Παναγιώτης Τέτσης - Χαρακτική: η έκθεση του ΜΙΕΤ στη Λιβαδειά

12:51 31/8/2016 - Πηγή: Culture Now

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, ο Δήμος Λεβαδέων, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λεβαδειάς και ο σύλλογος «ΦΙΛΟΙ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ», στο πλαίσιο του πολιτιστικού θεσμού των Τροφωνίων παρουσιάζουν την έκθεση του Παναγιώτη Τέτση, Χαρακτική.

«δεν θάπρεπε να θεωρηθεί [η χαρακτική] ανεξάρτητα από την προηγούμενη ζωγραφική εργασία μου, είναι κομμάτι της ή συνέχειά της, αλλάζει μόνον το μέσον … και από αυτό το μέσον θέλησα να αντλήσω ζωγραφικές δυνατότητες που προσφέρονται αγνοώντας τη γραφική αντίληψη της παλιάς παραδόσεως1 …». Με τον τρόπο αυτό αντιμετώπιζε ο ζωγράφος - χαράκτης

και ακαδημαϊκός Π. Τέτσης το χαρακτικό του έργο, μιλώντας στον κατάλογο της πρώτης του έκθεσης χαρακτικής το 1958 στην Αίθουσα Αρμός. Ο καλλιτέχνης ανήκε στη γενιά 1923-40 που εμφανίζεται την περίοδο του μεσοπολέμου. Φοιτά αρχικά στην Α.Σ.Κ.Τ της Αθήνας και συνεχίζει τις σπουδές του στο Παρίσι. Εκεί, κατά τα έτη 1953-1956 μαθητεύει στην Ecole des Beaux-Arts, κοντά στον χαράκτη E. J. Goerg. Μετά από εκείνη την περίοδο ξεκινά την ενασχόληση του με την χαρακτική. Αν και άριστος « χειριστής » του χρώματος, επιδίδεται με την ίδια δεξιοτεχνία στα ασπρόμαυρα ζωγραφικά και χαρακτικά του έργα γιατί, όπως εκείνος χαρακτηριστικά λέει σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Τα Νέα : « Με το ασπρόμαυρο βλέπεις περισσότερο από όσα με το χρώμα. Το χρώμα δε σε αφήνει να πας πιο πέρα. Όταν βλέπεις το ασπρόμαυρο μετέχεις περισσότερο, γίνεσαι πιο ενεργός, ανοίγουν τα φτερά της φαντασίας σου, συνεργάζεσαι κατά κάποιον τρόπο2 ».

Τόσο στη ζωγραφική όσο και στη χαρακτική ο Π. Τέτσης αντλούσε τα θέματα του, όπως αναφέρει στην εφημερίδα Η Καθημερινή : «Από αυτό που βλέπω. Τα μάτια με τροφοδοτούν. Μια τυχαία ματιά μπορεί να μου αποκαλύψει το δρόμο για μια σειρά δουλειάς3… ». Ο καλλιτέχνης ξεπερνώντας την απλή εικονογράφηση της παραδοσιακής χαρακτικής καταπιάνεται με πολλές θεματογραφικές περιοχές. Απέδωσε κυρίως την ανθρώπινη μορφή, το τοπίο και τη νεκρή φύση. Εμπνεύστηκε επίσης από σκηνές της εργατικής ζωής (Γιαπιά, Ναυπηγεία, λαϊκή αγορά κ.α.).

Βιογραφικό Σημείωμα:

Ο Παναγιώτης Τέτσης (1925 – 2016) ήταν Έλληνας χαράκτης και ζωγράφος από την Ύδρα. Το 1940 παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής, ενώ την ίδια χρονιά γνωρίζει τους «πραγματικούς του δασκάλους», τον Δημήτρη Πικιώνη και τον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα. Το 1943 σπουδάζει ζωγραφική στο προπαρασκευαστικό τμήμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στην Αθήνα, κοντά στους Δημήτριο Μπισκίνη και Παύλο Μαθιόπουλο. Ακολουθεί εισαγωγή του στα εργαστήρια της Σχολής, κοντά στον Κωνσταντίνο Παρθένη, απ’ όπου αποφοίτησε το 1949. Μέλος της ομάδας Αρμός Α και αργότερα της ομάδας Αρμός Β, το 1951 διορίστηκε επιμελητής στην έδρα του ελεύθερου σχεδίου, με καθηγητή τον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα, στην Ανωτάτη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Από το 1953 έως το 1956 εγκαθίσταται στο Παρίσι, με υποτροφία του ΙΚΥ. Εκεί, στη Σχολή Καλών Τεχνών, διδάσκεται την τέχνη της χαλκογραφίας. Από το 1958 έως το 1976 διδάσκει στο Ελεύθερο Σπουδαστήριο Καλών Τεχνών (γνωστό αργότερα ως Σχολή Βακαλό), ενώ παράλληλα (έως το 1962) διδάσκει ελεύθερο σχέδιο στη Σχολή Σχεδιαστών του Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου. Το 1958 το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης τον εκλέγει μεταξύ Ελλήνων υποψηφίων για το διεθνές βραβείο του Μουσείου Γκούγκενχαϊμ, όπου και εκτίθεται το έργο του. Ακολουθεί (1962) το Βραβείο Κριτικών για το έργο Το Ναυπηγείο, ενώ το 1970 ορίζεται εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Μπιενάλε Βενετίας. Λόγω των ειδικών πολιτικών συνθηκών αρνείται τη συμμετοχή. Το 1976 εκλέγεται καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στο Γ΄ Εργαστήριο Ζωγραφικής, όπου διδάσκει έως το 1991. Το 1989 η σύγκλητος τον εκλέγει πρύτανη του ιδρύματος και το 1993 εκλέγεται ακαδημαϊκός. Απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών, στις 5 Μαρτίου 2016 στην Αθήνα.

Στα εγκαίνια της έκθεσης, που θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου, η Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, κα Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα, θα μιλήσει για τον καλλιτέχνη και το έργο του.