Στον Ρίτσαρντ Φορντ το Βραβείο Ξένου Μυθιστορήματος του The Athens Prize for Literature του περιοδικού (δε)κατα

11:54 14/12/2015 - Πηγή: Culture Now

Ανακοινώθηκαν την Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015 σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα τελετών του Δημαρχιακού Μεγάρου του Δήμου Αθηναίων παρουσία του δημάρχου Γιώργου Καμίνη τα βραβεία The Athens Prize for Literature του περιοδικού (δε)κατα.

Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσουμε ότι το Βραβείο Ξένου Μυθιστορήματος έλαβε ο Αμερικανός συγγραφέας Ρίτσαρντ Φορντ για το βιβλίο του Καναδάς (μτφρ. Θωμάς Σκάσσης) από τις Εκδόσεις Πατάκη. Ο Ρίτσαρντ Φορντ έστειλε προσωπικό

μήνυμα για τη βράβευσή του που διαβάστηκε από τον εκδότη Αλέξανδρο Πατάκη, ο οποίος παρέλαβε το βραβείο από τον Τίμο Τζάννε εκ μέρους της χορηγού εταιρίας Mont Blanc.

Το μήνυμα που έστειλε ο Ρίτσαρντ Φορντ

«Η βράβευση αυτή αποτελεί σημαντική τιμή για μένα, καθώς και μια υπέροχη έκπληξη. Και για τα δύο είμαι ιδιαιτέρως ευγνώμων.

Σε μια εποχή κατά την οποία η Ελλάδα πρέπει να αισθάνεται ότι βρίσκεται στη δίνη πολλών κυκλώνων ταυτόχρονα, μου προκαλεί αίσθημα ταπεινοφροσύνης να συνειδητοποιώ ότι ιστορίες σαν τη δική μου αρέσουν και τυγχάνουν της ένθερμης υποδοχής των Ελλήνων συναδέλφων μου (τους οποίους χαιρετίζω και ευχαριστώ), πόσω μάλλον που πρόκειται για ιστορίες γραμμένες πολύ μακριά από τις δικές τους ακτές, σε μια μακρινή γλώσσα, και πηγάζουν μάλιστα από μια χώρα τόσο αδιάφορη για τον υπόλοιπο κόσμο όσο η δική μου, οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Η μετάφραση είναι φυσικά το μαγικό κλειδί. Ευχαριστώ, λοιπόν, θερμά τις Εκδόσεις Πατάκη και τον μεταφραστή του Καναδά κ. Θωμά Σκάσση για την αξιόλογη προσπάθεια και τη μεταφραστική δεινότητά του.

Γιατί, ασφαλώς, χάρη στη μετάφραση η “αμερικανική λογοτεχνία” γίνεται “ελληνική λογοτεχνία” και αντίστροφα, όπως επίσης χάρη στη δική της γενναιοδωρία επιτρέπεται σε συγγραφείς δημιουργικής φαντασίας όπως εγώ, οι οποίοι αλλιώς θα περνούσαν απαρατήρητοι, να παίζουν έναν έστω μικρό ρόλο στο καταλάγιασμα αυτών των καταιγίδων που προανέφερα. Όλοι μας θα παίζαμε δίχως αμφιβολία έναν τέτοιο ρόλο, αν περνούσε από το χέρι μας.

Όποτε συγκρούονται πολιτισμοί, θρησκείες αντιμάχονται η μία την άλλη και ο “άλλος”, άντρας ή γυναίκα, παρουσιάζεται ξαφνικά ως αντίπαλος ή εχθρός, συχνά αυτό είναι αποτέλεσμα παρανοήσεων που δημιουργούνται λόγω της έλλειψης φαντασίας και της φυσικής συμμάχου της, της ενσυναίσθησης. Αυτό είναι και το μικρό μερίδιο που πρέπει να συνεισφέρουμε εμείς οι μυθιστοριογράφοι: την ελεύθερη φαντασία μας επικεντρωμένη στον συνάνθρωπο, στον οποίο βλέπουμε τον εαυτό μας.

Σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να αποπειραθώ να κάνω αυτή τη μικρή συνεισφορά ενσυναίσθησης στους αναγνώστες σας. Αυτή η βράβευση από την πόλη των Αθηνών αποτελεί μεγάλη τιμή για μένα και για το βιβλίο μου και θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιός της. Μακάρι να μπορούσα να βρίσκομαι μαζί σας απόψε. Σας στέλνω την ευγνωμοσύνη μου και τις θερμότερες εγκάρδιες ευχές μου».
Ρίτσαρντ Φορντ

Σκεπτικό βράβευσης της επιτροπής για το ξένο μυθιστόρημα που παρουσίασε ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης:

«Για άλλη μια χρονιά διαβάσαμε περισσότερα από πενήντα βιβλία για να ξεχωρίσουμε τα δέκα που έφτασαν στη μικρή λίστα. Η απόφασή μας ήταν να δοθεί το βραβείο στον Καναδά του Ρίτσαρντ Φορντ από τις εκδόσεις Πατάκη, στην εξαιρετική μετάφραση του Θωμά Σκάσση. Λίγα λόγια για το μυθιστόρημα:

“Θα μιλήσω πρώτα για τη ληστεία που διέπραξαν οι γονείς μας. Στη συνέχεια για τους φόνους που έγιναν αργότερα”. Έτσι ξεκινάει η αφήγηση του Ντελ, αποκαλύπτοντας αυτό που σε ένα άλλο μυθιστόρημα θα ήταν το μυστικό του. Μια οικογένεια στα μέσα της δεκαετίας του ’50 που παλεύει να φτιάξει το καλύτερο, αλλά εμπλέκεται σε οικονομικές ατασθαλίες που οδηγούν τους επιπόλαιους γονείς σε μια ληστεία τράπεζας. Εύκολα συλλαμβάνονται, ενώ τα παιδιά φυγαδεύονται από μια οικογενειακή φίλη προς άγνωστη για τους υπόλοιπους κατεύθυνση. Είναι ο Καναδάς, τα σύνορα με την Αμερική. Εκεί φτάνει τελικά ο δεκαπεντάχρονος Ντελ για να ζήσει κοντά σε έναν ιδιόρρυθμο εξόριστο Αμερικανό. Μόνος του θα δώσει τη μάχη για επιβίωση, για μια φυσιολογική ζωή. Φυσικά, τώρα που μιλάει είναι ήδη εξήντα ετών και συνταξιούχος. Προσπαθεί να ανασυνθέσει όσα συνέβαλαν στη διάλυση της οικογένειας, στο όραμά τους για να επιβιώσουν στον μεταπολεμικό κόσμο.

Λακωνικός, μελαγχολικός τόνος, υποβλητικός και χωρίς τρικ, ο λόγος του Ντελ σε παγιδεύει. Ο εκτοπισμός του στα σύνορα, μακριά από τις πατρογονικές περιοχές, στην άλλη γραμμή, πέρα από το απόλυτα ρεαλιστικό πλαίσιο, είναι και μια σημερινή υπόδειξη της μετατόπισης και της αιχμαλωσίας του δικού μας κόσμου. Κάθε λογοτεχνικό κείμενο είναι μια διαχρονική εφαρμογή ιστοριών και ιδεών. Ο Καναδάς του Ρίτσαρντ Φορντ προσπαθεί να σταθεί πέρα από το χάος που προκαλείται καθημερινά στις ζωές και στις κοινωνίες των ανθρώπων, αφήνοντας μια ευεργετική, έστω και πικρή, αίσθηση ελπίδας.