Πέθανε η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Ζέτα Καραγιάννη

12:30 13/10/2021 - Πηγή: Star

Απέραντη θλίψη στον δημοσιογραφικό χώρο, σκόρπισε η είδηση του θανάτου της Ζέτας Καραγιάννη σε ηλικία 51 ετών μετά από άνιση μάχη που έδινε με τον καρκίνο για δύο χρόνια.Το πολύ δυσάρεστο γεγονός γνωστοποίησε με ανακοίνωσή της η ΕΣΗΕΑ. Η Ζέτα Καραγιάννη γεννήθηκε το 1970 στην Αθήνα. Είχε δουλέψει σε διάφορες εφημερίδες όπως «Η Πρώτη», η «Επικαιρότητα»,

η «Ενημέρωση», η «Κοινή Γνώμη», η «Απογευματινή» και ο «Ελεύθερος Τύπος». Παράλληλα εργάστηκε σε πολλά περιοδικά όπως το «Ένα», «Eviva», «Τηλεθεατής», «Τι στην TV», «Media», «Λοιπόν», «Out», «Τηλέραμα» κ.ά. Είχε εργαστεί επιπλέον στους ραδιοφωνικούς σταθμούς: «Ξένιος», «Περισκόπιο» «Αργειακή Ραδιοφωνία», «Galaxy 92» και «Flash 9,61», καθώς και στους τηλεοπτικούς σταθμούς «MEGA» και «ΑΝΤΕΝΝΑ».Το συγκλονιστικό μήνυμα για τον καρκίνο έναν χρόνο πριν πεθάνειΠριν από έναν χρόνο, η Ζέτα Καραγιάννη, σε ένα κείμενο-κατάθεση ψυχής περιέγραφε τα συναισθήματά της τις πρώτες στιγμές μετά τη διάγνωση.«Αυτές τις μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος που διαγνώστηκα αρχικά με καρκίνο στον δεξί πνεύμονα.Πήρα το χαρτί, ούτε θυμάμαι ποιάς εξέτασης απ το διαγνωστικό κέντρο, ανέβηκα στην ΕΡΤ για να κάνω εκπομπή, έβγαλα συμπέρασμα ότι δεν έχω τίποτα και την άλλη μέρα τηλεφώνησα τυπικά στην εφημερεύουσα γιατρό στο ταμείο μου, στον ΕΔΟΕΑΠ.-Πρέπει να πάτε σήμερα στο νοσοκομείο.-Γιατί;-Πρέπει να πάτε σήμερα στο νοσοκομείο.--Ναι, ναι. (Σιγά μην τρέχω Σαββατιάτικα…)Έστειλα μήνυμα σ ένα φίλο εδώ, τον Χριστόφορο Κωτούλα.-Γιατρέ, τι σημαίνει «συμπαγής μάζα 3,6 εκ;»-Ότι αύριο το πρωί θα έρθεις στο γραφείο μου για να δω τις εξετάσεις.-ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑ;-Ναι.-Πήγα. «Το» και «το». Φεύγοντας, τηλ στον φίλο μου τον Βίτσα για να πιούμε καφέ στο Μοναστηράκι. Κατηφορίζοντας με τα πόδια τη διαδρομή ειδοποίησα την ΕΡΤ ότι δεν θα έκανα εκπομπή τη Δευτέρα, ακύρωσα τον καλεσμένο μου στο στούντιο, τηλεφώνησα στο Νίκο Μιχαλίτση για να ενημερώσει τον ΕΔΟΕΑΠ, του είπα σαχλαμάρες τύπου «δεν πρόκειται να ξεφτιλιστώ κάνοντας χημειοθεραπείες…» κι όλα αυτά χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει ΣΕ ΜΕΝΑ.Έξαλλη, με ιδιωτικό θεραπευτήριο -που δεν το πλήρωσα εγώ και γι αυτό δεν το κατονομάζω- που το μόνο που σκέπτονταν ήταν το χρήμα (τουλάχιστον η τραγική ιατρική ομάδα που παρακολουθούσε εμένα).-Για να σας δώσω τη βεβαίωση ότι ανήκετε σε ευπαθή ομάδα θέλω 100 -μαύρα- ευρώ. (Πάρτα να μη στα χρωστάωωω).Είμαι εδώ, έστω μετά από κλάματα. Για τις μεταστάσεις, που εύχομαι να είναι τελειωμένη υπόθεση. Για τον υποθυρεοειδισμό, σε επικίνδυνο επίπεδο για τη ζωή μου. Για τη διπλωπία στο ένα μάτι, που θα φύγει όταν τελειώσω τις χημειοθεραπείες. Κλάματα πολλά. Όπως όλοι όσοι πάσχουμε, απλώς άλλοι επιλέγουν ν ανεβάζουν φωτό και βίντεο για να ξορκίσουν τον εχθρό. Κουράγιο αδέλφια.Εδώ και ΕΥΤΥΧΗΣ.Για την ανιδιοτελή αγάπη από άνθρωπο που σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να ανταλλάσσουμε μόνο βρισιές κάθε μισό δευτερόλεπτο. Για τους Φίλους μου που δέχονται όλες τις τρέλες και τις ιδιοτροπίες μου και είναι πάντα διαθέσιμοι. (Special για τον Τσατσάνη που ξύρισε το κεφάλι του για συμπαράσταση. Βρε φίλε…)Είμαι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ.Για σας που μου στέλνετε μηνύματα, ακόμα και προσευχές κι ας ξέρετε ότι είμαι “αλλού”, αλλά και για εκείνους που δεν έδειξαν το παραμικρό ενδιαφέρον, ενώ ταυτόχρονα «έχουν σημαία» τις συνθήκες ζωής και τους πόνους αγνώστων τους. (Ξεπαρεού… Υποκριτούληδες).Είμαι ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ γιατί η καινούργια ομάδα που με παρακολουθεί στο Μετροπόλιταν (το οποίο επίσης δεν πληρώνω εγώ) είναι εξίσου πεισματάρα με μένα.-Αξίζει τον κόπο να συνεχίσουμε τις χημειοθεραπείες κυρία Βασιλάκη;-Βεβαίως. Γιατί τα 2 εκατοστά μπορεί να γίνουν 1,5 εκ, 1εκ… Αλλά θα σου πέσουν τα μαλλιά.-Εντάξει.-Κύριε Μπακαράκο, οκ να κάνω 6 χημειοθεραπείες το μήνα και όχι 1 κάθε 21 μέρες.-Ωραία. Την άλλη βδομάδα θα κάνεις Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, την επόμενη την Πέμπτη κοκ. Θα προηγηθούν φυσικά την Τρίτη οι γενικές αιματολογικές και το τεστ covid. Ετοιμη;-Τι χαρά! Λιώστε με.-Νεαρή γιατρίνα μου κυρία Κολοκοτσά, κάθε φορά που βλέπω τα μακριά σας μαλλιά θέλω απ τη ζήλεια μου να βγάλω ψαλίδι και να τα κόψω.-Να το κάνετε κυρία Καραγιάννη (Οκ. Φροντίζει να τα μαζεύει και γελάμε)Είμαι ΕΥΓΝΩΜΩΝ για την ΕΣΗΕΑ, το -αυτοχρηματοδοτούμενο- ταμείο μας ΕΔΟΕΑΠ, τα «αφεντικά» μου στην ΕΡΤ που έδειξαν ενδιαφέρον και κινητοποιήθηκαν στις πολλαπλές απαιτήσεις μου.Είμαι, ακόμα, εδώ.Και θυμάμαι κάθε μέρα αυτό που έγραψε ο Α. Μίλλερ (στο Σπασμένο γυαλί): Η ζωή είναι σαν μια τράπουλα με κλειστά φύλλα. Παίρνεις τα δικά σου, τα κοιτάς και μ αυτά παίζεις όσο καλύτερα μπορείς.Σας ευχαριστώ όλους σας».