Τρεις σημαντικές ταινίες του Γερμανικού Εξπρεσιονισμού στην Αλκυονίδα

12:49 11/11/2014 - Πηγή: Culture Now

Τρεις από τις πιο σημαντικές ταινίες του Γερμανικού Εξπρεσιονισμού παρουσιάζονται από 13 έως 19 Νοεμβρίου 2014 στον κινηματογράφο Αλκυονίς.

*Πέμπτη και Παρασκευή στις 22:00

«NOSFERATU» ΤΟΥ ΦΡΙΝΤΡΙΧ Β. ΜΟΥΡΝΑΟΥ

...το αριστούργημα του ΦΡΙΝΤΡΙΧ Β. ΜΟΥΡΝΑΟΥ

Η ταινία-ορόσημο του κινήματος του γερμανικού εξπρεσιονισμού.

Ο μύθος του Κόμη Δράκουλα από τον μεγάλο σκηνοθέτη Φρίντιχ Μουρνάου. Η υποβλητική ατμόσφαιρα, οι απόκοσμες φιγούρες και η αριστουργηματική φωτογραφία καθιστούν το Νοσφεράτου μια απ’ τις καλύτερες ταινίες

όλων των εποχών.

*Σάββατο και Κυριακή στις 22:00

«METROPOLIS» του ΦΡΙΤΖ ΛΑΝΓΚ

με τους Alfred Abel και Gustav Frohlich,

Ένα ορόσημο του παγκόσμιου κινηματογράφου!

Η διασημότερη ταινία επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών.

*Δευτέρα- Τριτη και Τετάρτη στις 22:00

«Μ - Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΟΥ ΝΤΙΣΕΛΝΤΟΡΦ» του ΦΡΙΤΖ ΛΑΝΓΚ

με τους Peter Lorre και Ellen Widmann

Η πρώτη ταινία για serial killer! Ψηφίστηκε από την

Ένωση Γερμανικών Ταινιοθηκών ως η σημαντικότερη

Γερμανική ταινία όλων των εποχών.

Ο γερμανικός εξπρεσιονισμός είναι ένα κίνημα της τέχνης, που έκανε την εμφάνιση του στη Γερμανία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και μεσουράνησε τη δεκαετία του 1920. Ήταν μέρος του εξπρεσιονιστικού κινήματος που εκδηλώθηκε και σε άλλες χώρες της Ευρώπης όχι μόνο στον κινηματογράφο, αλλά και στην αρχιτεκτονική καθώς και τη ζωγραφική.

Μετά τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο η κινηματογραφική βιομηχανία της Γερμανίας γνώρισε μεγάλη άνθηση. Όμως λόγω οικονομικών δυσκολιών οι Γερμανοί παραγωγοί δεν μπορούσαν να γυρίσουν ταινίες ανάλογης ποιότητας με εκείνες του Χόλυγουντ. Έτσι οι παραγωγοί του στούντιο AG ανέπτυξαν ένα δικό τους στυλ με τη χρήση του συμβολισμού και της σκηνογραφίας για να προσδώσουν συναίσθημα και βαθύτερο νόημα στις ταινίες και επικεντρώθηκαν στις "σκοτεινές" ανθρώπινες εμπειρίες.

Δεκαετίες 1920 και 1930

Οι πρώτες εξπρεσιονιστικές ταινίες, έδιναν έμφαση στο συμβολισμό, το μακιγιάζ και τη σκηνογραφία.

Πολλά ευρωπαϊκά κινήματα της δεκαετίας του 1920 ήθελαν να πειραματιστούν και να δοκιμάσουν πρωτοποριακά για την εποχή πράγματα. Οι πρώτες εξπρεσιονιστικές ταινίες λόγω έλλειψης χρημάτων γυρίστηκαν σε μη-ρεαλιστικά γεωμετρικά παράλογα σκηνικά τα οποία ήταν ζωγραφισμένα με βάση τις αρχές του εξπρεσιονισμού στη ζωγραφική. Το σενάριο και η ιστορία των εξπρεσιονιστικών ταινιών συχνά διαπραγματευόταν θέματα όπως η τρέλα, η παράνοια, η προδοσία και άλλα τέτοια θέματα (εν αντιθέσει με τα συνηθισμένα ερωτικά έργα ή τις περιπέτειες). Χαρακτηριστικά έργα του γερμανικού εξπρεσιονισμού είναι το "Metropolis" (1927) του Φριτς Λανγκ όπως και το "Μ" (1931) του ίδιου σκηνοθέτη.

Σαν κίνημα ο γερμανικός εξπρεσιονισμός έζησε λίγα χρόνια. Τα θέματα όμως που διαπραγματεύτηκαν οι ταινίες του παρέμειναν επίκαιρα και στα τέλη της δεκαετίας του 1920 αλλά και την δεκαετία του 1930. Αυξήθηκε σημαντικά η έμφαση στο φωτισμό και τη σκηνογραφία για τη δημιουργία ατμόσφαιρας στον κινηματογράφο. Αυτή η κινηματογραφική σχολή, που οδήγησε στη δημιουργία του φιλμ νουάρ, μετανάστευσε μαζικά στην Αμερική όταν οι ναζί κατέλαβαν την εξουσία. Οι Γερμανοί σκηνοθέτες ήταν πολύ ευπρόσδεκτοι στα αμερικανικά στούντιο και γύρισαν κάποιες ταινίες που άφησαν εποχή.

Δύο κινηματογραφικά είδη που έχουν επηρεαστεί ιδιαίτερα από το γερμανικό εξπρεσιονισμό είναι οι ταινίες τρόμου και το φιλμ νουάρ όπως το "Φάντασμα της Όπερας". Επηρεασμένοι από το κίνημα είναι και σκηνοθέτες όπως ο Άλφρεντ Χίτσκοκ.

Ερμηνεία

Μελετητές όπως ο Σίγκφριντ Κρακάουερ στο βιβλίο του "From Caligari to Hitler", υποστήριξαν ότι ο γερμανικός εξπρεσιονισμός προβάλει το αναπόφευκτο της ναζιστικής επικράτησης. Οι ταινίες του εξπρεσιονισμού είναι σα να προετοιμάζουν το κοινό για την έλευση του ναζισμού που έπεται.

Σύγχρονη επιρροή

Σκηνοθέτες όπως ο Χίτσκοκ -κατά παραδοχή του ιδίου τουλάχιστον επηρεάστηκαν έντονα από το γερμανικό εξπρεσιονισμό και υιοθέτησαν κάποιες από τις βασικές αρχές του στο μετέπειτα έργο τους. Πολλές σύγχρονες ταινίες όπως το "Blade Runner" (1982), το "Batman Returns" (1992), o "Ο Ψαλιδοχέρης" (Edward Scissorhands) του 1990 και το "Κοράκι" (The Crow) του 1994 θεωρείται ότι είναι επηρεασμένες από το γερμανικό εξπρεσιονισμό είτε στη δημιουργία ατμόσφαιρας είτε στο αισθητικό κομμάτι.