Πόπη Γκερούση: Ο κάθε άνθρωπος είναι ένας κόσμος.

13:11 1/4/2013 - Πηγή: Culture Now

Αυτή την περίοδο, κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Άνεμος Εκδοτική, το βιβλίο της Πόπης Γκερούση με τίτλο «Ψυχή σαν θάλασσα».

Με αφορμή αυτό το βιβλίο, το www.culturenow.gr σας παρουσιάζει την συγγραφέα, η οποία απαντάει σε ερωτήσεις για το βιβλίο της, αλλά και για την συνέχεια της λογοτεχνικής της δραστηριότητας.

Συνέντευξη: Βάσω Παπαδοπούλου

Culturenow.gr: Μπορείτε να μας πείτε περιληπτικά τι ήταν αυτό που θέλετε να περάσετε στον αναγνώστη, ακόμη κι ανάμεσα στις γραμμές, και τι

εικόνες θέλατε να δημιουργήσετε; Εν κατακλείδι σε τι ταξίδι θα παρασυρθεί ο αναγνώστης διαβάζοντας το «Ψυχή σαν θάλασσα»;

Πόπη Γκερούση: Πρωτίστως πιστεύω πως το «ψυχή σαν θάλασσα» είναι μια περιπλάνηση σώματος και ψυχής και οι εικόνες δημιουργούνται τόσο λόγω εναλλαγής φυσικών τοπίων όσο και συναισθηματικών εντάσεων και μεταβολών. Το ταξίδι χαρακτηρίζεται σαν ένα ταξίδι αυτογνωσίας μα και προσέγγισης των αληθινών αναγκών και «θέλω». Μα πάνω απ’ όλα ο δρόμος, η διαδρομή για το ποιοι αλήθεια είμαστε και τι ψάχνουμε να βρούμε ή ακόμη καλύτερα που μπορούμε να φτάσουμε. Πάντα βιώνοντας τις εκάστοτε κοινωνικές αλλά και πολιτικές συνθήκες. Επίσης ποια είναι τα μυστικά όπλα, άλλοτε απλά κι άλλοτε πιο σύνθετα απ’ όπου μπορεί ν’ αντλήσει δύναμη ένας άνθρωπος σε ανάγκη ή και γενικότερα. Η ηρωίδα του βιβλίου κάποια στιγμή μαθαίνει ν’ ακούει, πέρα από τους άλλους, τον εαυτό της και τότε, ακριβώς εκείνη τη στιγμή, ο κόσμος αλλάζει και πέρα από τις δυσκολίες ο δρόμος μπροστά γίνεται η βασική χαρά και πηγή ευτυχίας.

C.N.: Πολλά τα πρόσωπα του βιβλίου σας. Ας αρχίσουμε με την Φωτεινή και την Φωτεινούλα. Έχουν ομοιότητες ή διαφορές;

Π.Γ.: Μπορούμε να πούμε απλά ότι η μία έχει αδυναμία στην άλλη κι αυτό συμβαίνει ίσως εξαιτίας μιας παρόμοιας ψυχοσύνθεσης. Οι διαφορές φυσικά έχουν να κάνουν σε σχέση με την ηλικία και τις εμπειρίες. Βασικά η Φωτεινούλα με την ανυπομονησία της και τις πολλές ερωτήσεις της προκαλεί μια συνεχή αναδρομή της ζωής της Φωτεινής με πολλές καταθέσεις ψυχής, αναμνήσεις, αλλά μαζί με αναλύσεις και μηνύματα. Εξάλλου η εγγονή θαυμάζει απεριόριστα τη γιαγιά της, άρα αποζητά να την ακούει ν’ αφηγείται.

C.N.: Αρκετά και τα ζευγάρια στο έργο σας. Υπάρχουν όμως και μεγάλες αγάπες ή τεράστιοι έρωτες. Περί έρωτος λοιπόν το θέμα, υπάρχει;

Π.Γ.: Το «περί έρωτος το θέμα» εκφράζεται κυρίως από το βασικό ζευγάρι και βασικούς ήρωες της ιστορίας, την Φωτεινή και τον Σπύρο. Αυτοί συνυφάνουν την αγάπη σε κάτι μεγαλύτερο και πιο κοσμικό. Σε κάτι πιο πρωτοποριακό, ας το πούμε έτσι, την αγάπη – σύντροφο, ενθαρρυντή αλλά και συνοδοιπόρο. Μια σχέση ζωής δηλαδή με κύρια ουσία τα ιδανικά και την ανώτερη σύνδεση που μπορούν να βιώσουν δυο άνθρωποι κάτω από κάποιες ιδιαίτερες συνθήκες.

C.N.: Από όλους τους ήρωες σας αγάπησα την Εύα. Μιλήστε μας λίγο για αυτήν, της αφιερώνετε πολύ λίγο χώρο, έζησε την υπέρτατη αγάπη;

Π.Γ.: H Eύα αποτελεί μια ανάμνηση του παππού και μόνο. Εκεί όμως βρίσκει έδαφος η ιστορία μας να αναπτύξει κάποιες πεποιθήσεις αλλά και να προβάλλει λίγο πιο έντονα κάποιους χαρακτήρες έτσι ώστε να τονωθεί η ατμόσφαιρα του βιβλίου, πάντα σύμφωνα με τα μάτια των ηρώων της. Εκείνες τις εποχές και βάσει του δράματος που έζησε η Εύα δε νομίζω ότι μπορούμε να μιλάμε για υπέρτατη αγάπη αλλά μόνο για μια μεγάλη υπέρβαση και με το συγκεκριμένο τίμημα.

C.N.: Φώτης και Σπύρος, δύο εξαιρετικοί ανδρικοί χαρακτήρες, δύο παράλληλες αλλά αντίθετες ζωές. Νομίζεται πως υπάρχουν τέτοιες αντιθέσεις;

Π.Γ.: Φυσικά και υπάρχουν. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένας κόσμος. Είναι πολλές οι φορές που νομίζουμε ότι γνωρίζουμε πολύ καλά κάποιον κι έπειτα μελετώντας τη ζωή του και τα βιώματα του ερμηνεύουμε καλύτερα κάποιες συμπεριφορές ή απλά αρχίζουμε ν’ αντιλαμβανόμαστε κάποιες άλλες. Οι αντιθέσεις πιστεύω σε μιαν αφήγηση προσθέτουν ροή στην ιστορία και δημιουργούν πιο έντονα συναισθήματα αλλά και συμπεράσματα.

C.N.: Εντυπωσιάστηκα από τις προσωπικότητες που δημιουργήσατε και έχω την αίσθηση πως εκείνοι σας παρέσυραν να διηγηθείτε την ιστορία τους, σαν να σας το επέβαλαν. Είναι έτσι;

Π.Γ.: Οι χαρακτήρες των ηρώων μου με επηρέασαν όντως πολύ. Πράγμα που σημαίνει ότι τους έζησα πολύ δυνατά και τους είχα πολύ έντονα μπροστά μου. Σαν ιστορία χαρακτήρων πολλές φορές ήταν οι ίδιοι που οδηγούσαν κάπου συγκεκριμένα την πλοκή. Οι χαρακτήρες δηλαδή έφεραν σαν αποτέλεσμα κάποιες ενέργειες ή καταστάσεις που προέκυψαν όπως ακριβώς συμβαίνει και στην αληθινή ζωή. Οπότε υπό μία έννοια ναι, οι ήρωες προκάλεσαν την μοίρα τους.

C.N.: Τι σας εμπνέει; Τι είναι αυτό που σας δίνει την ώθηση ώστε να ξεκινήσετε ένα νέο έργο;

Π.Γ.: Μια ιδέα είναι πάντα η αφορμή. Ή ένα μήνυμα που απασχολεί έντονα τις σκέψεις σου και θέλεις να το δώσεις μέσα από μια ιστορία που θα μπορούσε να εκτυλίσσεται δίπλα σου άσχετα από την εποχή. Κι έπειτα γεμίζεις από εικόνες, συγκίνηση κι άλλα συναισθήματα ακόμη και μυρωδιές και κάπως έτσι ξεκινάνε όλα.

C.N.: Θεωρώ δεδομένο πως θα υπάρξει και τρίτο βιβλίο, τι να περιμένουμε;

Π.Γ.: Έχω ξεκινήσει να γράφω το τρίτο μου μυθιστόρημα όμως η πλοκή μαζί με το ύφος αλλάζουν συχνά. Η βάση έχει να κάνει όμως πάλι με την ανθρώπινη γνώση, υπόσταση αλλά και όρια, θέμα που πάντα με εξιτάρει. Ίσως εδώ η απόδοση γίνει με έναν πιο παράξενο τρόπο, πιο έντονο, το ελπίζω . .