Οδυσσέας Ελύτης: Τα σπουδαιότερα αποφθέγματά του

10:06 18/3/2023 - Πηγή: Star

18 Μαρτίου 1996… Ο Οδυσσέας Ελύτης (πραγματικό όνομα: Οδυσσέας Αλεπουδέλης) φεύγει από τη ζωή! Το απέραντο γαλάζιο, το φως, η Ελλάδα ολόκληρη σωπαίνει. Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του '30 φεύγει. Ευτυχώς αφήνοντας τεράστιο έργο για τις επόμενες γενιές.H ιστορία του Οδυσσέα Ελύτη,

που υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητέςΟ κορυφαίος ποιητής βραβεύτηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πρόκειται για τον δεύτερο και τελευταίο έως σήμερα Έλληνα που τιμάται με Νόμπελ. Γνωστότερα ποιητικά του έργα είναι τα Άξιον Εστί, ο Ήλιος ο πρώτος και οι Προσανατολισμοί. Διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα και θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής ποίησης.Σπουδαία αποφθέγματα του Οδυσσέα ΕλύτηΠολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν, ενώ συλλογές του έχουν μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε πολλές ξένες γλώσσες. Παρακάτω είναι μερικά από τα πιο σπουδαία αποφθέγματά του - στίχοι ποιημάτων του.Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.Ήρθαν ντυμένοι φίλοι aμέτρητες φορές οι εχθροί μου, το παμπάλαιο χώμα πατώντας και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι.Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη.Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι.Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.Ένα σώμα γυμνό είναι η μοναδική προέκταση της νοητής γραμμής που μας ενώνει με το μυστήριο.Κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα.Ως ένα σημείο, η ποίηση λύνει προβλήματα· στο αμέσως υψηλότερο, θέτει καινούργια· στο ύψιστο, τα αίρει ως εκεί που παύουν ν’ αποτελούν προβλήματα.Η ποίηση ομορφαίνει τη ζωή: Επιλογή από τα έργα σημαντικών Ελλήνων ποιητώνΚι έχε στο νου σου έχε στο νου σου πάντοτε μ' ακούς; το αχ που βγάνει ο σκοτωμός το αχ που βγάν' η αγάπη.   Τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της. Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα. Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε. Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά. Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπαΌ,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα.Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.Ω σώμα του καλοκαιριού γυμνό καμένοΦαγωμένο από το λάδι και το αλάτιΣώμα του βράχου και ρίγος της καρδιάς.Καθείς και τα όπλα του.