Τραγούδια για παιδιά από τον Νίκο Κυπουργό στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

10:59 9/3/2015 - Πηγή: Culture Now

Ο «Μικρός πρίγκιπας» παίρνει στην αγκαλιά του τη «Μαύρη γάτα», διαβαίνει τη «Μυστική είσοδο», γλιστρά στο «Γιαουρτοπόταμο» της Λιλιπούπολης, συναντά «Το καρδερινάκι» και, τραγουδώντας «Το εμβατήριο του δόκτορα», περνά μια υπέροχη «Βραδιά στο Πόρτο Λίλι».

Κι όμως, δεν είναι η αρχή ενός παραμυθιού. Είναι απλώς μερικοί από τους τίτλους των τραγουδιών και για παιδιά του Νίκου Κυπουργού που θα ακουστούν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το πρωί της Κυριακής 15 Μαρτίου (ώρα έναρξης 11:30), στη συναυλία που εγκαινιάζει τον Κύκλο Ημέρες ποίησης.

Η συναυλία αυτή εντάσσεται

επίσης στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Κυριακή πρωί στο Μέγαρο-Το Μέγαρο των παιδιών (Συναυλίες για όλη την οικογένεια).

Στο πρωινό μελωδικό καράβι πρώτη πρώτη επιβιβάζεται η Ορχήστρα των Κυκλάδων, η οποία αποτελείται από 20 μουσικούς και 10 φωνές και έρχεται στην Αθήνα από την Ερμούπολη της Σύρου ειδικά γι’ αυτή την ξεχωριστή μουσική γιορτή του Μεγάρου. Θα τη διευθύνει ο Νίκος Κυπουργός. Σε αυτό το πολύχρωμο μουσικό γαϊτανάκι συμμετέχουν η Σαβίνα Γιαννάτου και ο Δώρος Δημοσθένους, δύο τραγουδιστές με ιδιαίτερο ερμηνευτικό στίγμα. Μαζί τους, το πολύβουο μελίσσι της Παιδικής Χορωδίας και Ορχήστρας Νέας Γενιάς Ζηρίδη (μουσική διδασκαλία: Δημήτρης Παπαθεοδώρου, Στέργιος Γαργάλας).

Η συναυλία «Νίκος Κυπουργός: τραγούδια για παιδιά» πραγματοποιείται με την ευγενική χορηγία της Eurobank.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ορχηστρικά αποσπάσματα και τραγούδια από τη μουσική για τη ραδιοφωνική εκπομπή «Εδώ Λιλιπούπολη» σε στίχους της Μαριανίνας Κριεζή, από τη συλλογή «Τα μυστικά του κήπου» και κάποια διάσπαρτα σε στίχους Μιχάλη Γκανά, Σταμάτη Δαγδελένη, Αγαθής Δημητρούκα, Κώστα Καρτελιά, Λένας Κιτσοπούλου, Τζένης Μαστοράκη, Δημήτρη Μαυρίκιου, Θωμά Μοσχόπουλου, Λίνας Νικολακοπούλου, Νίκου Κυπουργού, κ.ά.

Ο Νίκος Κυπουργός καταγίνεται με τη μουσική και τα τραγούδια για παιδιά εδώ και πολλές δεκαετίες καταθέτοντας με τόλμη, χιούμορ και φαντασία τις νότες και τα λόγια του στο νεαρό αλλά και… λιγότερο νεαρό κοινό. Σπούδασε σύνθεση με τον Γιάννη A. Παπαϊωάννου και παράλληλα Nομικά και Πολιτικές Eπιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Aθήνας. Συνέχισε τις μουσικές του σπουδές στο Παρίσι (σύνθεση στο Kονσερβατουάρ, Eθνομουσικολογία και Mουσική Παιδαγωγική). Έχει γράψει σκηνική, ορχηστρική και φωνητική μουσική, τραγούδια, μουσική δωματίου και συνθέσεις για παραστάσεις χορού. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη μουσική για το θέατρο (Eθνικό, KΘBE, Θέατρο Tέχνης, Aμφιθέατρο, Aνοιχτό Θέατρο, Nέα Σκηνή, Πόρτα, Εμπρός, Θέατρο του Νότου κ.ά.) και τον κινηματογράφο (σε περισσότερες από 60 ελληνικές και ξένες ταινίες). Πολλές συνθέσεις του έχουν τιμηθεί με βραβεία στην Eλλάδα και το εξωτερικό. Η όπερά του «Προσοχή, ο πρίγκιπας λερώνει» παίζεται, αυτή τη σεζόν, για δεύτερη χρονιά στην Εθνική Λυρική Σκηνή, ενώ κυκλοφόρησε πρόσφατα και σε ψηφιακό δίσκο.

Μουσική και τραγούδι για παιδιά

Μερικές σκέψεις του Νίκου Κυπουργού

«Στην πολυετή ενασχόλησή μου με τη μουσική για παιδιά, είχα την ευκαιρία να προβληματιστώ πάνω σε διάφορα θέματα, να αναρωτηθώ, να συζητήσω, να ψάξω για απαντήσεις. Οριστικές λύσεις δεν βρήκα. Ελπίζω όμως οι παρακάτω σκέψεις να είναι χρήσιμες στην αναζήτησή τους. […]

Από την εποχή που έγραφα τραγούδια για τη Λιλιπούπολη, κατάλαβα ότι, αν ένα τραγούδι δεν είναι καλό για τους μεγάλους, δεν μπορεί να είναι καλό για τα παιδιά. Άλλωστε, τα παιδιά άκουγαν ανέκαθεν τα τραγούδια που άκουγαν και οι μεγάλοι.

Μουσική για παιδιά δεν είναι μόνο αυτή που θα την τραγουδήσουν, αλλά κι εκείνη που απλώς θα την ακούσουν, όπως κι εμείς, οι μεγάλοι, με σκοπό την αισθητική απόλαυση. Όσο σημαντική κι αν είναι η συμμετοχή, υπάρχουν φορές που η συγκίνηση μέσα από την ακρόαση είναι αξεπέραστη.

Τελικά, το ζητούμενο είναι κοινό τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους μεγάλους: η ποιότητα ανεξάρτητα από ηλικίες και ετικέτες. Δεν υπάρχει ένας διαφορετικός κόσμος για τα παιδιά. Μοιραζόμαστε όλοι τον ίδιο κόσμο και την ίδια ζωή. Τα παιδιά μαθαίνουν τον κόσμο των μεγάλων μέσα από το τραγούδι, που λειτουργεί σαν γέφυρα επικοινωνίας. Βιάζονται να μεγαλώσουν, να μπουν στον κόσμο των μεγάλων, όπως οι μεγάλοι θέλουν να κρατήσουν “ζωντανό μέσα τους” το παιδί, να ξαναμπούν στον κόσμο των μικρών. Ας είναι η μουσική και το τραγούδι το μέσο που ενώνει τους δύο κόσμους, που μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα ανάμεσά τους».