H ώρα του άντρα

18:40 29/6/2011 - Πηγή: 24wro

Μπορεί οι ανδρικές κολεξιόν να τελείωσαν …
στο Παρίσι αλλά ο ανδρισμός τελείωσε μία και καλή στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Πόσες φορές έχω κάτσει να γράψω και να βρίσω σαν να μην υπάρχει αύριο και πόσες φορές έχω σβήσει το κείμενο και έχω τελικά υποκύψει στα να γράψω για αυτό που είμαι ειδικός. Δηλαδή για μόδα, στυλ και πόσες χιλιάδες παράγωγα αυτής της βιομηχανίας που κάποιες χώρες όχι μόνο τις συντηρεί οικονομικά, αλλά απογειώνει και τον τουρισμό της σε μόνιμη βάση all year around.
Επειδή όμως είμαι ενεργός πολίτης αυτής

της χώρας, σήμερα ειδικά νιώθω σαν τη Μεγάλη Παρασκευή και δεν μου κάνει καρδιά να σας πληροφορήσω για τα τελευταία fashionable νέα όταν μία χώρα, που με τα στραβά της και τα καλά της, υπόκειται στο μεγαλύτερο εκβιασμό της νεότερης ιστορίας της, από τους ίδιους της εκλεγμένους βολεψάκηδες που θεωρούν καριέρα τη βουλευτική σύνταξη και τα κοσμικά event με ξαναζεσταμένες φτηνές λουκανικόπιτες, κοσμοϊστορικά γεγονότα.
Σαν τα κοκόρια για σφαγή, πλακώνονται ποιο θα κερδίσει περισσότερα δευτερόλεπτα ζωής σε ένα βρώμικο μίζερο κλουβί χωρίς πόρτα εξόδου και χωρίς επιλογή διάσωσης.
Είναι γνωστό ότι οι Έλληνες είναι της τελευταίας στιγμής και φυσικά γεννήθηκαν όλοι αφεντικά. Αυτό είναι δεδομένο και γνωστό τοις πάσι. Όμως δικαίωμα να αντιπαρατίθεμαι στα καθέκαστα του έθνους και της χώρας μου, στα καλά και στα άσχημα έχω και εγώ και οι συμπολίτες μου. Κι έχουμε αναφαίρετο δικαίωμα να συμφωνούμε και να διαφωνούμε όσο θέλουμε στο σπίτι μας που λέγεται Ελλάδα μήπως και καταφέρουμε ως νεότερη γενιά να απαλλαγούμε από την μισαλλοδοξία, το βόλεμα και σταματήσουμε να ρίχνουμε το φταίξιμο στους άλλους. Γιατί εκτός από το καφριλίκι που πλέον είναι καθημερινή δόση στον καφέ των πολιτικών αυτού του έθνους, υπάρχουν και αμέτρητοι νέοι άνθρωποι κάθε ηλικίας, ακαδημαϊκής μόρφωσης και πορτοφολιού που με μικρές προσωπικές πρωτοβουλίες αλλάζουν λίγο λίγο το τοπίο προσπαθώντας να ξεκολλήσουν τη ρετσινιά. Είτε ως αγανακτισμένος της πλατείας είτε ως Έλληνας νομοταγής πολίτης που προσπαθεί να στήσει μία δουλειά, να ανοίξει θέσεις εργασίας και να καταφέρει με αυτόν τον τρόπο να επαναστατήσει ουσιαστικά και διαδραστικά, διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες, που δουλειά τους είναι να κατακεραυνώσουν όποια χώρα τους κάνει τσαλίμια.
Όχι άδικα όμως. Γιατί εμείς δεν δανειστήκαμε; Δώσαμε ποτέ τίποτα πίσω από αυτά, που χρόνια τώρα χρωστάμε; Κινηθήκαμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί και παραγωγικοί; Όχι, γιατί «αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα», μία ρήση τόσο ξεφτιλισμένη όσο και η πίστη ότι θα μας σώσει ο από μηχανής θεός στο θεατράκι του παραλόγου.
Σήμερα το πρωί, ανάθεμα την ώρα, ξύπνησα πολύ νωρίς και έκανα το μέγα λάθος να ανοίξω τηλεόραση. Τέτοια μέγιστη γαϊδουριά, τόσες οσκαρικές ερμηνείες και τέτοια άγνοια κινδύνου ειλικρινά δεν έχω ξαναδεί. Ιt's all about the Benjamins που λέει και ο Puff Daddy, όπου «Benjamins» το γνωστό «τυρί»... τα φράγκα.
Γιατί μπορεί να κλαίμε ότι τα ταμία είναι άδεια αλλά 70.000.000 ευρώ σπαταλήθηκαν χ