Αγορές με συνείδηση

12:05 30/1/2013 - Πηγή: Ntynomai

Προσφάτως, βρέθηκα σ” ένα πολυκατάστημα καλλυντικών, για να αλλάξω ένα δώρο. Η χαρά μου, πριν φτάσω ήταν απερίγραπτη, γιατί θα είχα τη δυνατότητα -έτσι σκεφτόμουν τουλάχιστον- να αγοράσω πολλά είδη καλλωπισμού και ομορφιάς. Έτσι, όταν μπήκα στο τεράστιο κτίριο, θυμήθηκα να βγω μετά από δύο ώρες περίπου, κάπως συγχυσμένη και όχι με την αναμενόμενη χαρά που θα περίμενε κανείς. Μπροστά σε πάρα πολλά stand και σε χιλιάδες προϊόντα, ένιωσα μικρή, ανίκανη, μα κυρίως αναποφάσιστη. Προσπαθούσα να ανακαλύψω νέες ανάγκες, να δημιουργήσω πλασματικές, μέχρι να συμπληρωθεί το ποσό, που δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητο.

Τρόμαξα με τον εαυτό μου. Σκέφτηκα την απουσία αγοραστικής συνείδησης, που μας χαρακτήριζε όλο το προηγούμενο διάστημα και ενώ εδώ και τρία χρόνια έχω αλλάξει ρότα, ποτέ δεν ψωνίζω χωρίς έρευνα αγοράς ή χωρίς να αντιπαραβάλλω τις τιμές, ένιωσα καταναγκασμό που πήγαζε από τις ανάγκες που ΔΕΝ είχα και έπρεπε πάση θυσία να δημιουργήσω.

Περισσότερο από ποτέ πιστεύω, θεωρώ πως αποτελεί επιτακτική η ανάγκη να αποκτήσει ο καταναλωτής συνείδηση για το τι αγοράζει, από πού και κυρίως τι χρειάζεται πραγματικά. Η διαφήμιση, που για χρόνια ολόκληρα, χειραγωγούσε το κοινό και συνέβαλε στην επικράτηση του υλικού ευδαιμονισμού, καθώς επίσης και οι αυξανόμενες τιμές σε κάποια αγαθά, που δε συνάδουν με την οικονομική πια δυνατότητα του Έλληνα, οδηγούν αυτομάτως στην καλλιέργεια μίας άλλης αντίληψης, που θα ξεκινά αρχικά από τον σεβασμό απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό και κυρίως απέναντι στα χρήματά μας, που με κόπο πια αποκτιούνται.

Προσφάτως επίσης βρέθηκα σε ένα super market, το οποίο διαθέτει ηλεκτρικές συσκευές και από μεγάλες εταιρείες αλλά και δικές του με το λογότυπό του. Οι δικές του συσκευές κοστίζουν το μισό της τιμής ενός επώνυμου προϊόντος, τις έχω δοκιμάσει, είναι πέρα του δέοντος αξιόπιστες, έχω συμβουλεύσει και τις φίλες μου να αγοράζουν από εκεί και εξάλλου δίνουν εγγύηση δύο ετών τουλάχιστον. Όταν λοιπόν, άκουσα μία κυρία που διαφήμιζε προϊόντα μέσα στο μάρκετ να λέει σε συνάδελφό της: «το πολύ να αγόραζα αυτή τη σκούπα για το εξοχικό μου», πραγματικά εξεπλάγην. Η γυναίκα αυτή θα ήταν τουλάχιστον όρθια 8 ώρες μέσα στο κατάστημα για να πάρει ποσοστά από την πώληση των προϊόντων που προμόταρε και θεώρησα άδικο να επικρατεί ακόμη στην Ελλάδα του σήμερα η αντίληψη πως κάτι που κοστολογείται φτηνά, σίγουρα δεν είναι και αξιόπιστο. Σε τέτοιες εποχές και με το διαδίκτυο πραγματικό βοηθό για τη σύγκριση τιμών, είναι κρίμα να μην προτιμούμε αξιόπιστα προϊόντα μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν ένα συγκεκριμένο λογότυπο πάνω τους. Είναι κρίμα τον κόπο μας να τον πετάμε σε επιπόλαιες αγορές. Εν αντιθέσει, οι αγορές μας οφείλουν να διέπονται από υπευθυνότητα, ιεράρχηση αναγκών, όπως και προώθηση της νοοτροπίας FAIR TRADE, που έχει ως στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη των οικονομικά μη προνομιούχων, την υψηλή ποιότητα αγαθών σε φυσιολογικές όμως τιμές.

Εναλλακτικές προτάσεις υπάρχουν. Νέες ιδέες θα αρχίσουν σιγά σιγά να ξεπηδούν. Το ζήτημα είναι να έχουμε τη δύναμη να τις συλλάβουμε γρήγορα, να απαλλαχτούμε από την παρωχημένη αντίληψη: το ακριβό και μόνο είναι καλό, να κάνουμε έρευνες αγοράς, να επιζητούμε την ποιότητα των προϊόντων -πόσες από εσάς γυρίζετε ανάποδα τα ρούχα στο δοκιμαστήριο ενός καταστήματος για να δείτε τη ραφή και την ποιότητα;- να επιλέγουμε καταστήματα της γειτονιάς μας και να τα ενισχύουμε, σε καιρούς δύσκολους, η αλληλεγγύη και η αγοραστική συνείδηση είναι αναγκαίες.

Κλείνοντας, θεωρώ λυπηρό να βλέπω διαρκώς στα σκουπίδια ρούχα πεταμένα και παπούτσια, όποιος δε θέλει κάτι πια, μπορεί να απευθυνθεί σε συλλόγους, ώστε τα ρούχα αυτά να διατίθενται σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.

Αγοραστική και όχι καταναλωτική συνείδηση ΤΩΡΑ!