Γυναικεία σεξουαλικότητα: 10 μύθοι καταρρίπτονται

18:45 28/5/2011 - Πηγή: 24wro

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε το διάστημα Ιανουάριος 2008...
- Ιανουάριος 2010 σε δείγμα 1.800 γυναικών και χαρτογραφεί την σεξουαλική συμπεριφορά των γυναικών στην χώρα μας

και σε σχέση με τα ανδρικά πρότυπα που καλλιεργούνται. Η συγκεκριμένη έρευνα της Εταιρείας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας “αφορά σε ένα δείγμα γυναικών που πιστεύουμε ότι παίζει σημαντικό ιδεολογικό ρόλο στις εξελίξεις και στη νέα τάση που θα κυριαρχήσει και στη χώρα μας”, σχολιάζει ο διευθυντής της Εταιρείας Δρ. Κων Κωνσταντινίδης.
Η σεξουαλική και κοινωνική απελευθέρωση ξεκινά πάντα σαν μια μειοψηφική τάση στα πιο προχωρημένα στρώματα της κοινωνίας και αργότερα επιβάλλεται σε όλον τον κοινωνικό ιστό. Η Σιμόν ντε Μποβουάρ δεν ήταν η μέση Γαλλίδα την εποχή της. Η θέση της όμως επηρέασε γενιές γυναικών στους αγώνες για την ισότητα και η περίφημη φράση της «γυναίκα δεν γεννιέσαι αλλά γίνεσαι’ ισχύει ακόμα.
Με λίγα λόγια, στηn έρευνά μας απεικονίζεται μια τάση που ήδη είναι σημείο σύγκρουσης των φύλων και αφορά στην επιθετική αλλά δίκαιη θέση της γυναίκας πως θέλει η ίδια να επιλέγει τον σύντροφό της και όχι να της τον επιλέγουν οι κοινωνικές προκαταλήψεις. Ή ακόμα πιο απλά γιατί η απιστία και επιλογή νέων συντρόφων από τον άνδρα είναι υπεραγιωμένη και νομιμοποιημένη, ενώ στη γυναίκα σχολιάζεται είτε με ειρωνεία είτε με σεξιστικά υπονοούμενα.
Σήμερα υπάρχει σχεδόν μια ομοφωνία πως κάτι έχει αλλάξει στο τρόπο που η γυναίκα προσεγγίζει τον έρωτα και τη σχέση. Από το 1960, με το φεμινιστικό κίνημα στην κορύφωση του ήδη μπήκαν τα πρώτα στίγματα αμφισβήτησης της ανδρικής κυριαρχίας και η ισότητα των φύλων έμοιαζε να εδραιώνεται τουλάχιστον ιδεολογικά στο δυτικό κόσμο.
Η γυναίκα της σύγχρονης κοινωνίας σήμερα εργάζεται, συμμετέχει στα κοινά, διεκδικεί πολιτική παρουσία και δικαιώνεται στην ερωτική πρωτοβουλία χωρίς τις προκαταλήψεις της παραδοσιακής μορφής όπου το δίπολο σχέση έπρεπε να έχει στον ισχυρό ενεργητικό ρόλο το άρρεν και στον παθητικό και εύθραυστο το θήλυ.
Η αλλαγή αυτών των ρόλων όπου ο πατέρας αφέντης αποφασίζει και η γυναίκα απλά υπακούει είναι σίγουρο ότι δεν υπάρχει πια, χωρίς όμως να είναι ξεκάθαρο αν ο ρόλος του άνδρα συντρόφου -σε ισότιμη θέση με τη γυναίκα σύντροφο- έχει εγκατασταθεί αρμονικά.
Η μετάβαση αυτή φαίνεται πως είναι επώδυνη πορεία για τον άνδρα που του αμφισβητήθηκε η πρωτοκαθεδρία. Είναι όμως το ίδιο δύσκολη και για τη γυναίκα που παρακολουθεί αμήχανα αυτή την μετάβαση ίσως και με μια αγωνία για την υπερβολική εξουσία που φαίνεται να απολαμβάνει αλλά ίσως δε μπορεί να διαχειριστεί.
Στη μητριαρχική κοινωνία, η φυσική υπεροχή της γυναίκας σε σχέση με τη ζωή αλλά και με τον άνδρα, μέσω των κοινωνικών θεσμών, της έδωσε την θέση εξουσίας που έμοιαζε τόσο δίκαιη. Αντίστοιχα στη πατριαρχική κοινωνία το αστικό δίκαιο, που είναι νομικό και οικονομικό δίκαιο, μια δοτή εξουσία – ίσως αφύσικη άρα και άδικη και βίαιη, είναι αυτό που έδωσε τη θέση τη θέση εξουσίας στον άνδρα.
Το νέο περιέχει πάντα