Περί G.O.A.T.

10:45 17/5/2020 - Πηγή: Tennis24

Αρθρογραφεί ο αναγνώστης του Tennis24, Βύρων Παπαιωάννου στη στήλη “Η άποψή μου”

Με αφορμή την δήλωση του Νοβάκ Τζόκοβιτς ότι μπορεί να ξεπεράσει σε τίτλους Γκραν Σλαμ το πάλαι ποτέ κυρίαρχο δίδυμο των Φέντερερ – Ναδαλ (και άρα να καταξιωθεί στην συνείδηση των περισσότερων ως ο GOAT), αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο για την συζήτηση που γίνεται για το ποιος από τους τρεις θα μείνει τελικά στην ιστορία ως ο καλύτερος τενίστας όλων των εποχών.

Νομίζω πως είναι μια συζήτηση η οποία δείχνει ότι ζούμε σε μια εποχή μοναδική

στα χρονικά αυτού του αθλήματος, εάν όμως εξετάσουμε το θέμα διεξοδικότερα θα δούμε πως είναι επίσης μια συζήτηση που στερείται βαθύτερης ουσίας μιας και λαμβάνει υπόψιν ένα και μόνο κριτήριο. Τον αριθμό των τίτλων.

O αριθμός των τίτλων είναι σίγουρα ένας από τους σημαντικότερος παράγοντες για να θεωρείται ένας αθλητής ο καλύτερος όλων των εποχών και ειδικά σε ένα ατομικό άθλημα όπως το τένις αποκτά ακόμη πιο βαρύνουσα σημασία, δεν είναι όμως ο μοναδικός. Με δεδομένο εξάλλου ότι κάθε άθλημα εξελίσσεται στον χρόνο και γίνεται όλο και καλύτερο, ενδεχομένως, αρκετοί αστέρες άλλων εποχών αυτή τη στιγμή να μην έφταναν ούτε στην πόρτα των μεγάλων διοργανώσεων.

Ταυτόχρονα ο αριθμός των τροπαίων είναι και θέμα συγκυριών αφενός της εποχής στην οποία βρίσκεται ο κάθε αθλητής (αφού είναι μάλλον δεδομένο ότι εάν δεν συνυπήρχαν μαζί αυτοί οι τρεις τενίστες θα είχανε πάρει αρκετούς περισσότερους τίτλους ο καθένας), αφετέρου μιας στιγμής μέσα σε έναν αγώνα όπως ένα καλό σερβίς στον πρόσφατο τελικό του Wimbledon ή μισό εκατοστό πιο άστοχο το forehand του Φέντερερ στο challenge του Ναδάλ στον τελικό του Αυστραλιανού Όπεν, θα είχαν γράψει την ιστορία διαφορετικά.

Τι άλλο λοιπόν μπορούμε να συνυπολογίσουμε για να συγκρίνουμε αθλητές διαφορετικών εποχών; Κατά την άποψη μου η συζήτηση αυτή συνοψίζεται σε τέσσερις παράγοντες της καριέρας ενός αθλητή α) την αντοχή στον χρόνο β) την επίδραση που είχε στον κόσμο γ) πόσα εμπόδια χρειάστηκε να ξεπεράσει και δ) πόσο βοήθησε στην εξέλιξη του αθλήματος.

Εξετάζοντας τους παραπάνω παράγοντες, το όνομα που δεσπόζει στο μυαλό των περισσοτέρων δεν είναι άλλο από του Ρότζερ Φέντερερ. Ως προς την αντοχή στον χρόνο, εκτός από το πραγματικά σπάνιο φαινόμενο του να πρωταγωνιστεί κάποιος σε ηλικία 39 ετών στον χώρο του αθλητισμού, αξίζει κάποιος να αναφερθεί και στην σταθερότητα του Ελβετού σε βάθος χρόνου.

Μπορεί να μην κατάφερε ποτέ να επαναλάβει την κυριαρχία που είχε την τετραετία 2004-2007 ωστόσο, με εξαίρεση την σεζόν του 2013, είχε σταθερή παρουσία στους τελικούς των μεγάλων διοργανώσεων ενώ σύμφωνα με πολλούς αναλυτές το παιχνίδι του είναι πιο εξελιγμένο και ολοκληρωμένο τα τελευταία 3 χρόνια (!) απ’ ότι ήταν ακόμα και στην χρυσή του τετραετία.

Ως προς την επίδραση που είχε στον κόσμο, είναι κοινώς αποδεκτό ότι εκτόξευσε την δημοφιλία του αθλήματος και ένας μεγάλος αριθμός παιδιών παγκοσμίως άρχισε να παρακολουθεί και να βλέπει τένις λόγω του Φέντερερ. Όταν στο ποδόσφαιρο κάποιος σε μία αλάνα κάνει κάτι μαγικό, παρομοιάζεται με τον Μαραντόνα, στο μπάσκετ με τον Τζόρνταν στην οδήγηση με τον Σουμάχερ και στο τένις παρομοιάζεται με τον Ρότζερ Φέντερερ.

Ταυτόχρονα η υποστήριξη που έχει σε όλα τα γήπεδα του κόσμου είναι καθολική ενώ κερδίζει με το μέρος του τον κόσμο ακόμη και σε φρούρια των μεγάλων του αντιπάλων όπως έχουμε δει σε παιχνίδια με τον Ναδάλ στο Roland Garros και τον Μάρει στο Wimbledon.

Πηγαίνοντας στον τρίτο παράγοντα που είναι τα εμπόδια που χρειάστηκε να ξεπεράσει, λίγοι από όσους βλέπουν περιστασιακά τένις γνωρίζουν ότι δεν ήταν πάντα ο ευγενής βασιλιάς μέσα στο κορτ. Στα πρώτα του επαγγελματικά βήματα έσπασε άπειρες ρακέτες, τσακώθηκε με άπειρους διαιτητές και επόπτες και γρήγορα φάνηκε ότι εάν ήθελε να πρωταγωνιστήσει, θα έπρεπε να νικήσει τον πιο δύσκολο ίσως αντίπαλο της καριέρας του τον κακό του εαυτό.

Και η νίκη του ήταν εντυπωσιακή, το παιδί με τα προβλήματα συμπεριφοράς έγινε το μεγαλύτερο παράδειγμα προς μίμηση για όλα τα παιδιά. Για να καταλάβουμε αυτό που πέτυχε θα πρέπει να σκεφτούμε τον αριθμό αθλητών που χαράμισαν ή χαραμίζουν το ταλέντο τους (Κύργιος, Ντιμιτρόφ, Γκούλμπις, Τόμιτς και άλλοι πολλοί) γιατί ποτέ δεν κατάφεραν να κερδίσουν τον κακό εαυτό τους.

Αφήσαμε για το τέλος τον σημαντικότερο, κατά την άποψη του γράφοντος, παράγοντα που είναι η εξέλιξη που έφερε στο άθλημα. Σε μία εποχή που μονοπωλούσε το σερβίς βολέ και το παθητικό παιχνίδι από την baseline, ο Φέντερερ εξέλιξε το all around παιχνίδι του Αγκάσι σε κάτι αποτελεσματικό και έφερε μια πραγματική επανάσταση στο τένις. Τα τέσσερα χρόνια της απόλυτης κυριαρχίας του (ή σχεδόν απόλυτης μιας και στο χώμα δέσποζε από τότε το φαινόμενο που λέγεται Ράφαελ Ναδάλ), αντικατοπτρίζουν ίσως και το πόσο χρόνο χρειάστηκε στους υπόλοιπους τενίστες του τουρ για να προσαρμοστούν στον νέο τρόπο παιχνιδιού που εισήγαγε ο Bασιλιάς.

Στηριζόμενος στην μοναδική τεχνική του κατάφερε να στηρίξει το παιχνίδι του στην αρτιότητα της εκτέλεσης και να επιβάλει τους δικούς του κανόνες με οποιονδήποτε αντίπαλο. Ακόμη κι όταν έχανε ο Φέντερερ, έχανε με τον δικό του τρόπο. Έτσι λοιπόν ένας τύπος που (λόγω σωματοδομής) θα έδινε σε κάποιον την εντύπωση ότι είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, κατάφερε να μετατρέψει τους αγώνες του σε παραστάσεις και τις κινήσεις του σε χορογραφία.

Έτσι λοιπόν ο Ρότζερ Φέντερερ δεν θεωρείται ο κορυφαίος όλων των εποχών λόγων των άπειρων ρεκόρ τα οποία κατέχει (και που αν ήταν το ίδιο ισχυρός πνευματικά με τους δύο αντίζηλους του θα κατείχε ακόμη περισσότερα) και που με εξαίρεση αυτό των κατακτήσεων Grand Slam μοιάζουν άσπαστα.

Θεωρείται ο κορυφαίος όλων των εποχών γιατί όσοι παρακολουθούν τένις ξέρουν ότι όταν θα σταματήσει θα αργήσει πάρα πολύ να εμφανιστεί κάποιος τενίστας ο οποίος θα έχει την δεξιοτεχνία, τις εμπνεύσεις, και την φινέτσα του Ελβετού μαέστρου και ότι το τένις θα χωρίζεται για πάντα στην προ και μετά Φέντερερ εποχή.

Βύρων Παπαιωάννου – αναγνώστης Tennis24

“Η άποψή μου” είναι η νέα θεματική στήλη του Tennis24, ικανοποιώντας έτσι την “ανάγκη” των αγνών φιλάθλων να εκφράσουν ελεύθερα την γνώμη τους για οποιοδήποτε θέμα (τενιστικό) τους απασχολεί.

Τα κείμενα τα οποία θα αποστέλλονται ηλεκτρονικά στο [e-mail], θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένα, με ονοματεπώνυμο, συντακτικά ορθά (τόνους, διαστήματα, παράγραφοι, όχι κεφαλαία) και φυσικά να σέβονται τον αναγνώστη και το ίδιο το άθλημα, σε κόσμιο και τενιστικό πλαίσιο. Aν θέλετε να επισυνάψετε και μια φωτογραφία της αρεσκείας σας, θα πρέπει να έχει διάσταση πάνω από 1000×500 pixels σε jpg μορφή, διαφορετικά θα επιλέξουμε εμείς μια αντιπροσωπευτική για το άρθρο σας.

The post Περί G.O.A.T. appeared first on Tennis24.