Γιώργος Λαμπάτος: Η δημόσια έκκληση στον Σεφερλή μέσα από το νοσοκομείο

15:33 6/2/2024 - Πηγή: Star

Στο Λαϊκό Νοσοκομείο νοσηλεύεται ο Γιώργος Λαμπάτος, καθώς υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο ισχίο του.Ο ηθοποιός, που δέχτηκε τεράστιο κύμα αγάπης και βοήθειας μετά την αποκάλυψη ότι τα τελευταία χρόνια ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, είναι καλά στην υγεία του και αναμένεται να πάρει εξιτήριο.Γνωστός ηθοποιός: «Ζω με 220 ευρώ σε 15τμ. Σκέφτηκα να αυτοκτονήσω»«Είναι όλα καλά, έκανα μια επέμβαση στο ισχίο μου. Μια προγραμματισμένη επέμβαση, η οποία συνέπεσε με τα υπόλοιπα γεγονότα της ζωής μου, η ψυχική υγεία με τους σωματικούς πόνους. Πάνε όλα μαζί αυτά τα πράγματα.

Χειρουργήθηκα, πήγαν όλα καλά και σήμερα παίρνω εξιτήριο από το νοσοκομείο. Θα γυρίσω σπίτι μου. Βλέπω τη ζωή με άλλο μάτι. Ξεκινάω μια καινούργια ζωή», δήλωσε ο Γιώργος Λαμπάτος στην εκπομπή «Πρωινό ΣουΣού», μετά την επιτυχημένη επέμβαση, στην οποία υποβλήθηκε.Η δημόσια έκκληση στον Μάρκο ΣεφερλήΛίγο πριν, ο ηθοποιός έκανε έκκληση στον Μάρκο Σεφερλή μέσω της εκπομπής «Super Κατερίνα» να αποσύρει το νόμιμο δικαίωμά του να λαμβάνει κάποιο ποσό από τον ίδιο, εξαιτίας δικαστικής απόφασης. «Θα επιστρέψω στο σπίτι μου γιατί στο καινούργιο σπίτι που μου έχει παραχωρηθεί από την οικογένεια Βασιλείου είναι ακόμα άνθρωπος μέσα, δεν έχει φύγει. Θα επιστρέψω για όσο χρειαστεί στο προηγούμενο μου σπίτι στον Άγιο Παντελεήμονα μέχρι να φύγει ο άλλος άνθρωπος, για να αναρρώσω μετά την εγχείρηση που έκανα και να ξεκινήσω μια καινούργια ζωή. Οι συνθήκες είναι δύσκολες, αλλά μετά την δημοσιότητα που ήταν πολύ σημαντική η στήριξή σας έχει αλλάξει ζωή μου και αυτό το υπογειάκι έχει γεμίσει με πράγματα και αγάπη και περιμένω να ξεκινήσω μια νέα ζωή», είπε αρχικά ο Γιώργος Λαμπάτος.«Τα εισοδήματα μου είναι πενιχρά. Περιμένω ο Μάρκος να αποσύρει το ποσό που μου παρακρατά με δικαστή απόφαση κάθε μήνα», ανέφερε στη συνέχεια για τον Μάρκο Σεφερλή και πρόσθεσε: «Είμαι διατεθειμένος να πάω να τον δω και να μιλήσουμε, γιατί δεν έχω μαζί του κάτι προσωπικό. Και σας είπα αυτό όπου έκανα ήταν μια κραυγή αγωνίας εκ μέρους μου να τονίσω ότι εδώ είναι και εγώ, υπάρχω γιατί δεν με χρησιμοποιούσαν πολύ στην δουλειά και τα καλύτερά μου χρόνια έφευγαν έτσι, χωρίς να εργάζομαι».