπολη, στις 6/3 στο Περιστέρι, στις 20/3 στη Μεταμόρφωση, στις 27/3 στον Άλιμο, στις 2/4 στην Πεύκη, στις 9/4 στο Κορωπί, στις 30/4 στη Νίκαια, στις 30/5 στα Καλύβια, την 1/6 στα Σπάτα, στις 21/6 στον Πειραιά, στις 27/6 στη Μάνδρα, στις 29/6 στα Μέγαρα και ακολουθεί στις 6/7 στην Πεντέλη, ενώ στη συνέχεια η «Όπερα της Βαλίτσας» θα περιοδεύσει σε όλη την Ελλάδα.

Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Αλέξανδρος Ευκλείδης σημειώνει:

«Ο Ντον Τζοβάννι ανήκει στον στενό πυρήνα του φανταστικού μουσείου αριστουργημάτων του σύγχρονου Δυτικού πολιτισμού, κάπου ανάμεσα στην Καπέλα Σιξτίνα, την Θεία Κωμωδία, το Έγκλημα και τιμωρία, την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν και το Περιμένοντας τον Γκοντό του Μπέκετ. Ωστόσο, παρόλο το μεγαλείο με το οποίο τον έχουμε επενδύσει, ο Ντον Τζοβάννι γράφτηκε για μια σκηνή εξαιρετικά μικρών διαστάσεων και ως κωμωδία. Η σμίκρυνση των μεγεθών και η επιστροφή στον κωμικό χαρακτήρα του έργου υπήρξαν, στην παράσταση της «Όπερας της Βαλίτσας» οι δύο βασικοί στόχοι, μέσα από τους οποίους αναδεικνύονται στοιχεία του έργου, που ο συνήθης γιγαντισμός των παραστάσεων υποβαθμίζει. Αν και χρειάστηκε να παραλείψουμε μεγάλο μέρος του μουσικού υλικού, για να φτάσουμε σε μία λογική για τις συνθήκες διάρκεια, τα μουσικά επιχειρήματα του Μότσαρτ φτάνουν ατόφια στον θεατή. Η παράστασή μας δεν είναι από αυτές που έχουν άποψη για το έργο. Επιχειρούμε περισσότερο να αναδείξουμε τα κίνητρα των χαρακτήρων που περιστοιχίζουν την αδιαμφισβήτητα κεντρική μορφή του έργου, τον Ντον Τζοβάννι. Ο Μότσαρτ, με το μνημειώδες μουσικοθεατρικό του χιούμορ, προίκισε τα πρόσωπά του με έναν αδιανόητο πλούτο χαρακτηρολογικών λεπτομερειών, τις οποίες επιχειρούμε να διαβάσουμε με παιγνιώδη τρόπο, συμπληρώνοντας στην ευαισθησία του 18ου αιώνα δικές μας πινελιές, αναγνωρίσιμες στον σημερινό θεατή. Η παράστασή μας, επίσης, δεν συνδιαλέγεται με τη μεταφυσική, όπως συχνά συμβαίνει σε παραστάσεις του έργου. Διαβάζει τους χαρακτήρες στο εδώ και στο τώρα κι ήταν αυτός ο λόγος που θελήσαμε να τους βγάλουμε από το ροκοκό τους κάδρο για να τους προσγειώσουμε στη σύγχρονη εποχή: όχι για να τους οικειοποιηθούμε, αλλά για να τους καταλάβουμε».

Η παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος «Ταξίδι προς το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος», το οποίο συνεχίζεται και επισκέπτεται επιπλέον δήμους στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής. Μοναδικός στόχος του προγράμματος είναι να εμπνεύσει και να ενημερώσει το κοινό σχετικά με το μεγάλο έργο που πρόκειται, μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, να θέσει σε νέες βάσεις τη σχέση των σύγχρονων πολιτών της χώρας με την Παιδεία, τον Πολιτισμό, αλλά και το Αστικό Πράσινο.

Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ευκλείδης

Σκηνικά: Βασιλική Παπαδοπούλου / Κοστούμια: Νατάσσα Δημητρίου

Φωτισμοί: Σπύρος Τζώρας

Μουσικολογική επιμέλεια: Δημήτρης Γιάκας

Πιάνο: Φρίξος Μόρτζος

Διανομή

Ντον Τζοβάννι: Διονύσης Τσαντίνης

Διοικητής/Μαζέττο: Γιώργος Ρούπας

Ντόννα Άννα: Άννα Στυλιανάκη

Ντον Οττάβιο: Χρήστος Κεχρής

Ντόννα Ελβίρα: Τζούλια Σουγλάκου

Λεπορέλλο: Βαγγέλης Μανιάτης

Tσερλίνα: Μυρσίνη Μαργαρίτη

*Το Πρόγραμμα «Ταξίδι προς το ΚΠΙΣΝ» υλοποιείται με την αποκλειστική στήριξη του ΙΣΝ, από το ΚΠΙΣΝ σε συνεργασία με την ΕΛΣ, την EBE, τον οργανισμό Future Library και την περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς. Είναι η πρώτη φορά που οι τρεις λειτουργικές πτυχές του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) αναφορικά με την καλλιτεχνικές προοπτικές της ΕΛΣ στις νέες εγκαταστάσεις, την κοινωνική διάσταση της Εθνικής Βιβλιοθήκης και την περιβαλλοντική ταυτότητα του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος θα συναντηθούν σε κοινές δράσεις και θα έρθουν σε διάλογο.

Keywords
Τυχαία Θέματα