Τρωάδες του Ευριπίδη από την 5η Εποχή Τέχνης

11:54 24/2/2014 - Πηγή: Culture Now

Τις Τρωάδες του Ευριπίδη παρουσιάζει η 5η Εποχή Τέχνης το καλοκαίρι του 2014. Μια διαχρονική τραγωδία απόγνωσης που κινείται στην περιοχή του αδιανόητου...

Η παράσταση επιχειρεί μια σύγχρονη ανάγνωση, μια μεταφορά στο παγκόσμιο «σήμερα», στις συνέπειες των πολέμων, της οικονομικής κρίσης και των απολυταρχικών καθεστώτων...

Οι Τρωάδες, είναι η πιο δημοφιλής από τις σωζόμενες τραγωδίες του Ευριπίδη, κείμενο

κατεξοχήν αντιπολεμικό, αποτυπώνει όσο κανένα κείμενο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας την αλαζονεία της εξουσίας και τις ολέθριες συνέπειες της.

«Ιστορώντας τα γεγονότα της άλωσης της Τροίας, ο νους στέκεται στο θρίαμβο των νικητών και όχι στο θρήνο των νικημένων».

Στις Τρωάδες ο Ευριπίδης παρουσιάζει την ιστορία από την πλευρά των «ηττημένων», που όμως δεν ζήτησαν την αναμέτρηση... Ο ανθρώπινος πόνος παίρνει οικουμενικές διαστάσεις. Εδώ ο θρήνος των γυναικών, μανάδων, συζύγων, αδελφών, ανθρώπινος και αποκαλυπτικός επισημαίνει για άλλη μια φορά τα «έργα» της ανθρώπινης ανεπάρκειας. Η Τροία καίγεται. Ο πολιτισμός της καταστρέφεται. Το μέλλον μιας χώρας ενταφιάζεται. Οι γυναίκες παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς, σκλάβες και λάφυρο στα χέρια των νικητών. Η ιστορία επαναλαμβάνεται...

Η παράσταση ανεβαίνει σε μετάφραση Κ.Χ. Μύρη και επεξεργασία κειμένου Θέμη Μουμουλίδη. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Θέμης Μουμουλίδης, τα σκηνικά ο Γιώργος Πάτσας, τα κοστούμια η Παναγιώτα Κοκορού, τη μουσική ο Δημήτρης Παπαδημητρίου.

Τους ρόλους και τα χορικά κείμενα ερμηνεύουν: Φιλαρέτη Κομνηνού, Στέλιος Μάινας, Μαρία Πρωτόπαππα, Άρης Λεμπεσόπουλος, Ιωάννα Παππά, Ελισάβετ Μουτάφη, Λουκία Μιχαλοπούλου, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Λένα Παπαληγούρα, Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου, Ιώ Κυριακίδη (ακορντεόν), Ίρις Μάρα, κ.α.

Ο πόλεμος είναι η βασική αιτία μετανάστευσης. Η οικονομική κρίση μια δεύτερη. Τα μοναρχικά καθεστώτα επίσης. Ποιος δεν μπορεί να διακρίνει τη μακρινή συγγένεια όλων των αιτίων. Τώρα, δεν χρειάζονται πλέον πόλεμοι για την οικονομική κυριαρχία. Τα «καθεστώτα» επαναπροσδιορίζουν την έννοια της δημοκρατίας... Λιγότερη δημοκρατία. Το χρήμα. Το κέρδος. Κάθε μετανάστευση εμπεριέχει διαχρονικά την έννοια της αδικίας...

«Εκατομμύρια άνθρωποι εξαφανίστηκαν. Ξεχάστηκαν. Κι ακόμη περισσότεροι
κατέστρεψαν την ψυχή τους. Για να ζήσουν χωρίς ιστορία και μνήμη..»

«Η μνήμη είναι ο μόνος νικητής στο χρόνο»