ΔΙΑΒΑΣΤΕ: H συγκλονιστική ιστορία μιας κοπέλας που κόλλησε τον ιό του Aids...

13:07 15/9/2012 - Πηγή: 24wro

Για αρκετό καιρό, πάλευα πάνω στο λευκό χαρτί με το μολύβι, μα δεν είχα καταφέρει να γράψω ούτε μια λέξη...
Μου φαινόταν σχεδόν αδύνατον να συγκεντρωθώ στον σκοπό που στριφογύριζε στο μυαλό μου και είχε τόσο ανάγκη να αποκαλυφθεί.

Να γράψω την ιστορία μου. Ν’ ανοίξω διάπλατα την καρδιά μου.

Να εκτεθώ στα μάτια του κόσμου. Δεν με τρόμαζε όμως ποτέ το φως. Το σκοτάδι με σκότωσε για λίγο.Το ψέμα με κατέστρεψε λίγο περισσότερο. Αλλά δεν μπόρεσε τίποτα από τα δυο να με νικήσει.

Χρόνια ολόκληρα

παρατηρούσα τους ανθρώπους να φωνάζουν πως θέλουν την αλήθεια, αλλά τελικά διαπίστωνα πως ελάχιστοι ήταν σε θέση να την ακούσουν κι ακόμα πιο λίγοι να παλέψουν για το καλύτερο μετά από την αποκάλυψή της.

Τώρα όμως είμαι εδώ.

Είμαι εδώ.

Ναι!

Είμαι δίπλα σας.

Ανάβω πάνω μου όλους τους προβολείς.

Με λένε Ζωή και είμαι τριάντα έξι ετών (36). Δώδεκα χρόνια στον κόσμο του Αids . Ναι, γι’ αυτό θα σας μιλήσω.
Στα είκοσι τέσσερα (24), μαθαίνω από τον άνθρωπο που αγάπησα πολύ, πως έπρεπε να κάνω εξετάσεις για τον ιό του Αids.

Η απάντησή του, είχε έρθει μια μέρα μετά όταν του είχα πει πως ένιωθα έτοιμη να κάνω παιδιά μαζί του.

Ήξερε πως μου μετέδιδε έναν ολόκληρο χρόνο τον ιό . Τα λόγια έβγαιναν μπερδεμένα από τα χείλη του.

Όλα όμως ήταν ψέματα. Όσα είχα ζήσει μαζί του ως τότε έγιναν στάχτη.

Είχα αρπάξει ολόκληρη φωτιά. Θυμάμαι ακόμα και τώρα τα μάτια του. Σαν αιμοβόρου ζώου, δεν έφτανε πως μου είχε πιει και μολύνει όλο το αίμα μου, ήθελε να με φορτώσει και ενοχές.

Δεν υπήρχε τίποτα μέσα του. Ένας πληρωμένος εκτελεστής είχε περισσότερα ίσως αισθήματα απ’ αυτόν που φαινόταν να το διασκεδάζει και να το κάνει δωρεάν.

Φαινόταν ατάραχος γιατί τόσο καιρό, έστηνε ανενόχλητος την παγίδα του. Σε μια στιγμή όλα σκοτείνιασαν γύρω μου. Ναι, μια στιγμή ήταν αρκετή, για να συνειδητοποιήσω από το βλέμμα του, πως με σκότωνε τόσο καιρό εν ψυχρώ.

Εύχομαι να μην έρθει κανείς στη θέση μου. Να μη νιώσει πόσο κτηνώδης, σκληρός, βάναυσος μπορεί να γίνει κάποιος. Εκείνα τα μαρτυρικά δευτερόλεπτα, αισθανόμουν πως κομμάτια από το σώμα και την καρδιά μου ξεκολλούσαν. Δεν θα μου άφηνε τίποτα όρθιο. Όμως έμεινα εκεί.

Σταθερή. Ακλόνητη. Ένας βράχος είχα γίνει ολόκληρη. Τα δικά του μικροσκοπικά ασήμαντα κύματα δεν θα μου έκαναν τίποτα .

Εκείνη την στιγμή ο Θεός που κοιμόταν σε μια γωνιά της ψυχής μου, είχε ξυπνήσει για να μου δώσει κουράγιο.

Γιατί αυτός ήταν χρόνια φορέας του HIV. Το ήξερε πριν συνδεθεί μαζί μου. Συνέχιζε να το κρατάει μυστικό όταν δημιουργήσαμε σχέση. Δεν μ’ ενημέρωσε ποτέ, για ν’ έχω επιλογή . Ποτέ!

Είχε έρθει όμως η ώρα που έπρεπε ν’ αντιμετωπίσω την καινούργια κατάσταση.

Αν έμενα στο μίσος και στην κακία που έδειξε αυτός, τότε θα δηλητηρίαζα τον δικό μου κόσμο και των άλλων.

Φώναζα, ούρλιαζα για νύχτες, όχι. Ένα όχι που μου έσκιζε τα σωθ