Ο πιανίστας Σεργκέι Προκόφιεφ από τον Τίτο Γουβέλη στο Μέγαρο Μουσικής

11:18 8/2/2017 - Πηγή: Culture Now

Οι Σονάτες για πιάνο του Σεργκέι Προκόφιεφ, αγαπημένα έργα της πιανιστικής φιλολογίας, δεν έπαψαν ποτέ να αποτελούν μια μεγάλη δεξιοτεχνική και ερμηνευτική πρόκληση για όσους σολίστ αφοσιώνονται στη μελέτη της μουσικής του 20ού αιώνα.

Από τις απαιτητικές αυτές συνθέσεις ο πιανίστας Τίτος Γουβέλης επέλεξε να παρουσιάσει στο κοινό της Αίθουσας Δημήτρης Μητρόπουλος, την Τρίτη 14 Φεβρουαρίου (ώρα έναρξης 8:30 μ.μ.), τις Σονάτες αρ. 2, 5 και 8. Το ρεσιτάλ του εντάσσεται στον δημοφιλή Κύκλο Πιανόραμα, που προτείνει στους ακροατές ξεχωριστές βραδιές με λιγότερο ή περισσότερο

γνωστές σελίδες του πιανιστικού ρεπερτορίου, καθώς και στον Κύκλο Από τη Ρωσία με αγάπη, το ετήσιο αφιέρωμα του ΜΜΑ στη ρωσική μουσική.

Ο συνθέτης Σεργκέι Προκόφιεφ (1891–1953), βιρτουόζος πιανίστας ο ίδιος, συνέβαλε τα μέγιστα στην αναβίωση της σονάτας στο πιανιστικό ρεπερτόριο και στον εμπλουτισμό του με έργα υψηλών τεχνικών απαιτήσεων σε νεοκλασικό ύφος, στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά και κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι, από το 1910 έως το 195, ο φημισμένος ρώσος συνθέτης με το πλούσιο συμφωνικό έργο παρέδωσε στις νεότερες γενιές μόλις εννέα σονάτες.

Τα έργα που θα παρουσιάσει στο πρόγραμμά του στο Μέγαρο ο Τίτος Γουβέλης καλύπτουν χρονική περίοδο τριάντα ετών περίπου, με αφετηρία το 1912 και την τετραμερή Σονάτα για πιάνο αρ. 2 σε ρε ελάσσονα, έργο 14, μια νεανική σύνθεση που ο Προκόφιεφ έγραψε σε ηλικία 21 ετών. Ακολουθεί η Πέμπτη σονάτα σε ντο μείζονα, έργο 135. Η αρχική μορφή της ανάγεται στα 1923, αλλά ο Σεργκέι Προκόφιεφ την επεξεργάστηκε εκ νέου τριάντα χρόνια αργότερα. Σε αυτήν ακριβώς την αναθεωρημένη εκδοχή (1952/1953) θα ερμηνευτεί στο ρεσιτάλ της 14ης Φεβρουαρίου από τον Τ. Γουβέλη. Ο επίλογος της βραδιάς ανήκει στη Σονάτα αρ. 8 σε σι ύφεση μείζονα, έργο 84, μία από τις λεγόμενες «Τρεις σονάτες του Πολέμου», την οποία ο ρώσος μουσουργός δούλευε επί σειρά ετών (1939/1944), πριν εμπιστευτεί την πρώτη –και θριαμβευτική– εκτέλεσή της στον διάσημο σοβιετικό πιανίστα Εμίλ Γκίλελς.