Τα μυστήρια της Αιγηΐδος - Σπυρίδων Γ. Πλουμίδης

12:02 31/3/2016 - Πηγή: Culture Now

Οι εκδόσεις της Εστίας ανακοινώνουν την έκδοση μιας νέας ιστορικής μελέτης στη σειρά «Ιστορία και Πολιτική» (Διευθυντής Ν. Ε. Καραπιδάκης), του Σπυρίδων Γ. Πλουμίδη, Τα μυστήρια της Αιγηΐδος. Το μικρασιατικό ζήτημα στην ελληνική πολιτική (1891-1922).

Πως προέκυψε η Μικρασιατική Εκστρατεία; Ποια ήταν η πολιτική της Ελλάδας στη Μικρά Ασία πριν τον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο; Ποια η ταυτότητα του Μικρασιατικού ελληνισμού; Γιατί ηττήθηκε η Ελλάδα στη

Μικρά Ασία; Ποιος έφταιγε; Ειπώθηκε ποτέ το προεκλογικό σύνθημα «Οίκαδε»; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που επιχειρεί να απαντήσει η παρούσα μελέτη.

Βάσει των ιστορικών τεκμηρίων συνάγεται ότι η Μικρά Ασία «άργησε» να γίνει αντικείμενο αλυτρωτικής διεκδίκησης από το ελληνικό κράτος. Μάλιστα, το εσωτερικό της Ανατολίας, όπου κατοικούσαν συμπαγείς ελληνικοί (τουρκόφωνοι) πληθυσμοί, αποτελούσε terra incognita για τον ελλαδισμό. Το ελλαδικό ενδιαφέρον για τη Μικρά Ασία ξεκίνησε σταδιακά το 1891 με την ίδρυση στην Αθήνα του Συλλόγου των Μικρασιατών «Η Ανατολή». Το Μικρασιατικό Ζήτημα εισήλθε δυναμικά στο επίκεντρο της ελληνικής πολιτικής ζωής το 1915. Τομή αποτέλεσε ο ανθελληνικός διωγμός που εξαπέλυσε η κυβέρνηση των Νεοτούρκων το 1914.

Η απόφαση του Ελευθερίου Βενιζέλου να αποβιβάσει στρατό στη Σμύρνη ήταν το αποτέλεσμα ισχυρών κοινωνικών πιέσεων από τη μάζα των 150.000 Μικρασιατών προσφύγων, που είχαν κατακλύσει τότε την Ελλάδα, αλλά και πολιτικών πιέσεων από την αντιπολίτευση στο Κοινοβούλιο. Η εκστρατεία της Ελλάδας στη Μικρά Ασία είχε ως αντικειμενικό σκοπό την παλιννόστηση των θυμάτων της πρώτης προσφυγιάς και τη διασφάλιση της επιβίωσής τους στις εστίες τους υπό την αιγίδα της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας.

Ο Σπυρίδων Γ. Πλουμίδης γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1974. Το 1996 αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Το 2000 έλαβε Master’s από τη School of Slavonic and European Studies του UCL. Το 2004 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.

Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια: Δυτικής Μακεδονίας, Ιωαννίνων και Ιόνιο. Από τον Μάρτιο του 2015 υπηρετεί ως Επίκουρος Καθηγητής της Νεώτερης και Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στις κύριες δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται οι ακόλουθες μονογραφίες: Εθνοτική συμβίωση στα Βαλκάνια: Έλληνες και Βούλγαροι στη Φιλιππούπολη 1878-1914, εκδ. Πατάκης, Αθήνα 2006. Η ελληνοβουλγαρική κρίση του 1924-25: Ο πόλεμος της ζωοκλοπής, εκδ. Γόρδιος, Αθήνα 2006. Έδαφος και μνήμη στα Βαλκάνια: Ο «γεωργικός εθνικισμός» στην Ελλάδα και στη Βουλγαρία (1927-46), εκδ. Πατάκης, Αθήνα 2011. Το καθεστώς Ιωάννη Μεταξά (1936-1941), εκδ. Εστία, Αθήνα, 2016.