Το Αναπάντεχο, του Φαμπρίς Μελκιό μόνο για δύο παραστάσεις στο Χώρο Τέχνης 14η Μέρα

17:23 30/9/2014 - Πηγή: Culture Now

Ο ΕΙΛΙΣΣΟΣ - μια εταιρία για τον πολιτισμό και ο Χώρος Τέχνης 14η ΜΕΡΑ παρουσιάζουν για δύο μοναδικές παραστάσεις στην Αθήνα, το Σάββατο 4 και την Κυριακή 5 Οκτώβρη 2014, την συγκλονιστική παράσταση σε σκηνοθεσία Aleksandra Kazazou, "Το Αναπάντεχο" του Φαμπρίς Μελκιό. Ερμηνεύει η Anna Krotoska.

LINATENDU

Η performance Linatendu δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του εσωτερικού

προγράμματος του Institut του Jerzy Grotowski στο Βρότσλαβ το 2014. Η Anna Krotoska και η Αλεξάνδρα Kazazou συναντήθηκαν για πρώτη φορά λίγα χρόνια νωρίτερα κατά τη διάρκεια ενός άλλου προγράμματος, στο Song of the Goat Theatre, κατά τo οποίo η Άννα ήταν δάσκαλος και Aleksandra βελτίωνε τις ικανότητες της σαν ηθοποιός. Εδώ σ’αυτή τους τη συνάντηση οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί - αυτή τη φορά η Αλεξάνδρα σκηνοθετεί και κατευθύνει τη δουλειά για την προετοιμασία της παράστασης.

Το Linatendu μιλά για το θάνατο και τη μνήμη, τη ζωή μετά από μια απώλεια. Η ηρωίδα προσπαθεί να αντιμετωπίσει το χάος της περιόδου πένθους. Παρατηρεί τον κόσμο εκ νέου. Προσπαθεί να αντιμετωπίσει την προσωπική απώλεια της και την προσωπική της εμπειρία με τον θάνατο, με την περιβάλλουσα πραγματικότητα, η οποία δεν είναι ευνοική.

Το Linatendu αφηγείται μια ιστορία για μια κρίσιμη στιγμή στη ζωή, για τη σιωπή πριν .... για την εξέγερση, τον παραλογισμό, τη θλίψη και την καθημερινή ζωή μετά από μια απώλεια. Μήπως ένα ισούται με ένα εκατομμύριο; Μήπως ένας θάνατος ζυγίζει το ίδιο με τον πολλαπλάσιο θάνατο μέσα από τα μίντια καθημερινά ; Είναι η μνήμη ένα δώρο, ή κατάρα;

Παρά το γεγονός ότι το θέμα είναι εξαιρετικά δύσκολο και δραματικό ο συγγραφέας προσπαθεί να βρεί την «ελαφρότητα» και μερικές φορές ακόμη και την κωμική διάσταση στη φόρμα και στο κείμενο του έργου. Προσπαθεί να δαμάσει το θάνατο, μιλώντας γι’αυτόν με ένα συνηθισμένο τρόπο. Ο θάνατος, όπως όλοι γνωρίζουμε, ενώ είναι το πιο αναπόφευκτο και βέβαιο γεγονός στη ζωή μας, την ίδια στιγμή είμαστε πολύ λίγο εξοικειωμένοι μ’αυτόν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Anna Krotoska

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Alexandra Kazazou

ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ: Alexandra Kazazou, Anna Krotoska

ΜΟΥΣΙΚΗ: Nefeli Stamatogiannopoulou, Daniel Han

ΣΚΗΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ & ΦΩΤΑ: Karol Jarek

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 50 min

Βασισμένο στο L’inattendu του Fabrice Melquiot σε μετάφραση από την Wioletta Kaczmaryn και σε κείμενο της Anna Krotoska

(Η παράσταση είναι σε αγγλική γλώσσα)

ΜΕΛΚΙΟ ΦΑΜΠΡΙΣ

Ο Φαμπρίς Μελκιό γεννιέται το 1972 σε μια μικρή πόλη της Σαβοΐας, τη Μοντάν. Μετά το απολυτήριο του λυκείου με ειδίκευση στα οπτικοακουστικά μέσα, παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής με τη Julie Villmont και, στη συνέχεια, εργάζεται ως ηθοποιός στο θίασο Compagnie des Milefontaines, τον οποίο διηύθυνε ο Emmanuel Demarcy-Mota. Από το 1998, αρχίζουν να εκδίδονται και να μεταδίδονται από το ραδιόφωνο τα πρώτα του κείμενα για παιδιά ["Οι μικροί μελαγχολικοί" ("Les petits m?lancoliques", έργο που ανέβηκε και στην Ελλάδα από τη Σύγχρονη Θεατρική Σκηνή το 2006 στο Θέατρο Άλμα σε σκηνοθεσία Ελένης Μποζά) και "Ο κήπος του Μπομόν" ("Le jardin de Beaumont")]. Για το τελευταίο αυτό κείμενό του, αποσπά γαλλικά και διεθνή βραβεία. Από το 2001 μέχρι σήμερα, έχουν δημοσιευθεί πάνω από τριάντα θεατρικά του έργα κυρίως από τις εκδόσεις "L' Arche". Από το 2002, έργα του ανεβαίνουν σε όλη τη Γαλλία. Το 2003, η παράσταση του έργου του "Η μοιρασιά του διαβόλου" ("Le diable en partage") στο Theatre de la Bastille και στην Comedie de Reims αποσπά το βραβείο καλύτερης παράστασης γαλλικού έργου του Εθνικού Συνδικάτου Κριτικών. Επίσης, του απονέμεται το βραβείο της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων (SACD) για τον καλύτερο νέο συγγραφέα ραδιοφωνικού έργου. Το 2004, η Ελλάδα έρχεται να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη θεατρική του πορεία αφού ανεβαίνει, για πρώτη φορά εκτός Γαλλίας, ένα δικό του έργο, "Η μοιρασιά του διαβόλου" από το ΚΘΒΕ στο μικρό θέατρο της Μονής Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη σε σκηνοθεσία Πέτρου Σεβαστίκογλου. Το έργο αναφέρεται στην πρόσφατη τραγωδία της Βοσνίας και επικεντρώνεται σε χαρακτήρες που αγωνίζονται να υπερασπιστούν τη ζωή απέναντι στο θάνατο και τον παραλογισμό. Τα τελευταία χρόνια, έργα του Μελκιό μεταφράζονται σε πάνω από δέκα γλώσσες και ανεβαίνουν σε θεατρικές σκηνές σε χώρες όπως η Ισπανία, η Γερμανία, η Ελβετία, το Μεξικό, η Χιλή, η Ρωσία και άλλες. Το 2008, του απονέμεται το "Βραβείο Θεάτρου της Γαλλικής Ακαδημίας" για το σύνολο του έργου του ενώ το 2010 δοκιμάζει τις δυνάμεις του και στη σκηνοθεσία ανεβάζοντας το έργο του "Tarzan Boy" που αποτελεί ένα στοχασμό γύρω από την ενηλικίωση και τις μαθητείες της ζωής.