Η ελληνική κρίση και οι ευθύνες της Ευρώπης

08:46 29/10/2011 - Πηγή: 24wro

Στο τελευταίο βιβλίο του, με τίτλο Finanzcapitalismo (Einaudi, 2011), ο Ιταλός...
κοινωνιολόγος Λουτσιάνο Γκαλίνο αναλύει τη σημερινή παγκόσμια κρίση ως συνέπεια της μακρόχρονης κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού.

Σύμφωνα με τον Γκαλίνο, ο νεοφιλελευθερισμός είναι μια ιδεολογία «ολοκληρωτική», καθώς αποβλέπει στη διάπλαση ενός «νέου ανθρώπου», με βάση το υπόδειγμα του homo economicus. Ταυτόχρονα, ωστόσο, είναι και μια «ευέλικτη» ιδεολογία, επειδή μπορεί να συμβιώνει τόσο με δημοκρατικά όσο και με αυταρχικά πολιτικά καθεστώτα, υπό τον όρο, βέβαια, να μην τίθεται υπό αμφισβήτηση η

θρησκεία της ελεύθερης αγοράς. Το ακόλουθο άρθρο του Λουτσιάνο Γκαλίνο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «La Repubblica».

Η ελληνική κρίση δείχνει με τρόπο σκληρό πώς το χρηματοπιστωτικό σύστημα κυβερνάει ήδη στην πράξη την Ευρωπαϊκή Ενωση με τους εκτελεστικούς του βραχίονες: την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Οι εκλεγμένες από το λαό κυβερνήσεις έχουν εδώ και πολύ καιρό επιλέξει να διεκπεραιώνουν τις εντολές του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Θα έπρεπε να το έχουν μεταρρυθμίσει μετά την έκρηξη της κρίσης το 2008, όταν, σύμφωνα με τα λόγια του τότε Γερμανού υπουργού Οικονομικών, του Πέτερ Στάινμπρουκ, «είδαμε το βάθος της αβύσσου».

Είναι αλήθεια ότι στις Βρυξέλλες συζητούν εδώ και δύο χρόνια για οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αλλά μπροστά στη φύση και τις διαστάσεις του προβλήματος πρόκειται για το γνωστό κουβαδάκι με το οποίο προσπαθούν να αδειάσουν τη θάλασσα. Καθώς δεν έχουν μεταρρυθμίσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα και καθώς μάλιστα το έχουν βοηθήσει να γίνει πιο ισχυρό από πριν, οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης βρίσκονται τώρα εκτεθειμένες στις αξιώσεις του. Ακριβώς όπως συνέβη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Προς το παρόν, αυτό αξιώνει να διασωθούν οι τράπεζες από την κρίση του ελληνικού χρέους.

Πιστές στο ρόλο τους των δημοκρατικά εκλεγμένων οργάνων, που δεν βλέπουν άλλη λύση από το να υποκύπτουν στις υπαγορεύσεις οργάνων που ποτέ δεν έχουν εκλεγεί από κανέναν, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης απαιτούν ομόφωνα από την Ελλάδα να μειώσει δραστικά το δημόσιο χρέος της. Ζούσε πάνω από τις οικονομικές δυνατότητές της, υποστηρίζουν, και τώρα οφείλει να μπει σε ένα δρόμο αυστηρής λιτότητας: να περικόπτει τους μισθούς, τις συντάξεις, τις δαπάνες για Υγεία και Παιδεία και να ιδιωτικοποιεί τα πάντα: τις μεταφορές, τις ακτές, τις συλλογικές υπηρεσίες, τα νησιά, τα λιμάνια και (γιατί όχι;) τον Παρθενώνα.

Το «φάρμακο» και η «αρρώστια»

Αυτό που αποσιωπάται σχετικά με την ελληνική κρίση είναι ότι οι αιτίες της δεν είναι εκείνες που συνήθως αναφέρονται, ότι τα φάρμακα, που μέχρι τώρα προτείνονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι χειρότερα από την αρρώστια και ότι η πολιτική παράλυση, στην οποία περιέπεσε η ελληνική κυβέρνηση, στερούμενη της δυνατότητας να