«Η νευρική ανορεξία νικιέται μόνο με σιωπή! Είναι επιθανάτια νόσος»

21:00 2/6/2021 - Πηγή: Star

Ρεπορτάζ του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του STAR λίγες ημέρες μετά τον θάνατο της Νανάς Καραγιάννη το 2017.Σιωπή, φαρμακευτική αγωγή και συνεργασία με τους γιατρούς. Αυτοί είναι οι τρεις παράγοντες που σύμφωνα με τον ψυχίατρο Δημήτρη Σούρα αποτελούν τον πολιορκητικό κριό που θα καταφέρει να νικήσει τον άγριο δράκο της νευρογενούς ανορεξίας που πλήττει κυρίως νεαρές γυναίκες σε όλο τον κόσμο και οδηγεί πολύ συχνά στον θάνατο.Με

αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Διατροφικών Διαταραχών που έχει οριστεί η 2α Ιουνίου, το star.gr επαναδημοσιεύει παλιότερη συνέντευξη του κ. Σούρα.Celebrities που έδωσαν μάχη με τη νευρική ανορεξία(Ο Δ. Σούρας)«Η ψυχογενής ανορεξία είναι μια αυτοεπιβαλόμενη ασιτία. Δηλαδή το άτομο με τη θέλησή του περιορίζει την τροφή γιατί φοβάται μήπως παχύνει. Το βασικό χαρακτηριστικό αυτής της αρρώστιας είναι η άρνηση του ατόμου να διατηρήσει το βάρος του έστω και σε μια ικανοποιητική κατάσταση και επειδή υπάρχει ο έντονος φόβος ότι θα παχύνει αδυνατίζει συνεχώς μέχρι κάποια στιγμή να φτάσει στην ασιτία», είπε ο κ. Σούρας στο star.gr.Σύμφωνα με τον ίδιο πρόκειται για μια βαριά αρρώστια, καθώς ο ασθενής δεν ελέγχει ό,τι κάνει. Όπως τόνισε έχει σχέση με την εικόνα του ατόμου για τον εαυτό του, το σώμα του, την ταυτότητά του.«Η Νανά Καραγιάννη ήταν πάνω από 24 ώρες νεκρή» - Η ιατροδικαστική εξέταση στο star.gr«Είναι μια παράλογη άποψη που έχει το άτομο για τον εαυτό του», εξηγεί ο κ. Σούρας και συνεχίζει:«Αυτά τα άτομα αν καταλάβουν ότι πάνε να φάνε, κάνουν εμετούς συχνά, παίρνουν διουρητικά, καθαρτικά και φτάνουν μέχρι την εξαντλητική άσκηση για να μην παχύνουν. Η εικόνα του εαυτού τους, ό,τι και να κάνουν όταν αρρωστήσουν είναι τόσο παχιά που εξακολουθούν να μην τρέφονται, μέχρι που πεθαίνουν από ασιτία».Αυτό που χρειάζεται η νευρική ανορεξία είναι θεραπεία«Η θεραπεία της ασθένειας αν πετύχει έχει σχέση με φαρμακευτική αγωγή, με ψυχοθεραπεία και με νοσηλεία γιατί δεν υπάρχει όργανο του οργανισμού, το οποίο να μην υπολειτουργεί ή να μη λειτουργεί καθόλου λόγω της ασιτίας. Γι’ αυτό το λόγο υπάρχει θνησιμότητα από 10% - 15%, ενώ άνω του 15% είναι η θνησιμότητα στη ψυχογενή ανορεξία», τονίζει.Τα θύματα της νευρικής ανορεξίας είναι κυρίως γυναίκες που αρχίζουν να ζουν τον εφιάλτη της ασθένειας στην ηλικία των 16 – 17 ετών. Πρόκειται μάλιστα τις περισσότερες φορές για κοπέλες που ασχολούνται με τη γυμναστική, το μόντελινγκ, ενδιαφέρονται για το σώμα τους και κάνουν εξαντλητική άσκηση.«Η νευρογενής ανορεξία, σαν αρρώστια χρειάζεται κούρα. Χρειάζεται φαρμακευτική νοσηλεία, αλλά χρειάζεται και σιωπή», εξηγεί ο κύριος Σούρας.Πώς θα τα καταφέρει κάποιος να νικήσει τη νευρική ανορεξία«Χρειάζεται σκληρός, επίμονος και διαρκής αγώνας. Όλα όσα έχουν να κάνουν με εξώφυλλα περιοδικών, με χολιγουντιανές ταινίες ή με τηλεοπτικά show δεν βοηθούν στην αντιμετώπιση της αρρώστιας. Όχι μόνο δε βοηθούν, αλλά παρασύρουν τον άρρωστο να ασχολείται περισσότερο με αυτά και να περάσει το μήνυμα ότι δεν είναι και τίποτα σοβαρό, ενώ είναι ένα πολύ σοβαρό νόσημα. Με όλα αυτά η ίδια η άρρωστη αποπροσανατολίζεται, γεγονός που χειροτερεύει την κατάσταση, αφού δεν υπακούει στη θεραπευτική αγωγή, δεν παίρνει τα φάρμακά της και νοσηλεύεται μόνο όταν είναι ετοιμοθάνατη».Ο σωστός δρόμος για να βγει ο πάσχων από αυτή την κόλαση είναι όσο παλεύει με τη συγκεκριμένη ασθένεια να το προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις και αφού γίνει καλά μπορεί να μιλήσει ανοιχτά για την αρρώστια, να περάσει τα μηνύματά του και να συμβουλέψει τα νέα κορίτσια.Όταν δεν αποδέχεσαι το πρόβλημα«Τη στιγμή που είναι άρρωστος, το να δίνει συνεντεύξεις, να φωτογραφίζεται είναι στην πραγματικότητα σαν να μην αποδέχεται το πρόβλημα. Μη αποδοχή του προβλήματος σημαίνει μη θεραπεία», τονίζει ο κ. Σούρας.Στον αγώνα αυτό κάθε κοπέλας που πάσχει από νευρογενή ανορεξία το ζεστό οικογενειακό περιβάλλον παίζει πάντα μεγάλο ρόλο. Τον πρώτο λόγο τον έχει ο γιατρός, αλλά και το οικογενειακό περιβάλλον πρέπει να είναι ζεστά χαλαρό και πρέπει να ακολουθεί αυτά που λένε οι γιατροί.«Η αρρώστια δεν παίρνει από λόγια, παίρνει από φάρμακα, από ψυχοθεραπεία, από νοσηλεία. Η νευρογενής ανορεξία είναι αρρώστια επιθανάτια και την ώρα που ο καθένας θα λέει ό,τι θέλει για αυτή, η ασθενής θα πεθαίνει», σημειώνει ο κ. Σούρας.Από τι εξαρτάται η επιτυχία της θεραπείαςΗ θετική έκβαση της θεραπείας εξαρτάται απόλυτα από τη συμμόρφωση του ασθενούς στο θεραπευτικό σχήμα που θα προτείνει ο γιατρός, ενώ όπως υπογραμμίζει ο γνωστός ψυχίατρος αν ο ασθενής αναγνωρίσει ότι έχει πρόβλημα τότε τα ποσοστά θεραπείας μπορεί να αγγίξουν και να ξεπεράσουν το 50%.«Η ασθενής θα πρέπει να συνεργαστεί με το γιατρό του, να ακούει τι του λέει, τον τρόπο που του τα λέει, αλλά αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο γιατί αυτή η ιδέα που μπαίνει μέσα στο μυαλό της ότι ενώ πεθαίνει από την ασιτία είναι χοντρή, φτάνει τα όρια του παραλογισμού. Θέλει συνδυασμό φαρμάκων και τις περισσότερες φορές θέλει συνδυασμό γιατρών. Είναι μια πάρα πολύ δύσκολη αρρώστια, η οποία έχω την εντύπωση ότι τις περισσότερες φορές αντιμετωπίζεται σαν ένα τηλεοπτικό προϊόν. Αυτό είναι λάθος», υπογραμμίζει.Η νευρογενής ανορεξία αντιμετωπίζεταιΠάντως ο κ. Σούρας είναι αισιόδοξος και δηλώνει με βεβαιότητα, χάρη και στην προσωπική του εμπειρία, ότι η νευρογενής ανορεξία αντιμετωπίζεται, αν και όπως επισημαίνει πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της υποτροπής και γι’ αυτό θα πρέπει η ασθενής να είναι σε επαφή με τον γιατρό της.«Αν καταλάβουμε ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα μικρό δράκο που μερικές φορές μπορούμε να τον κερδίσουμε γιατί είναι μικρός, τότε κερδίζουμε εμείς», καταλήγει.