VIDEO: Καστελλόριζο: Ένα χρόνο μετά τη δραµατική σκηνή

00:55 23/4/2011 - Πηγή: 24wro

Η πιο δραµατική σκηνή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας παίχθηκε µε φόντο ένα νησί λουσµένο στο ανοιξιάτικο φως...



 Στο Καστελλόριζο, πέρυσι στις 23 Απριλίου, άρχισε «µια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισµό», όπως είπε ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοινώνοντας την προσφυγή σε ∆ΝΤ και Ε.Ε. για βοήθεια στην κρίση

χρέους
Εναν χρόνο µετά την επέτειο του «γάµου» µε την τρόικα, µε την άνοιξη και πάλι στην κορύφωσή της, το σκηνικό θυµίζει ανησυχητικά Καστελλόριζο, καθώς – όπως και τότε – πυκνώνουν οι προειδοποιήσεις από τις σειρήνες του ξένου Τύπου, εκπροσώπους της αγοράς και αξιωµατούχους, αυτή τη φορά για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Σε κάθε περίπτωση, η Ιθάκη δεν έχει φανεί στον ορίζοντα.


Πολλοί Ελληνες δυσκολεύονται ακόµη και σήµερα να συνειδητοποιήσουν πώς φτάσαµε ώς εδώ. Κι όµως, το Καστελλόριζο ήταν στην πραγµατικότητα ένα προδιαγεγραµµένο ατύχηµα, µε πολλούς υπεύθυνους και γνωστά, σε µεγάλο βαθµό, αίτια.


Εναν χρόνο µετά, οι απολογισµοί των περισσότερων οικονοµολόγων συµφωνούν ότι η ελληνική κρίση δεν προκλήθηκε, αλλά απλώς πυροδοτήθηκε από τη διεθνή κρίση. Η Ελλάδα συσσώρευε σταθερά τα τελευταία 30 χρόνια µεγάλα προβλήµατα, ζούσε πάνω από τις δυνατότητές της µε δα νεικά και ξεπέρασε τα όρια χάρη στα χαµηλά επιτόκια που της εξασφάλισε την τελευταία δεκαετία η ένταξή της στην ευρωζώνη.


- Το κράτος δανειζόταν για να κάνει προσλήψεις, να αυξήσει µισθούς, να επιχορηγήσει σπάταλους φορείς, να συντηρήσει αντιπαραγωγικούς οργανισµούς. Ετσι, φούντωσε το δηµοσιονοµικό έλλειµµα και το δηµόσιο χρέος
.- Οι ιδιώτες δανείζονταν για να αγοράσουν εισαγόµενα προϊόντα, όπως αυτοκίνητα, να καταναλώσουν, να ταξιδέψουν. Οι περισσότερες ελληνικές παραγωγικές επιχειρήσεις δεν µπόρεσαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να φτιάξουν και να πουλήσουν ανταγωνιστικά προϊόντα στις διεθνείς αγορές. Αλλες κατέβασαν ρολά και άλλες έγιναν εισαγωγικές.


Ετσι συσσωρεύτηκε το δεύτερο έλλειµµα, του ισοζυγίου πληρωµών, που αντανακλά το έλλειµµα ανταγωνιστικότητας.


Σ’ αυτό το σαθρό υπόβαθρο, η διεθνής κρίση δεν αποτέλεσε παρά τη θρυαλλίδα για να ξεσπάσει η ελληνική κρίση. Εφτασε µια υποχώρηση της ζήτησης από το εξωτερικό και µια αµφισβήτηση των µέχρι τότε δεδοµένων των ισχυρών οικονοµιών για να έρθει στην επιφάνεια το ελληνικό πρόβληµα, που κρυβόταν κάτω από το χαλί.


Το χαλί ήταν στην πραγµατικότητα η ίδια η ευρωζώνη. Μια ευρωζώνη που προσέφερε το δέλεαρ των χαµηλών επιτοκίων, της κοινής νοµισµατικής πολιτικής, χωρίς όµως να φροντίζει και για την πραγµατική σύγκλιση των οικονοµιών της. Οταν η Ελλάδα ετοιµαζόταν να ενταχθεί στην ΟΝΕ, ο τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Βιµ Ντούιζενµπεργκ είχε προειδοποιήσει, από το βήµα της Τραπέζης της Ελλάδος, ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά της, διαφορετικά θα πλήρωνε ακριβά την ένταξή της στην ευρωζώνη. ∆εν το έκανε. Και για