ΕΛΛΑΔΑ | Γκάλης: "Τίποτα σαν το Ευρωμπάσκετ του '87"

18:48 9/1/2013 - Πηγή: SuperBasket

Το αμερικανικό "Hall of Fame" είναι το όνειρο κάθε αθλητή, αλλά ο σπουδαίος Νίκος Γκάλης δεν το συγκρίνει με το Ευρωμπάσκετ του 1987, ενώ όταν ρωτήθηκε για το γεγονός ότι δεν έχει τιμηθεί από τους εγχώριους φορείς απάντησε χαρακτηριστικά : "Ας βλέπουν τους ξένους, μήπως και ντρέπονται λίγο".

Ο Νίκος Γκάλης μίλησε για την υποψηφιότητά του στο "Hall of Fame" το ελληνικό μπάσκετ, αλλά και τον Αρη στην εκπομπή «Αθλητικές διαδρομές» του ραδιοφωνικού σταθμού "102FM/ET3". Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:

Για την υποψηφιότητά του: "Σίγουρα είναι η μεγαλύτερη τιμή για οποιονδήποτε μπασκετμπολίστα. Όταν ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ στη Νέα Υόρκη, πού να φανταζόμουν ότι τώρα θα συζητούσαμε κάτι τέτοιο. Ούτε που θα το σκεφτόμουν… Είναι το μεγαλύτερο όνειρο για κάθε αθλητή. Είναι απίστευτο, αν σκεφτείς ποια ονόματα βρίσκονται εκεί. Δεν έχω αγωνία για το τελικό αποτέλεσμα, με τιμά και μόνο που είμαι υποψήφιος. Έχω μπει στο ευρωπαϊκό Hall of Fame, αλλά το αμερικανικό είναι η κορυφή. Δεν υπάρχει πιο… top απ’ αυτό. Πάντως δε συγκρίνεται με τις ομαδικές επιτυχίες, το μπάσκετ δεν είναι… τένις. Δε συγκρίνεται με το Ευρωμπάσκετ του ’87 και δε μου δίνει τη χαρά που μου έδωσαν εκείνες οι νίκες του παρελθόντος".

Για τους… αντίπαλους υποψήφιους: "Γνωρίζετε όλοι την πορεία του Ντίβατς και την πολύ καλή καριέρα του. Είναι και ο Οσκαρ και όλοι οι άλλοι που είναι μεγάλοι παίκτες. Είναι τιμή που βρίσκομαι ανάμεσά τους".

Για το ότι στην Ελλάδα δεν τιμήθηκε δεόντως: "Ας βλέπουν τους ξένους, μήπως και… ντρέπονται λίγο. Εμένα όμως μ’ ενδιαφέρει τι ξέρει ο κόσμος, δεν είμαι άνθρωπος που ασχολείται με το ποιός θα με τιμήσει. Ο κόσμος είναι ακόμη θερμός απέναντί μου".

Για τα προβλήματα του Άρη: "Το μπάσκετ είναι επαγγελματικό, όλο το θέμα είναι οικονομικό. Εξαρτάται τι παίκτες αγοράζεις. Το μπάσκετ στη Βόρεια Ελλάδα γενικά, δεν είναι, όπως όταν αγωνιζόμουν. Στον Αρη πρέπει να μπει κόσμος που αγαπά την ομάδα και να κάνει ό,τι το καλύτερο. Ας μην περιμένουμε όμως τις παλιές επιτυχίες. Δε γίνεται μόνο με αγάπη. Χρειάζεται στήριξη από κάποιον μεγάλο οικονομικό παράγοντα".

Για το ελληνικό μπάσκετ: "Απ’ το ’87 και μετά το μπάσκετ έχει μπει στο… πετσί των Ελλήνων, τα παιδιά το αγαπούν και θα βγουν ταλέντα και στο μέλλον".