Οικογένεια / Εσωτερικά τοπία: σεμινάριο με τον Χρήστο Καρακέπελη στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων

16:33 26/9/2014 - Πηγή: Culture Now

Από τις 23 Νοεμβρίου 2014 μέχρι τις 24 Μαΐου 2015 ο Χρήστος Καρακέπελης θα πραγματοποιήσει στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, το σεμινάριο δημιουργίας ντοκιμαντέρ με τίτλο Οικογένεια / Εσωτερικά τοπία.

«Εσωτερικό τοπίο: η γεωγραφία ενός σπιτιού; Τα έπιπλα, τα αντικείμενα που ορίζουν το σπίτι μας; Το ψυχολογικό τοπίο των προσώπων; Η ροή του χρόνου ως τοπίο; Οι στιγμές ως τοπίο; Η σιωπή ως τοπίο; Η θέα από το τζάμι ως τοπίο; Μια γιορτή; Οι ήχοι της πολυκατοικίας; Το

απροσπέλαστο εσωτερικό τοπίο ενός σπιτιού που δεν μπορούμε πια να διαβούμε το κατώφλι του;»

Υπό την καθοδήγηση του κινηματογραφιστή Χρήστου Καρακέπελη (Το Σπίτι του Κάιν, Πρώτη Ύλη) και με τη βοήθεια των συνεργατών του, το ΚΕΤ φιλοξενεί ένα σεμινάριο αφιερωμένο στο ντοκιμαντέρ ως γραφή, στο ντοκιμαντέρ που « δεν καταγράφει, αλλά αποκαλύπτει τη ζωή ».

Μέσα από έναν ολοκληρωμένο κύκλο μαθημάτων (προβολές σημαδιακών έργων του είδους, εισήγηση στη συγγραφή σεναρίου, εισήγηση στις τεχνικές της λήψης εικόνων, της ηχοληψίας, του φωτισμού, του μοντάζ), οι συμμετέχοντες καλούνται να εντρυφήσουν στους κώδικες, τις τεχνικές και τα έργα του δημιουργικού ντοκιμαντέρ και να πραγματοποιήσουν με τη σειρά τους μια ταινία μεσαίου μήκους (διάρκειας 15-25 λεπτών) με θέμα το οικογενειακό τους περιβάλλον.

Μετά το τελικό στάδιο του μοντάζ, το σεμινάριο θα ολοκληρωθεί στο ΚΕΤ με μια δημόσια προβολή των έργων που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου.

Σημείωμα του σκηνοθέτη

Οι πραγματικά μεγάλες ταινίες αναμένονται ακόμη. Θα είναι σκηνοθετημένες με αλήθεια και τέχνη. Δεν πιστεύω πως θα είναι έργο των μεγάλων εταιρειών και των διάσημων σκηνοθετών. Θα είναι μάλλον έργα ερασιτεχνών με την κατά λέξη έννοια του όρου ‘‘ερασιτέχνης’’ : εκείνος που είναι παθιασμένος με αυτό που κάνει και το συντηρεί για να έχει την ικανοποίηση να το πραγματώνει, όχι με εμπορικό σκοπό. (Robert Flaherty, 1927)

Το δημιουργικό ντοκιμαντέρ δε φιλοδοξεί τίποτα παραπάνω από τη λεπτή επαφή της κλωστής του δημιουργού με τις κλωστές του κόσμου γύρω του. Δε φιλοδοξεί να αποτυπώσει τίποτε άλλο από την προσωπική εμπειρία μας για τον κόσμο. Δεν εννοεί ως πραγματικότητα τίποτα που υπάρχει καθεαυτό, αλλά τα σημεία τομής και διασταύρωσής μας με ό,τι μας περιβάλλει. Εννοεί ως πραγματικότητα την ίδια μας την εμπειρία της επαφής.

Παίρνοντας ως δεδομένο πως οι πρώτες κλωστές με τις οποίες διασταυρώνεται η δική μας σε αυτό τον περίπλοκο ιστό είναι οι κλωστές των προσώπων της οικογένειάς μας, θεωρήσαμε αυτονόητο να επιχειρήσουμε αυτή την πρώτη ανάγνωση της πραγματικότητας μέσα από το οικογενειακό περιβάλλον του καθενός μας.

Βλέποντας την οικογένειά μας, εμάς ως ‘‘άλλους’’ και τους ‘‘άλλους’’ ως μέρος μας, μπορούμε να διαπιστώσουμε τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που ενέχει κάθε αληθινό, γνήσιο βλέμμα πάνω στο πραγματικό. Μπορούμε να διαπιστώσουμε την αναγκαία προϋπόθεση προσωπικής έκθεσης που απαιτεί το ντοκιμαντέρ από το δημιουργό του, η οποία ακυρώνει τη λανθασμένη αλλά διαδεδομένη προσέγγιση σύμφωνα με την οποία αυτό που εκτίθεται στο ντοκιμαντέρ είναι το θέμα.

Μέσα από την επαφή με έργα που σημάδεψαν την εξέλιξη του είδους, θα έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε την τεράστια έκταση της εκφραστικής ελευθερίας που υπάρχει μπροστά μας και τη σημασία των προσωπικών επιλογών σε αυτό που θέλουμε να κάνουμε. Η τόλμη, η ευρηματικότητα, η εμπιστοσύνη στην προσωπική αίσθηση, η εμπιστοσύνη στα αισθητικά εργαλεία (φως, ήχος, εικόνα...) θα εκφραστούν μέσα από ετερόκλητους δημιουργούς, με διαφορετικούς τρόπους, και θα γίνουν πηγή έμπνευσης για να πιστέψουμε στη σημασία των δικών μας ιδεών.
Θα προχωράμε παράλληλα την εξέλιξη της προσωπικής δουλειάς του καθενός με την περιήγηση στην εξέλιξη του δημιουργικού ντοκιμαντέρ, έτσι ώστε κάθε συνάντησή μας να τροφοδοτείται από νέα ερωτήματα, νέες πιθανότητες, νέους δρόμους. Κάθε επόμενη φορά θα βρίσκει την απόπειρα πιο ώριμη και πιο δουλεμένη, ως τη στιγμή που θα αποκτήσει μια μορφή και θα εκφράζει την αλήθειά μας.

Θα συζητάμε στο δημόσιο χώρο που θα δημιουργήσει η ομάδα μας στο ΚΕΤ τις σκέψεις, τα προβλήματα, τις ιδέες του καθενός και θα βοηθάμε ο ένας τον άλλον με κριτική και προτάσεις. Θα μοιραστούμε την περιπέτεια της γέννησης ενός βλέμματος από τη σύλληψη ως την υλοποίηση και θα έχουμε τη χαρά να δούμε τόσα διαφορετικά έργα, συναισθήματα, φόρμες, επιλογές και τελικά ‘‘πραγματικότητες’’, όσες και όλοι εμείς που συμμετέχουμε.

Χρήστος Καρακέπελης

Ο Χρήστος Καρακέπελης γεννήθηκε στις Σέρρες το 1962. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου. Στη διάρκεια των σπουδών του σκηνοθέτησε δύο ταινίες μικρού μήκους, ενώ από το 1985 ξεκίνησε να εργάζεται στο χώρο της διαφήμισης. Έχει γράψει σενάρια για ντοκιμαντέρ, έχει σκηνοθετήσει σειρές ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση και τέλος δύο κινηματογραφικά ντοκιμαντέρ που έχουν αποσπάσει πολλαπλές διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό : Το Σπίτι του Κάιν (2000, 35mm, 80’) και την Πρώτη Ύλη (2010, 35mm, 78΄).