Η μητέρα του Άλκη επικοινώνησε με την μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη

19:51 3/2/2022 - Πηγή: Star

Το ρεπορτάζ του μεσημεριανού δελτίου ειδήσεων του Star για τις εξελίξεις της υπόθεσης δολοφονίας του 19χρονου Άλκη (3/2/22)Αβάσταχτος είναι ο πόνος για τους γονείς του Άλκη, του παιδιού που δολοφονήθηκε τόσο άδικα από χούλιγκαν το βράδυ της Δευτέρας στη Θεσσαλονίκη. Η μητέρα του άτυχου νεαρού επικοινώνησε με την μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη μέσω Facebook

και ζήτησε την στήριξή της, με αφορμή το γεγονός πως είναι και οι δύο ποντιακής καταγωγής. Ελένη Τοπαλούδη: Τρία χρόνια από τη δολοφονία που συγκλόνισε την Ελλάδα«Πήρα το αίτημα φιλίας της από νωρίς χθες το πρωί και έπεσα από τα σύννεφα» δηλώνει η κυρία Κούλα Τοπαλούδη στην ΕΡΤ Ορεστιάδας. «Ναϊλί εσέν καμέντσα μάνα… τι θα περάσεις από τώρα και στο εξής» ήταν η ευχή που της είπε αρχικά στα ποντιακά. «Αμέσως σκέφτηκα το Γολγοθά που την περιμένει μας, σκέφτηκα την τραγωδία που θα ζήσει. Άρχισα να την παρηγορώ γιατί ξέρω τι θα περάσει από τώρα και στο εξής» δήλωσε η κ. Τοπαλούδη. Δολοφονία Άλκη: Με σκυφτό το κεφάλι στον εισαγγελέα ο 23χρονοςΗ μητέρα της Ελένης άνοιξε την καρδιά της και εξέφρασε την οργή της για τον άδικο χαμό της κόρης της, η οποία βιάστηκε και δολοφονήθηκε στην Ρόδο το 2018. «Μόνο σκοτάδι έχω από τότε στο μυαλό μου. Δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει καθημερινότητα, το όνειρο, η ελπίδα. Μας οδήγησαν στα τάρταρα. Σ ένα βραδύ μέσα μου τα πήρανε όλα, αυτά τα τέρατα. Αν ήμουν η μάνα του Ροδίτη ή του Αλβανού θα ντρεπόμουν να αντικρίσω το φως του ήλιου. Αν ήμουν η μάνα όλων αυτών των ανθρωπόμορφων τεράτων όπως και αυτού που αφαίρεσε η ζωή του Άλκη θα τους στραγγάλιζα με τα ίδια μου τα χέρια. Θα έλεγα σκοτώστε τα, αφανίστε τα  από προσώπου γης. Δεν μπορεί να βαραίνουν αυτή την κοινωνία αυτό το χώμα. Τα ισόβια τα εννοώ εγώ η μάνα της Ελένης και μιλώ και για λογαριασμό όλων των μανάδων που στείλανε στον τάφο τα παιδιά τους μέσα από βασανισμούς και δολοφονίες»Θεσσαλονίκη: Δεν ομολογεί ο 23χρονος για τη δολοφονία του Άλκη«Ξαφνικά σε ρίχνουν σ’ έναν μαύρο ωκεανό και κάνεις χιλιάδες προσπάθειες να ανέβεις αλλά  συνεχώς βουλιάζεις, βουλιάζεις και ποτέ δε θα μπορείς ελεύθερα να κολυμπάς, να επιπλέεις – Μελίνα μου (τεμέτερον Σιμέλα), χαροκαμένη μάνα, κλάψε το παιδάκι σου, αγκάλιασέ το, φίλησέ το, νανούρισέ το, πες του ό,τι δεν πρόλαβες να του πεις κι αποχαιρέτησέ το… Ρούφηξε τα πάντα από τη μορφή του αδικοχαμένου παιδιού σου και σφήνωσέ τα, αποτύπωσέ τα σε όλα τα κύτταρα του εγκεφάλου σου… Από τώρα και στο εξής θα τον κουβαλάς τον Άλκη σου μέσα στην ψυχούλα σου και στην καρδούλα σου… Δολοφόνοι του Άλκη, η κατάρα μας να πέσει πάνω στα κεφάλια σας. Ο άδικος χαμός αυτού του αγοριού να γίνει ο εφιάλτης σας. Μαυροντύσατε μια οικογένεια που δεν σας έφταιξε σε τίποτα. Αγουρόπον μικρόν, Καλόν Παράδεισον να έχς!»