Ο Γιώργος, η Τίνα και ο Γιώργος

00:30 27/4/2011 - Πηγή: To Tefteri

Είναι εδώ και χρόνια φίλη του Γιώργου Παπανδρέου και από το 2004 έως το 2007 τουλάχιστον ήταν η βασική κειμενογράφος των ομιλιών του προέδρου του ΠΑΣΟΚ τότε.

Για μικρό χρονικό διάστημα απομακρύνθηκε από την ενεργό δράση και τις καθημερινές παρουσίες στη Χαριλάου Τρικοιύπη επειδή έγινε μητέρα, και επανεμφανίστηκε παραμονές των εκλογών του 2009.

Η

μεγάλη εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ την οδήγησε μεμιάς στην κυβέρνηση και μάλιστα στο μοναδικό υπουργείο που θα ήθελε, εκείνο δηλαδή του πάλαι ποτέ ΥΠΕΧΩΔΕ και νυν Περιβάλλοντος, καθώς η οικολογία, το περιβάλλον και η πράσινη ανάπτυξη ήταν ο αποκλειστικός τομέας των ενδιαφερόντων της.

Οι κακές γλώσες από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε υπουργικά καθήκοντα έσπευσαν να πουν ότι ο Παπανδρέου ήταν αδύνατο να μην «βολέψει» στην κυβέρνηση την προσωπική του φίλη και συνεργάτη, αγνοώντας άλλα κομματικά στελέχη, και γι’ αυτό το λόγο τα σχόλια εις βάρος της πράσινης Τίνας ήταν συχνά και πικρόχολα. Πάντα όμως στο παρασκήνιο.

Η άπειρη ωστόσο πολιτικός όπως έλεγαν μέρα με τη μέρα άρχισε να διαψεύδει πολλούς από τους επικριτές της που έμεναν να σχολιάζουν μόνο στο αντισυμβατικό πολιτικό της στιλ. Και πλέον όλοι αναρωτιούνται ποια είναι τελικά η Τίνα Μπιρμπίλη και ποιος ο ρόλς της;

Ηδη στην πολιτική της διαδρομή ως υπουργός έχουν καταγραφεί 3 ηχηρά ΟΧΙ: ένα απέναντι στον πρωθυπουργό στον οποίο αρνήθηκε την πρότασή του να είναι υποψήφια στην περιφέρεια Αττικής και 2 στον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου που σχετίζονται με την πώληση-μετοχοποίηση της ΔΕΗ και την προωθούμενη ρύθμιση για τα αυθαίρετα, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί να συναινέσει σε μέτρα που έχουν αποκλειστικά και μόνο εισπρακτικό χαρακτήρα επειδή δεν βγαίνουν οι αριθμοί και οι στόχοι του «τσάρου» και της τρόικας.

Γνήσια «αντάρτισα» που δεν ελέγχει πια ούτε ο πολιτικός της μέντορας ή «λαγός» του κ. Παπανδρέου στο πλαίσιο της αγαπημένης του πρακτικής «διαίρει και βασίλευε» και διατήρησης ενός πασοκικού-κοινωνικού προφιλ;
Ουδείς μπορεί να δώσει μια σαφή απάντηση το βέβαιο όμως είναι ότι ο κ. Παπανδρέου καλείται για μια ακόμη φορά να συγκεράσει διαφορετικές προσεγγίσεις μέσα στη ίδια του τη κυβέρνηση και μάλιστα μεταξύ υπουργών που του θεωρούνται ακόμη πιστοί!