ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | Μαυροειδής: "Καρδιά πρωταθλητή ο Ολυμπιακός"

17:22 15/5/2013 - Πηγή: SuperBasket

Στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ φιλοξενήθηκε ο Δημήτρης Μαυροειδής, όπου μίλησε για το μεγάλο επίτευγμα του Ολυμπιακού, την κατάκτηση και της φετινής Ευρωλίγκας, ενώ αποθέωσε και τον αρχηγό των "ερυθρόλευκων" Βασίλη Σπανούλη.

Καλεσμένος του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ ήταν ο Δημήτρης Μαυροειδής. Ο σέντερ του Ολυμπιακού σχολίασε και τα δύο ματς που έδωσαν οι "ερυθρόλευκοι" στο Λονδίνο που τους χάρισαν το δεύτερο συνεχόμενο

ευρωπαϊκό τρόπαιο, με ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Ρεάλ Μαδρίτης.

Στο... τραπέζι έπεσε και το όνομα του Βασίλη Σπανούλη, τον οποίο ο Μαυροειδής αποθέωσε στους σπουδαστές του ΚΑΡ, για τα ηγετικά χαρακτηριστικά του, υπογραμμίζοντας ότι "είναι ο καλύτερος στην Ευρώπη"!

Επιπλέον, έβγαλε το καπέλο στον προπονητή του, Γιώργο Μπαρτζώκα, στους αδερφούς Αγγελόπουλους, ενώ ξεκαθάρισε πως θα είναι έτοιμος για τους τελικούς της Α1 (σ.σ. βρίσκεται στο στάδιο της αποθεραπείας αυτή την περίοδο).

Αποσπάσματα των όσων είπε στους σπουδαστές του ΚΑΡ, ο Δημήτρης Μαυροειδής:

Για τα ματς με ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ: «Ξέραμε πως η ΤΣΣΚΑ υπερτερεί σε κορμιά και έπρεπε να βρούμε τρόπο να τους κοντράρουμε. Γι’ αυτό απομονώσαμε τους ψηλούς τους, δεν βρήκαν χώρο να κινηθούν κι εμείς τρέξαμε πολύ, πιέζαμε στην άμυνα. Τους «χτυπήσαμε» στη ταχύτητα κι αμέσως... τέλειωσε. Ήταν φοβισμένη, φαινόταν από την αρχή του παιχνιδιού, ήταν... άσπροι! Με την Ρεάλ ήταν διαφορετικό παιχνίδι. Έπρεπε να πάμε στο psysical game, παίξαμε ξύλο. Γιατί είναι μια ομάδα run and gun και μπορεί να σε σκοτώσει αν την αφήσεις, όπως κι έγινε για ένα δεκάλεπτο. Ωστόσο, όταν ανεβήκαμε και πιέσαμε... τέλειωσε κι αυτή».

Για τον Σπανούλη: «Γι’ αυτό είναι ο αρχηγός μας. Κάνει δουλειές που δεν φαίνονται. Μπορεί στο πρώτο ημίχρονο του τελικού να μην είχε σκοράρει, όμως οργάνωνε όλη την ομάδα. Στο δεύτερο, βρήκε χώρους, πήρε τα σουτ και έβαλε και τρία σερί τρίποντα. Ο Βασίλης πήρε την ομάδα στις πλάτες του, γι’ αυτό είναι ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη. Ίσως δεν έχει περάσει και καλύτερός του. Είναι πραγματικός ηγέτης για εμάς».

Για τις ανατροπές του Ολυμπιακού: «Έχουμε κάνει αρκετές ανατροπές φέτος. Ακόμη και στον τελικό στο -17, πιστεύαμε ότι θα γυρίσει. Δεν φοβηθήκαμε. Αυτό οφείλεται στον χαρακτήρα και το μέταλλο της ομάδας. Αγωνίζεσαι και νιώθεις ότι θα κάνεις την ανατροπή και θα νικήσεις στο τέλος. Είναι η καρδιά του πρωταθλητή. Έχουμε ακόμα να δώσουμε πολλά. Αν δεν είχαμε και τους τραυματισμούς (του ίδιου και του Μάντζαρη) θα μπορούσαμε να παίξουμε ακόμα καλύτερα. Πιστεύω στους τελικούς της Α1 θα είμαστε σούπερ».

Για τον Γιώργο Μπαρτζώκα: «Σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, ήταν πολύ ήρεμος στο φάιναλ φορ. Αυτό ίσως ήταν και το μυστικό της επιτυχίας. Δηλαδή αν τρώγαμε ένα καλάθι, μας έλεγε δεν πειράζει, συνεχίζουμε. Το πίστευε πως το ματς θα γυρίσει ακόμη και στο -17 και μας το μετέδιδε. Το κοουτσάρισμά του στο Λονδίνο ήταν αψεγάδιαστο. Έμαθε κι αυτός μέσα από τα λάθη της σεζόν, πλέον γνωρίζει πολύ περισσότερο όλους τους παίκτες και φάνηκε στο Final-4».

Για τους αδερφούς Αγγελόπουλους: «Είναι άψογοι άνθρωποι. Από την αρχή της σεζόν βρίσκονται στο πλάι μας και μας έχουν βοηθήσει όλα. Είναι φυσικά μεγάλη δικαίωση και για τους ίδιους η κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Έμαθαν και οι ίδιοι από κάποια λάθη του παρελθοντός και βλέπετε τα αποτελέσματα. Πριν το Final-4 ήταν αισιόδοξοι για το τρόπαιο και τελικά μας βγήκε. Μακάρι και του χρόνου να έχουν ανάλογο προαίσθημα».

Για την υποδοχή από τον κόσμο: «Είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσεις με τόσο κόσμο να σε αποθεώνει. Δεν μπορούσαμε καν να περπατήσουμε στο ΣΕΦ. Εκεί είναι που λες... τι έχω πετύχει! Τεράστια ανταμοιβή. Είμαι τυχερός που τα έζησα όλα αυτά, όντας στον Ολυμπιακό, με τέτοιο κόσμο και τέτοια διοίκηση στο πλευρό μας».

Για την οργάνωση του φάιναλ φορ: «Η Ο2 Arena είναι ένα απίστευτο γήπεδο, επιπέδου NBA. Υπήρχε εξαιρετική οργάνωση στο τουρνουά, όμως δεν διαφημίστηκε σωστά. Φταίει βέβαια και το γεγονός πως οι Άγγλοι δεν το έχουν στο αίμα τους το μπάσκετ. Με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας αν δεν υπήρχαν οι φίλοι του Ολυμπιακού, το γήπεδο θα ήταν άδειο! Ήταν ένα μαρτύριο για μένα που δεν κατάφερα να αγωνιστώ. Τουλάχιστον ήμουν εκεί, φώναζα και εμψύχωνα».