H Ελληνική Γλώσσα

07:57 17/1/2012 - Πηγή: 24wro

Πριν από 140.000.000 χρόνια, όταν ολόκληρος ο πλανήτης Γη είχε περίπου την μορφή της...
πανθάλασσας, στην αρχή δηλαδή της κρητιδικής περιόδου, μια γιγαντιαία ανοδική ορογενετική κίνηση ανύψωσε πάνω από τα ύδατα αυτής της την Πελαγονική οροσειρά.

Ήταν μια στενή ζώνη ξηράς, η οποία περιλάμβανε τη βόρεια Μακεδονία (Πελαγονία), τον Όλυμπο, την ανατολική πλευρά της μετέπειτα Θεσσαλίας και τη βόρειο Εύβοια. Από αυτή την πρώτη ορογενετική κίνηση περνούν 115.000.000 χρόνια, για να αρχίσει μια νέα ορογενετική περίοδος, κατά

την οποία αναδύονται από τα ύδατα οι υψηλότεροι ορεινοί όγκοι της γης, δηλαδή οι Άλπεις, τα Πυρηναία και τα Ιμαλάια. Μαζί με τις Άλπεις αναδύθηκε και η Πίνδος και από αυτή την νέα ανάδυση σχηματίστηκε η μεγάλη σαν πέλαγος «ενδοχωρική λίμνη», γύρω από την οποίαν αναπτύχθηκε η Ελλοπική γλώσσα, έπειτα η Πελασγική και τέλος η Ελληνική.
Την ύπαρξη μεγάλου πολιτισμού στον πρώτο αναδυθέντα χέρσο χώρο και την εξάπλωση του στην οικουμένη μαρτυρά η διασωθείσα (σαν το μοναδικό και ανεπανάληπτο ακέραιο μνημείο του θησαυρού της σοφίας των ανθρώπων αυτού του χώρου) Ελλοπική – Πελασγική – Ελληνική γλώσσα. Ακόμα κι αν έρθουν στο φως όσα κρύβονται στις βιβλιοθήκες, π.χ. του Βατικανού κι αλλού, δεν θα αποκτήσουν μεγαλύτερη σημασία από αυτά που κρύβονται εντός των πανάρχαιών λέξεων της Ελληνικής γλώσσας.

Η αιτιώδης (λογική) σχέση χώρου και ανθρώπου στοιχειοθετεί την μουσική ευαισθησία και το κάλλος των λέξεων και αποδεικνύει ότι η μεγαλύτερη δύναμη, όπως έλεγε ο Πλάτων, δεν είναι άλλη εκτός από την Ελληνική γη.

Οι περισσότερες γλώσσες των λαών δέχθηκαν σε κάποιο βαθμό, την πολιτιστική επίδραση του ελληνικού λόγου. Χιλιάδες λέξεων, οι οποίες εξήχθηκαν από την ελληνική γη μαζί με τα πολιτιστικά της προϊόντα, συγχωνεύθηκαν στις γλωσσικές και εκφραστικές ιδιομορφίες των λαών.

Η εξέλιξη της γλώσσας έχει σαν φυσικό επακόλουθο την εξέλιξη της γραφής.
Γλώσσα και γραφή σημαίνουν πολιτισμό, και τα προϊόντα του πολιτισμού «ονομάζονται». Ο Πλάτων στον Κρατύλο διατυπώνει ότι «θέτει τα ονόματα των πραγμάτων αυτός που γνωρίζει τα πράγματα». Από αυτό προκύπτει το συμπέρασμα ότι αυτός που έχει την μεγαλύτερη σχέση με τα ονόματα των περισσοτέρων πραγμάτων, καθώς και με τις έννοιες είναι ο επικρατέστερος να θεωρηθεί ότι προμήθευσε αυτός τους λαούς με τα προϊόντα του πολιτισμού του.

Τα περί Φοινίκων λοιπόν είναι εντελώς ανιστόρητα και παράλογα. Η γλώσσα των Φοινίκων, όπως και όλες οι άλλες γλώσσες που αναπτύχθηκαν στον ευρύτερο Μεσογειακό χώρο, εκτός από την Ελληνική δεν είχαν καμία ανάγκη αλφαβητικών συμβόλων, τα οποία όμως απαιτεί μια γλώσσα εννοιών, επιστήμης, φιλοσοφίας, τέχνης, μια γλώσσα εκατομμυρίων λέξεων. Ο Όμηρος τους αποκαλεί «τρώκτας», δηλαδή καταχραστές και κερδοσκόπους, όπως και «ναυσικλύτους», καλούς μόνο στη θάλασσα, ναυτικούς (Οδύσσεια. Ο 415). Επομένως πως είναι δυνατόν να επινόησαν τη μοναδική μέχρι σήμερα τέλεια γραφή, Το Ελληνικό αλφάβητο: Πριν από αυτούς υπήρχαν πολιτισμοί όπως των