Το αντίδοτο του νερού: έκθεση της Μαρίας Φιλοπούλου στο Παρίσι

16:05 4/5/2016 - Πηγή: Culture Now

Την Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016 εγκαινιάζεται στη γκαλερί Galerie Dutko, Île Saint Louis στο Παρίσι, η νέα έκθεση της Μαρίας Φιλοπούλου με τίτλο «Το αντίδοτο του νερού».

Η ζωγράφος, που έχει σπουδάσει στο ατελιέ του Λεονάρντο Κρεμονίνι στην École des Beaux Arts, επιστρέφει σε ένα γνώριμο και φιλόξενο μέρος για να παρουσιάσει μία ολοκληρωμένη πια ενότητα τής

δουλειάς της, συνδεδεμένη με το υγρό στοιχείο που πρωταγωνιστεί στα έργα της ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’90.

Στο Παρίσι θα παρουσιάσει αντιπροσωπευτικά δείγματα από όλες τις ενότητες των τελευταίων ετών σαν μια μικρή αναδρομική έκθεση: υποβρύχιοι κολυμβητές ανάμεσα σε αρχαία σπαράγματα αλλά και στην απεραντοσύνη του βυθού, θάλασσες που στραφταλίζουν κάτω από τον δυνατό ήλιο, λουόμενοι σε καταρράκτες και σε παραλίες ξανασυναντιούνται σε αυτό το μικρό νησάκι πάνω στον Σηκουάνα για τρεις μήνες, σαν μια στάση σε ένα μεγάλο ταξίδι.

Η Μαρία Φιλοπούλου έχει σπουδάσει στην Αθήνα και το Παρίσι. Με βάση την Ελλάδα, όπου ζει και εργάζεται, έχει παρουσιάσει τη δουλειά της στο Λονδίνο, το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, τη Φλώριδα, το Πεκίνο, τη Μελβούρνη, την Κωνσταντινούπολη, το Βερολίνο και τη Λευκωσία. Παραμένει συνεπής στις αξίες της παραστατικής ζωγραφικής, τοποθετώντας στο επίκεντρο τον άνθρωπο και το τοπίο.

Η ίδια λέει για την ζωγραφική της: «Ζωγραφίζω βιωμένους προσωπικούς παραδείσους, την ευτυχία, τη χαλάρωση, την ένωση με τη φύση, τον ερωτισμό που νιώθουν οι λουόμενοι μέσα στον νερό. Ένα ευτυχές μεσοδιάστημα που μπορεί να είχε προηγηθεί ή να έπεται μιας δύσκολης, δυσάρεστης εμπειρίας. Νομίζω ότι όλη η ύπαρξη είναι μια λεπτή ισορροπία της επίγνωσης ότι οι ευτυχισμένες στιγμές είναι πολύτιμες και πρέπει να τις αναγνωρίζουμε και να τις εκτιμάμε. Ζωγραφίζω λοιπόν τα σύνορα της ευτυχίας απομονωμένης από το πριν και το μετά. Δεν υπάρχει χρόνος, μόνο τόπος. Φτιάχνω κυρίως μεγάλα έργα γιατί είναι σαν να μπαίνω μέσα σ´αυτά όταν ζωγραφίζω. Αισθάνομαι ότι πλάθω ένα σκηνικό μέσα στο οποίο ζω· και θέλω να προσκαλέσω τον θεατή να εισέλθει για να μοιραστεί την δική μου εμπειρία. Το νερό είναι αντίδοτο, είναι μια μικρή πατρίδα που την κουβαλάμε μέσα μας και στην οποία μπορούμε να πάμε πάντα, για να ξαναβρούμε τον εαυτό μας».

Υπό την αιγίδα της ελληνικής πρεσβείας.