Στρίγγλα Γυναίκα, της Γλύκας Στόιου στο Θέατρο Underground

13:14 19/1/2017 - Πηγή: Culture Now

Η «Στρίγγλα γυναίκα» της Γλύκας Στόιου είναι ένας γυναικείος μονόλογος εμπνευσμένος από το Ημέρωμα της Στρίγγλας του Γουίλιαμ Σαίξπηρ, το Λεωφορείον ο Πόθος του Τένεσι Ουίλιαμς, την Τυχερή Μικέλα της Νίνας Κουλετάκη, από προσωπικές και άλλες γυναικείες ιστορίες. Μια γυναίκα αφηγείται την ιστορία του θανάτου της από τον Κάτω Κόσμο υποδυόμενη διάφορους ρόλους – κυρίως των γυναικών της οικογένειάς της, που στοίχειωσαν τη ζωή της και διαμόρφωσαν το χαρακτήρα της. Η Κατερίνα προσπαθεί να εξηγήσει τους λόγους που μια ζωή φερόταν σαν Στρίγγλα σε αναζήτηση ενός Πετρούκιου, ενός

πρίγκιπα… που θα τη λύτρωνε από την οικογένειά της και από μια κοινωνία που ακόμα προσπαθεί να βρει το ρόλο της γυναίκας σήμερα.

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Δημόπουλος

Παίζει η Γλύκα Στόιου

Φωτογραφίες: Patrick Knappich

Το Μάρτιο η «Στρίγγλα Γυναίκα» ανηφορίζει Θεσσαλονίκη, στο θέατρο Black Box.

Τον Ιούνιο θα παρουσιαστεί από Αμερικανούς καλλιτέχνες στο 25ο Συνέδριο Θεάτρου στην Αλάσκα των Η.Π.Α.

Σημείωμα Σκηνοθέτη

«Οι ιστορίες γυναικών δεν είναι γυναικείες ιστορίες, είναι ανθρώπινες ιστορίες». Αυτή ήταν η σκέψη που έκανα πριν ξεκινήσω καν να διαβάζω το κείμενο της παράστασης, για να υπενθυμίσω στον εαυτό μου να βγει από την όποια - δε θα ντραπώ να το γράψω - σεξιστική προδιάθεση που ίσως θα είχα ως άντρας. Έτσι κατάφερα σιγά-σιγά να διακρίνω όχι την παθητικότητα των γυναικών στην ιστορίες που αφηγείται η Στρίγγλα-Γυναίκα της παράστασης μας, μα την ενεργητικότητα τους, το πώς έπαιρναν τη ζωή στα χέρια τους και δέχονταν τις επιπτώσεις των επιλογών τους συνειδητά. Το δίπολο «άντρας-γυναίκας» αντικαταστάθηκε από το δίπολο «πράττω-πάσχω» και οι ηρωίδες έχασαν το φύλο τους, αποκαλύπτοντας τη μία και πραγματική τους φύση: αυτή του φθαρτού, του πρόσκαιρου, του ανθρώπου.

Λίγα λόγια για τη Γλύκα Στόιου

Η Γλύκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γουμένισσα της Κεντρικής Μακεδονίας. Σπούδασε Δημοσιογραφία & Μ.Μ.Ε., Πολιτιστική Διαχείριση και Υποκριτική. Έχει συνεργαστεί με εταιρίες οπτικοακουστικών παραγωγών για την παραγωγή και τη σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ και άλλων τηλεοπτικών προγραμμάτων, με ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και ελεύθερα θέατρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπου έχει παίξει και σκηνοθετήσει έργα δικά της και άλλων συγγραφέων για παιδιά και ενήλικες. Το 2014 το έργο της «Δον Κιχώτες» ταξίδεψε στο Ευρωπαϊκό Σχολείο του Λουξεμβούργου, το 2015 παρουσιάστηκε από Αμερικανούς καλλιτέχνες στο 23ο Συνέδριο Θεάτρου στην Αλάσκα και το 2016 στο Pocket Theatre του Σιάτλ. Το Φθινόπωρο του 2017 θα διδάξει συγγραφή και σωματικό θέατρο στο Community College του William Inge Center for the Arts στο Κάνσας των Η.Π.Α.

Λίγα λόγια για το Δημήτρη Δημόπουλο

Ο Δημήτρης ξεκίνησε την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία ως σταντ-απ κωμικός το 1996 στις «Νύχτες Κωμωδίας». Από το 2009 έγραψε και παρουσίασε τις σόλο παραστάσεις «Αντί Διδακτορικού» και «Υπερπαραγωγή» και συμμετείχε σε ομαδικές παραστάσεις σταντ-απ σε όλη την Ελλάδα. Ως ηθοποιός και τραγουδιστής έχει συνεργαστεί με την Εθνική Λυρική Σκηνή, την εταιρεία μουσικού θεάτρου «Οι Όπερες των Ζητιάνων», στο ελεύθερο θέατρο και τη μεταγλώττιση. Έχει γράψει το λιμπρέτο για τις όπερες «ΑirRossini» και «Yasou Aida!», για το οποίο βραβεύτηκε με το Έπαινο «Κάρολος Κουν» 2012 Δραματουργίας Ελληνικού Έργου από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών. Έχει σκηνοθετήσει θεατρικές παραστάσεις και μουσικοθεατρικά δρώμενα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας κ.α. Σπούδασε Υποκριτική, Τουριστικές Επιχειρήσεις και είναι απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών.