Πώς ξεπέρασαν την κρίση οι …Μινωίτες

13:30 9/5/2011 - Πηγή: To Tefteri

Εβδομήντα χρόνια μετά την πρώτη έρευνα στο Καρφί Λασιθίου, ο χώρος έγινε ξανά το 2008 το αντικείμενο μιας νέας πιλοτικής ανασκαφής με επικεφαλής την δρα Saro Wallace (Παν. Χαϊδελβέργης).

Το ανθρώπινο δαιμόνιο όταν η κρίση φτάνει μια κοινωνία στα όρια της επιβίωσης συζητήθηκε σε σεμινάριο με τίτλο «Κρίση και πολυπλοκότητα το 1200 π.Χ.: Στοιχεία από τη νέα πιλοτική ανασκαφή στην πόλη του Καρφιού», που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή στην Αρχαιολογική Εταιρεία

στην Αθήνα.

Ιστορικό της έρευνας

Εβδομήντα χρόνια μετά την πρώτη έρευνα στο Καρφί Λασιθίου, ο χώρος έγινε ξανά το 2008 το αντικείμενο μιας νέας πιλοτικής ανασκαφής με επικεφαλής την δρα Saro Wallace (Παν. Χαϊδελβέργης).

Βασικός στόχος των ερευνητών είναι να εντοπιστούν νέα ανασκαφικά σύνολα, να συμπληρωθούν τα κενά ερμηνείας που είχαν αφήσει οι αρχικές εκτεταμένες ανασκαφές και να χρησιμοποιηθούν τα νέα δεδομένα για την ανασύνθεση του κοινωνικού ιστού στις μεγάλες κοινότητες που ιδρύθηκαν για πρώτη φορά στην Κρήτη μετά την κατάρρευση των κρατών της Εποχής του Χαλκού (περ. το 1200 π.Χ).

Πρόσφατες έρευνες σε θέσεις αυτής της περιόδου στην Κρήτη έχουν την τάση να επικεντρώνονται σε μικρά χωριά, αφήνοντας έτσι αρκετά ερωτήματα αναπάντητα: Η μετεξέλιξη σε πόλεις των μεγαλύτερων μέχρι τώρα ερευνημένων θέσεων έχει σαν αποτέλεσμα τα κατάλοιπα των περιόδων της κρίσης να έχουν καλυφθεί από αυτά της ύστερης Εποχής του Σιδήρου και της Αρχαϊκής περιόδου, και να μην σώζονται πολύ καλά.

Η ιδιαιτερότητα της περιοχής

Εδώ όμως το Καρφί διαφέρει. Κατοικήθηκε μόνο ανάμεσα στον χρονικό ορίζοντα της κρίσης και την Πρωτογεωμετρική περίοδο κατά την οποία παρατηρείται μια σημαντική αλλαγή με την συγκέντρωση των περιφερειακών πληθυσμών σε μεγάλους οικισμούς, προδρόμους των κατοπινών πόλεων-κρατών.

Έτσι, παρέχει ιδιαίτερα στοιχεία σχετικά με τις προκλήσεις που εμπεριέχονται κατά τη δημιουργία και τη διατήρηση της ενότητας μεγάλων κοινοτήτων σε περιόδους κρίσης.

Το ίδιο το ερευνητικό πρόγραμμα εστιάζει στις δομές που οδήγησαν μια μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα να καταφύγει, να επιβιώσει και να προοδεύσει σε μια απόκρημνη κορυφή, 1100 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, όπου η κατοίκηση απαιτούσε άμεσες και απότομες κοινωνικές και οικονομικές προσαρμογές.

Η διαδικασία φαίνεται να περιλάμβανε παλαιές πρακτικές που υπήρχαν ήδη από την περίοδο πριν από την κρίση καθώς και την ανάπτυξη νέων θεσμών και πρακτικών, πολύ πιο σύνθετων από αυτές που παρατηρούνται σε μικρότερες θέσεις της ίδιας περιόδου.

Επιπλέον, το πρόγραμμα προσπαθεί να διαφωτίσει άλλες παλαιότερες εξειδικευμένες δραστηριότητες που λάμβαναν χώρα στη συγκεκριμένη τοποθεσία. Αυτές οι δραστηριότητες δείχνουν όχι μόνο την απήχηση που είχε αυτή η τοποθεσία πριν την ίδρυση του οικισμού, αλλά και τους τρόπους με τους οποίους αυτή η απήχηση και οι πολιτιστικές της διαστάσεις, έτυχαν εκμετάλλευσης με σκοπό την διαμόρφωση μιας ενισχυμένης κοινωνικής και οικονομική