Όχι αυτή η Χώρα από το Θέατρο της Εμπειρίας στο Φουγάρο

17:25 29/5/2015 - Πηγή: Culture Now

Το Θέατρο της Εμπειρίας, μέσα σε έναν καταιγισμό επερχόμενων παραστάσεων, παρουσιάζει τη νέα του παραγωγή με τίτλο Όχι αυτή η Χώρα, στις 5, 6 και 7 Ιουνίου, στο Φουγάρο, στο Ναύπλιο.

Η παράσταση θα παρουσιαστεί μέσα στον ίδιο χώρο όπου πραγματοποιείται η έκθεση σύγχρονης τέχνης POP

UP #1 της ιδιωτικής συλλογής της εικαστικού και ιδιοκτήτριας του Φουγάρου, Φλωρίκας Κυριακοπούλου, σε μία ιδιότυπη σκηνική σύλληψη και μία συνολική προσπάθεια συνομιλίας του παραστατικού με το εικαστικό μέρος σε μία πρωτοποριακή παράσταση – εγκατάσταση όπου η εικόνα αναδεικνύει τη δράση, ενώ τη Δευτέρα 8 Ιουνίου, ο Δημήτρης Δημητριάδης μαζί με το Νίκο Φυτά θα πραγματοποιήσουν ειδικό Σεμινάριο με θέμα τα πρόσωπα της μυθολογίας της αργολικής πρωτεύουσας, επάνω σε ανέκδοτο κείμενο του πρώτου, σε μια απόπειρα “ζωντανής” σκηνοθεσίας μαζί με πλήθος συμμετεχόντων.

Βασισμένη επάνω στα κείμενα Συντροφιά και Όχι Εγώ του Σ. Μπέκετ καθώς και στο Πεθαίνω σαν Χώρα του Δ. Δημητριάδη η παράσταση είναι μια σπουδή στο λόγο και στα παραγόμενα αποκλειστικά εξ αυτού συναισθήματα διαμέσω των οποίων προκύπτει και αναδεικνύεται η δράση.

Ο λόγος σαν δράση, το συναίσθημα ως απότοκο του λόγου, δίχως συναισθηματικά χρωματισμένες λέξεις, οι έννοιες των λέξεων ως αποκλειστικοί γεννήτορες των συναισθημάτων. Λέξεις δίχως συναίσθημα που καθώς εκφέρονται μορφοποιούνται σχηματίζοντας προτάσεις, περιόδους και εικόνες ενώ το περιεχόμενο τους γεμίζει με συναισθήματα προερχόμενα από τη διεργασία της μεταμόρφωσης της εικόνας σε δράση, διαμέσω της σκέψης και της παραγόμενης από αυτήν πεποίθηση.

Μία ηθοποιός κατακερματισμένη σε έξι σώματα μιλάει συνεχόμενα επί σαράντα λεπτά ενώ ο λόγος αναδιαμορφώνεται μέσω των σωμάτων ακατάπαυστα σε δράση. Μια δράση ατελής, που διαρκώς μετασχηματίζεται για να καταλήξει στο σημείο από όπου ξεκίνησε μιας και από φιλοσοφική σκοπιά είναι αδύνατο να υπάρχουν δύο είδη ανυπαρξίας. Τελικός σταθμός όμως δεν είναι ο φυσικός θάνατος αλλά η αιώνια ζωή, μια ζωή που ρέπει διαρκώς προς τον έρωτα, μια ζωή-ελεγεία θανάτου η οποία συμβαίνει προκειμένου να αποκρυσταλώθει η ένσαρκη διαβίωση με όλα τα πάθη και αδυναμίες ενός φθαρτού σώματος από την άσαρκη της αιωνιότητας.

Ο Νίκος Φυτάς μετά από δύο χρόνια έρευνας επάνω στο συγκεκριμένο έργο και τη σύμπραξη έξι ακόμη ερμηνευτών δημιουργούν μία παράσταση – εγκατάσταση στο χώρο της Γκαλερί του Φουγάρου, όπου το κάθε έργο αποκτάει για λίγο μια αμφίσημη και διαφορετική σημασία σαν ένα μονίμως ημιτελές -στη γλώσσα του Duchamp- readymade, κάνοντας τον καθένα να αναρωτηθεί ποια είναι εν τέλει η σημασία του Λόγου και της Τέχνης στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.

Τη σκηνοθεσία και εικαστική επιμέλεια του έργου υπογράφει ο Νίκος Φυτάς, τα κοστούμια η Ελισάβετ Λάτσιου, την κίνηση η Γεωργία Μήκου, τα φώτα σχεδιάζει ο Άγγελος Γουναράς ενώ το δημιουργικό της παράστασης διαμορφώνει η Μαριάνα Ζήκου.

Σκηνοθετικό σημείωμα

Οι λέξεις, ο λόγος, η ειδοποιός διαφορά του ανθρώπου με τα υπόλοιπα ζώα, καταδεικνύει τη ζωή, αναδεικνύει τη ζωή. Ο λόγος δημιουργεί την υπερβατικότερη των εκφάνσεων, την Τέχνη. Ο λόγος αποκαλύπτει το Θεό, ένα Θεό που είναι δράση και ενέργεια.

Ζωή είναι η συνειδητή διαχείριση της ενέργειας και ο νεκρός είναι πλέον αθάνατος. Η Συντροφιά ήταν ένα απρόσωπο «μαύρο σκοτάδι» και το Όχι Εγώ είναι ο δρόμος προς το φως. Ο δρόμος είναι δράση, δράση είναι ο λόγος που γίνεται πράξη και μετουσιώνεται σε συναίσθημα ακραίο και οδυνηρό, συναίσθημα απόκρυφο και προτρεπτικό. Χτυπάει, στέργει, καταριέται, φωνάζει, συμπάσχει, προτρέπει, ανακοινώνει, διαφθείρει, μετανιώνει και προτρέπει ξανά. Επικαλείται τη μνήμη και διασύρει τη λησμονιά. Με έναν και μοναδικό σκοπό. Ο λόγος αυτός να γίνει πράξη συλλογική, αθάνατη. Το έργο διαπνέεται από μεταφυσική χροιά.

Πρόκειται για μια αντίστροφη διαδρομή από το σκοτάδι προς το φως, από το θάνατο προς τη ζωή. Έντονα επίσης και τα στοιχεία της τεχνολογικής εξέλιξης του είδους σε αντιδιαστολή με τη σχεδόν μηδαμινή κοινωνικο-πολιτική.

Συντελεστές

Μετάφραση – Κείμενο – Σκηνοθεσία: Νίκος Φυτάς
Κοστούμια: Eλισάβετ Λάτσιου
Επιμέλεια Κίνησης: Γεωργία Μήκου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Άγγελος Γουναράς
Δημιουργικό: Μαριάνα Ζήκου
Ως πρώτη ερμηνεύτρια η: Νάλια Ζήκου

Παίζουν οι:
Κωνσταντίνος Αμαραντίδης
Βίκυ Διαμαντοπούλου
Βιολέττα Παναγιωτίδη
Αμαλία Πασχαλίδη
Μαρία Παπαδοπούλου

Διάρκεια παράστασης: 45 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)