Για τον ξεχωριστό Θέμο Βαφιά

Εκείνα τα χρόνια ο Θέμος (ή Θεμούλης για την Φωφώ ή Θέμης για τον αδελφό μου) κουβαλούσε στο δεξί του αυτί ένα καλοξυμένο μικρό μολύβι Faber-Castell που το αντάλλαζε ενίοτε με έναν μαύρο μαρκαδόρο. Τη στιγμή που το μολύβι χανόταν μέσα στα δάκτυλά του, ξέραμε ότι είχε πλήρως υποταχθεί στις ορέξεις της σκέψης του. Μπορούσαμε να περιμένουμε τα πάντα: τις φάτσες μας στο πακέτο του Sante, τον Μαρξ να κατεβαίνει με αλεξίπτωτο στο φεστιβάλ Αυγής-Θούριου
Keywords
Τυχαία Θέματα