Θέλω μια χώρα, του Aνδρέα Φλουράκη από το Φεστιβάλ Αθηνών και το Θέατρο Τέχνης

12:29 15/7/2015 - Πηγή: Culture Now

Το Φεστιβάλ Αθηνών, σε συμπαραγωγή με το Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν, παρουσιάζει το έργο του Ανδρέα Φλουράκη, Θέλω μία χώρα, σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη, 30 και 31 Ιουλίου 2015 στην Πειραιώς 260.

Το Φεστιβάλ Αθηνών 2015 παρουσιάζει το έργο του Aνδρέα Φλουράκη, Θέλω μια χώρα, σε σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη.

«Η χώρα πέθανε. Να πάει στον αγύριστο.Μας έβγαλε τα συκώτια. Θεός σχωρέστη. Πάει, πέθανε.Ζήτω η νέα

χώρα! Ζήτω.» Με αφετηρία ένα σύγχρονο θεατρικό κείμενο του Ανδρέα Φλουράκη που κινείται πέρα από τις συνηθισμένες δραματουργικές φόρμες, η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης Μαριάννα Κάλμπαρη σκηνοθετεί μια παράσταση όπου μοναδικός πρωταγωνιστής αναδεικνύεται το πλήθος. Το πλήθος της νέας γενιάς Ελλήνων. Μια σκηνική πολυφωνία, που με φόντο την εποχή της κρίσης, εκφράζει άλλοτε το φόβο και την αγωνία και άλλοτε την ελπίδα και την αναγκαιότητα της αλλαγής. Κοινός άξονας το επιτακτικό αίτημα: «Θέλω μια χώρα». Μέσα σε αυτή την πολύβουη σκηνική σύνθεση, ξεχωριστή θέση έχει ο ρόλος- αντιφώνηση της Ρένης Πιττακή. Σκηνοθετικό σημείωμα
Είναι πολύ δύσκολο να μιλήσει κανείς από σκηνής για μια κατάσταση που βιώνει, τη στιγμή ακριβώς που τη βιώνει. Πόσο μάλλον όταν η κατάσταση αυτή είναι τόσο κρίσιμη και τόσο ρευστή: τα πάντα γύρω μας δοκιμάζονται, καταρρέουν, μεταβάλλονται μέρα με τη μέρα. Όμως αν κάποιος δικαιούται να πάρει το λόγο αυτή τη στιγμή, είναι η νέα γενιά ,η γενιά που «είναι» το μέλλον της χώρας. Το Θέατρο Τέχνης, φέρνει στη σκηνή του Φεστιβάλ το πλήθος των νέων: ένα πλήθος που με ορμή αλλά και απάθεια, με απελπισία αλλά και χιούμορ, με αφέλεια αλλά και κυνισμό αναζητά μια διέξοδο στην κατάσταση που βιώνει ως αδιέξοδο... Αναζητά απεγνωσμένα μια χώρα... Είναι άραγε σε θέση να τη διεκδικήσει; Μαριάννα Κάλμπαρη * Η Μαριάννα Κάλμπαρη είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής του ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ –ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ και του πανεπιστημίου της ΣΟΡΒΟΝΝΗΣ (PARIS IV-φιλολογία και επικοινωνία). Σπούδασε επίσης υποκριτική και σκηνοθεσία στο Atelier du Theatre des Cinquante (Ανδρέας ΒΟΥΤΣΙΝΑΣ) και στο CHARPENTIER ARTSTUDIO. Έχει σκηνοθετήσει θεατρικά και μουσικά έργα στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ, στο ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ, στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ, στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, στο ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ και σε πολλά άλλα θέατρα. Έχει γράψει θεατρικά έργα («Αλμανάκ», «Βιομαγεία», «Νέο αίμα» κ.ά.) καθώς και μεταφράσεις και θεατρικές διασκευές διηγημάτων που έχουν ανέβει σε δική της σκηνοθεσία αλλά και σε σκηνοθεσία άλλων από το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ, το ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ, το Κ.Θ.Β.Ε, το ΊΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ κ.ά. Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός κυρίως με το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ και τον ΤΕΧΝΟΧΩΡΟ-ΟΜΑΔΑ ΘΕΑΜΑ. Έχει διδάξει υποκριτική και πρακτική θέατρουστο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, στη Σχολή ΜΩΡΑΪΤΗ, στη δραματική σχολή ΠΡΑΞΗ ΕΠΤΑ και στη δραματική σχολή του ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ-ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ (από το 2005). Από το Σεπτέμβριο του 2014, είναι καλλιτεχνική διευθύντρια του ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ -ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ. Σημείωμα Συγγραφέα
Το «Θέλω Μια Χώρα» είναι ένα έργο που ξεκίνησε από την κριτική της χώρας που έχουμε και τον οραματισμό της χώρας που θέλουμε. Κάθε σύγχρονη χώρα δεν είναι ούτε ομοιογενής ούτε ομόφωνη, με βάση αυτό το δεδομένο γράφτηκε το έργο. Πολυφωνία δεν σημαίνει κι έλλειψη ιδεολογίας, αν και το «Θέλω Μια Χώρα» διατηρεί μια έλξη-άπωση προς κάθε τελεσίδικη ή τυχοδιωκτική εξαγγελία. Το έργο βασίζεται σε μια συνθήκη αβεβαιότητας, πρόκλησης και ανεδαφικότητας: μήπως η χώρα που έχουμε δεν είναι η κατάλληλη για να ζήσουμε και πρέπει να βρούμε μια καινούργια; Πάνω σε αυτή τη συνθήκη διαπλέκονται οι φωνές όσων καλούνται να διαμορφώσουν πλαίσια ζωής σε ένα έδαφος μεγάλων ασταθειών. Είναι δυνατόν το μεγαλύτερο μέρος ενός λαού να αναζητά επαναπροσδιορισμό του ίδιου του του τόπου; Γιατί και πώς γίνεται αυτό; Πώς διαμορφώνεται στις μέρες μας ένας τόπος που μπορεί να γίνει αποδεκτός ως χώρα; Μήπως έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία διαμόρφωσης χωρών και συνεπώς μια νέα χώρα δεν μπορεί παρά να ανήκει σε ένα συλλογικό φαντασιακό; Ανδρέας Φλουράκης

Συντελεστές παράστασης
Κείμενο: Ανδρέας ΦλουράκηςΣκηνοθεσία: Μαριάννα ΚάλμπαρηΔραματολόγος παράστασης: Έλενα ΤριανταφυλλοπούλουΣκηνικά-κοστούμια: Κωνσταντίνος ΖαμάνηςΜουσική: Χαράλαμπος ΓωγιόςΧορογραφία: Μαρίζα ΤσίγκαΦωτισμοί: Στέλλα ΚάλτσουΒοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα ΓεωργουδάκηΟργάνωση παραγωγής: Γεράσιμος ΣκαφίδαςΦωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου
Πρωταγωνιστούν: Η Ρένη Πιττακή και οι απόφοιτοι και μαθητές της Δραματικής Σχολής του Θέατρου Τέχνης Καρόλου Κουν: Απόφοιτοι: Νίκος Βαρέλλας, Σελήνα Διαμαντοπούλου, Κωνσταντίνος Ευστρατίου, Βασίλης Ζήσης, Τάσος Κορκός, Γιώργος Κοσκορέλλος, Ειρήνη Κότσιφα, Ανέστης Κόττας, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Νίκος Λεκάκης, Ιωάννα Μπιτούνη, Νόρα Πάντου, Γιώργος Σαββίδης, Δημήτρης Τσιγκριμάνης Γ’ Έτος: Αδριανός Γκάτσος, Κωνσταντίνος Δημητρακάκης, Πάνος Κούγιας, Ιωάννα Κόχειλα, Γιώργος Κρομμύδας, Δανάη Λουκάκη, Μαριλένα Μόσχου, Γιάννης Μπλέτας, Ιάσονας Νικητέας, Φρύνη Ονισηφόρου, Νότης Συκινιώτης, Δώρα Χουρσανίδου Β’ Έτος: Ερατώ Αγγουράκη, Γιάννης Βερβενιώτης, Σόνια Καλαïτζίδου, Αλεξάνδρα Καραναστάση, Βασιλική Κατερίνη, Μάριος Κρητικόπουλος, Χριστίνα Κωστέα, Φάνης Μιλλεούνης, Βασίλης Παπαδημητρίου, Χριστίνα Παπατριανταφύλλου, Ανθή Σαββάκη, Ηλέκτρα Σαρρή, Αντιγόνη Σταυροπούλου, Κωνσταντίνα Σμυρνιώτη, Αναστασία Φλεμοτόμου, Ευθύμης Χαλκίδης,Χρυσαλένα Χριστοπούλου
Συμμετέχουν οι μικροί: Νιόβη και Ντίνος Επίσης συμμετέχουν άνθρωποι από χώρες της Ευρώπης, της Αφρικής, της Ασίας που βρέθηκαν ή επέλεξαν να ζουν και να εργάζονται στην Ελλάδα. Άνθρωποι που καλούνται να καταθέσουν την προσωπική εμπειρία τους σε σχέση με τη χώρα. Ανάμεσά τους ο Διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας Olivier Descotes.