ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ | Κυπελλάκι μεν, αλλά...

09:21 25/12/2013 - Πηγή: SuperBasket

Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσουμε, ότι αν οι «αιώνιοι» παίξουν στο τοπ 16, όπως στον ημιτελικό του κυπέλλου, να μην κάνουν όνειρα και σκεφτούν και τι έχουν να πάθουν! Από ‘κει και πέρα, μέρες που είναι, δεν χρειάζεται να το βαρύνουμε το θέμα.

Αξίζει να θίξουμε κάποια πραγματάκια, που βγήκαν ως συμπέρασμα από την αναμέτρηση του ΟΑΚΑ. Έτσι επιγραμματικά...

*Ο Παναθηναϊκός το ήθελε πιο πολύ και το κέρδισε. Μπορεί να μην έκαναν

σπουδαία πράγματα οι παίκτες του, όμως πάλεψαν και «σκοτώθηκαν» στα ριμπάουντ.
Από την άλλη, κάτι τύποι που δεν είχαν όρεξη να μαζέψουν τις χαμένες μπάλες. Κάθονταν και κοιτούσαν σαστισμένοι τους αντιπάλους τους να κερδίζουν όλα τα ριμπάουντ!

*Ο Πεδουλάκης δεν ζορίστηκε για να νικήσει τον Μπαρτζώκα. Παιχνίδι κοντά στο καλάθι με όλους τους τρόπους και άμυνες προσαρμοσμένες στον Σπανούλη και τον Λοτζέσκι. Τίποτε άλλο,,,

*Ο Μπαρτζώκας δεν ξέρω –και δεν με ενδιαφέρει- αν πίστευε σε όσα έβλεπε. Αλλά δυστυχώς για αυτόν , ήταν η πραγματικότητα. Η ομάδα του παρέπαιε. Το 23- 0, έμοιαζε μεγάλο ψέμα, στα μάτια του κόσμου των πρωταθλητών Ευρώπης. Που πίστεψε στο διπλό.

*Ο Παναθηναϊκός είναι αγκαλιά με το κύπελλο. Ο Ολυμπιακός θα ‘χει να θυμάται το εξής: Πάλι πήγε στο ΟΑΚΑ και πάλι έχασε! Ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει!

*Δυστυχώς στην Ελλάδα πάντα όλοι ασχολούνται με τον ηττημένο. Ο νικητής περνάει σε,,, δεύτερη μοίρα, γιατί έχουμε μάθει να στρέφουμε τα φώτα της δημοσιότητας στα προβλήματα και όχι στην χαρά.

*Ο Παναθηναϊκός κέρδισε δίκαια. Συσπειρώθηκε, ήθελε πάση θυσία να πάρει τον αγώνα και το κατάφερε. Αυτή η ομάδα δεν ξέρω που μπορεί να φτάσει, αλλά τουλάχιστον αποδείχθηκε συνεπής με τον στόχος της! Α και κάτι άλλο: Ο Γιαννακόπουλος είπε στο μικρόφωνο: «Θα κερδίσουμε εύκολα. Και έγινε,,,»

*Από την άλλη, πίκρα! Φυσικά και δεν ήρθε καμία καταστροφή. Είμαι ο πρώτος που το κύπελλο το «γράφω» κανονικά. Για όποια ομάδα. Ανύπαρκτος θεσμός. Ο Ολυμπιακός πρέπει να τα δώσει όλα σε Ευρωλίγκα και πρωτάθλημα.

*Όμως δεν θα πρέπει να λησμονήσουν αυτά που έκαναν ή πιο σωστά δεν έκαναν οι «ερυθρόλευκοι».

*Οι ψηλοί τους; Γελάει ο κόσμος. Άντε λίγο ο Ντάνστον. Η μπάλα τους φεύγει από τα χέρια, δεν μπορούσαν να ποστάρουν, να απειλήσουν, να σπρώξουν βρε αδερφέ. Και φυσικά, κανείς δεν έπαιρνε ριμπάουντ.

*Θυμηθείτε πόσες φορές έπιασαν τη μπάλα και την ξανάδωσαν στον Παναθηναϊκό.

*Αυτός ο Μπέγκιτς όταν μπήκε, έδωσε την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να παίξει με... έξι!

*Ο Λοτζέσκι, άσπρισε από το πρώτο 5λεπτο. Και πλέον τίθεται θέμα για το αν «το λέει η ψυχούλα του στο ΟΑΚΑ». Η απάντηση θα έρθει σε ελάχιστες εβδομάδες.

*Ο Πέτγουεϊ θα πρέπει να σοβαρευτεί. Ο Ολυμπιακός δεν είναι καρφωματάκια, χάι- φάιβ με τον Μπαφέ και το μικρόφωνο στον Κιάμο! Η ομάδα δεν είχε «4αρι» στο ΟΑΚΑ, αν υπολογίσουμε ότι και ο Πρίντεζης δεν μπορούσε.

*Η «γεμάτη» περιφέρεια πιέστηκε από τους αντιπάλους της και «έσκασε» σα μπαλόνι. Μπορώ να γράψω δεκάδες άλλα πράγματα, αλλά ένας αγώνας, ποτέ δεν «ασπρίζει» ή «μαυρίζει» μια ομάδα. Κρίνεις το 40λεπτο και τέλος. Προχωράς. Θα πρέπει στον Ολυμπιακό αυτό να κάνουν.

*Λίγοι προσπάθησαν να σταθούν, αλλά κανείς δεν έφτασε στην αληθινή του απόδοση. Σε αυτό βέβαια, έπαιξε ρόλο και η άμυνα του ΠΑΟ και ο ρυθμός που ήταν «λουκούμι» για την ομάδα του Πεδουλάκη!

*Ναι, ο Ολυμπιακός ήταν ο πιο ταπεινός αήττητος, όπως έγραψα τις προάλλες. Αλλά παράγινε ταπεινός ως αδιάφορος, ως ,,,τίποτα στο ΟΑΚΑ. Ξέρω ότι είναι και λίγο σκληρά αυτά που γράφω, αλλά έτσι χρειάζονται. Δε γίνεται κάθε φορά που πηγαίνουν σε εκείνο το γήπεδο, να ξεχνάνε την δουλειά τους.

*Θέλω να πιστεύω ότι το βράδυ της 23ης του Δεκέμβρη, ο ένας έκανε καλό στον άλλο. Ο Παναθηναϊκός θα πήρε δυνάμεις και ψυχολογία και ο Ολυμπιακός θα κατάλαβε ότι πρέπει να θυμώσει και τα πάντα δεν είναι,,, αγγελικά πλασμένα!

*Επίσης, ο ΠΑΟ «καιγόταν» να πάρει αυτό το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός όχι. Από τα τρία σερί στο ΟΑΚΑ, πιο χρήσιμο είναι αυτό στην Ευρωλίγκα! Στο πρωτάθλημα έτσι κι αλλιώς αν δεν μπορεί να κερδίσει τώρα, θα ‘χει την ευκαιρία στα πλέι- οφ.

Καλές γιορτές, ΥΓΕΙΑ σε όλους, χαμόγελό και δύναμη πάντα!