Μπορούν οι άνθρωποι να βγάλουν κέρατα;

10:13 6/10/2012 - Πηγή: 24wro

Η λέξη κέρατο χρησιμοποιείται ευρύτατα στην καθομιλουμένη, αλλά έχετε αναρωτηθεί ποτέ...
εάν μπορούν στ’ αλήθεια οι άνθρωποι να βγάλουν κέρατα; Ή πάλι ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον βλάκα και στον ηλίθιο;

Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα – και σε πολλά άλλα – δίνει ο συγγραφέας Ντέιβιντ Χάβιλαντ σε ένα νέο βιβλίο που έγραψε για τα αξιοπερίεργα της Ιατρικής.

Το βιβλίο τιτλοφορείται «How To Remove A Brain And Other Bizarre Medical Practices And Procedures» και κυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις Summersdale.

Ο συγγραφέας παρουσίασε στην εφημερίδα

«Daily Mail» μερικά από τα ερωτήματα στα οποία απαντάει. Να ποια είναι:

* Μπορούν οι άνθρωποι να βγάλουν κέρατα; Ναι μπορούν. Υπάρχει μία σπάνια διαταραχή που ονομάζεται δερματικό κέρας και προκαλεί στο κεφάλι και στα χέρια κωνικά και σκληρά οζίδια που προεξέχουν και μοιάζουν με μικρά κέρατα.

Τα οζίδια αυτά αποτελούνται από κερατίνη – την πρωτεϊνη που υπάρχει στα μαλλιά και στα νύχια μας.

Η συνήθης θεραπεία είναι η αφαίρεσή τους, διότι υπάρχει περίπτωση στην βάση τους να υποκρύπτεται κάποιο ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα (είναι ένας από τους καρκίνους του δέρματος).

* Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον βλάκα και στον ηλίθιο; Περίπου 50 βαθμοί στην κλίμακα του δείκτη νοημοσύνης.

Ο όρος «βλάκας» εισήχθη στις αρχές του 20ου αιώνα από τον ψυχολόγος Henry H. Goddard. Ο δρ Goddard είχε δημιουργήσει ένα τεστ IQ που μας ταξινομούσε ως χαρισματικούς (IQπάνω από 130), φυσιολογικούς (71-129), βλάκες (51-70), ανόητους (26-50) ή ηλίθιους (0-25).

Με το πέρασμα του χρόνου, η ταξινόμηση αυτή εγκαταλείφθηκε, διότι επί τη ουσία οι βαθμοί κάτω από το φυσιολογικό εκφράζουν τα διάφορα στάδια της νοητικής υστέρησης.

Ωστόσο, οι έννοιες που είχε εισαγάγει ο δρ Goddard πέρασαν στην καθομιλουμένη ως βρισιές και ο παλαιός, ιατρικός ορισμός τους ξεχάστηκε.

* Πόσο χρειάζεται για να χωνέψουμε μια τσίχλα; Πολλοί γονείς προειδοποιούν τα παιδιά τους να μην καταπίνουν τις τσίχλες που μασάνε, διότι «θα κολλήσουν στο στομάχι σου».

Η παραίνεση αυτή ακούγεται πολύ λογικοφανής. Ει μη τι άλλο, μια παραμασημένη τσίχλα μπορεί άνετα να κολλήσει στα δόντια ή στα δάχτυλα, άρα η λογική υπαγορεύει πως εύκολα μπορεί να κολλήσει και στο στομάχι.

Η λογική, όμως, κάνει λάθος, γράφει ο κ. Χάβιλαντ. Η τσίχλα ακολουθεί την φυσιολογική διαδικασία της πέψης και αποβάλλεται με τα κόπρανα, όπως κάθε τι που τρώμε και δεν χρειάζεται ο οργανισμός.

* Τί ποσοστό του εγκεφάλου μας χρησιμοποιούμε; Η άποψη ότι χρησιμοποιούμε μόνο το 5% ή 10% του εγκεφάλου μας «γεννήθηκε» τον 19ο αιώνα, όταν ο φημισμένος ψυχολόγος Ουϊλιαμ Τζέιμς έγραψε: «Χρησιμοποιούμε μικρό μόνον τμήμα των πιθανών νοητικών και σωματικών δεξιοτήτων μας».

Όταν ο Άλφρεντ Αϊνστάιν είπε κάτι ανάλογο μερικές δεκαετίες αργότερα, ο κόσμος άρχισε να πιστεύει ότι αποτελούσε επιστημονικό δεδομένο.

Στις μέρες μας, όμως, έχει αποδειχθεί μέσ