Καλλιτέχνιδες από τον αραβικό κόσμο εκθέτουν έργα τους στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης

16:30 6/7/2011 - Πηγή: ToBlogTonKirion

Σαράντα χρόνια περίπου μετά το ζωγραφικό έργο του Τζόρτζιο ντε Κίρικο «Ανησυχητικές μούσες», επτά γυναίκες από τον αραβικό κόσμο και τη Μέση Ανατολή, με μεικτή προέλευση και σύνθετη ταυτότητα, «φιλοξενούνται» από χθες στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του προγράμματος «Θεσσαλονίκη-Σταυροδρόμι Πολιτισμών», παρουσιάζοντας τις δικές τους «Ανησυχητικές μούσες».Η έκθεση αποτελείται από έργα επτά γυναικών, της Ντιάνα Αλ Χαντίντ, της Μαχίντα Κατάρι, της Χάιβ Καχραμάν, της Λάρα Μπαλάντι, της Ζουλίκα Μπουαμπντελάχ, της Ζινέμπ Σεντίρα και της Μόνα Χατούμ, οι

οποίες λόγω των εύθραυστων ιστορικών και πολιτικών ισορροπιών υποχρεώθηκαν να απομακρυνθούν από τον τόπο καταγωγής τους και να εγκατασταθούν σε χώρες του δυτικού κόσμου, μόνιμα ή παροδικά.Μέσα από φωτογραφίες, έργα ζωγραφικής, βίντεο, περφόρμανς, σχέδιο και εγκατάσταση επιχειρούν να αναδείξουν την περιπέτεια του βίου τους, καθώς και να υπογραμμίσουν ότι η διασπορά μπορεί να μετατραπεί και σε δημιουργική δύναμη.Τα έργα των επτά καλλιτεχνών, σύμφωνα με την επιμελήτρια της έκθεσης Συραγώ Τσιάρα, δείχνουν τη δίψα τους να υπερβούν τους όποιους περιορισμούς αντιμετώπιζαν λόγω καταγωγής, θρησκευτικών αντιλήψεων, έμφυλων διακρίσεων και πολιτικών συνθηκών στις κοινωνίες από τις οποίες προέρχονταν. Είναι μια άρνηση υποταγής σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία στις χώρες καταγωγής, καταλήγει η ίδια.Μεταξύ αυτών η Μόνα Χατούμ, η πλέον, κατά πολλούς, αναγνωρισμένη διεθνώς «ανησυχητική μούσα» η οποία γεννήθηκε στη Βηρυτό από γονείς Παλαιστινίους, εξορίστηκε στον Λίβανο και τελικά βρήκε καταφύγιο στο Λονδίνο, προσπαθεί να αναδείξει εκτενέστερα τις δημιουργικές ανησυχίες της ταυτότητάς της. Δικό της έργο είναι το «Baluchi Red» του 2007, ένα κόκκινο παραδοσιακό ανατολίτικο χαλί, τα φθαρμένα σημεία του οποίου σχηματίζουν έναν παγκόσμιο χάρτη, αναδεικνύοντας μέσω της φθαρτότητας πόσο τεχνητά είναι τα γεωπολιτικά σύνοραΤο αμφιλεγόμενο ζήτημα της πλήρους ή μερικής κάλυψης του γυναικείου σώματος σύμφωνα με τους παραδοσιακούς ισλαμικούς κανόνες βρίσκεται στον καλλιτεχνικό πυρήνα της καλλιτεχνικής πρακτικής της Μαχίντα Κατάρι, η οποία γεννήθηκε στο Μαρόκο αλλά ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Μέσω νεοοριενταλιστικών μηχανισμών η Κατάρι επιχειρεί να παρουσιάσει τις αντικρουόμενες προσεγγίσεις της μαντίλας, του τσαντόρ ή της μπούρκας ως σύμβολο χειραγώγησης και καταπίεσης αφενός, ή στοιχείων αντίστασης στην πολιτισμική ομογενοποίηση και την επιβολή ενός κοινού δυτικού κώδικα αμφίεσης αφετέρου.Η έκθεση πραγματοποιείται από το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, στην αποθήκη Β1 στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, και θα διαρκέσει έως τις 4 του Σεπτέμβρη.