Η καρέτα-καρέτα επιστρέφει πάντα στην Ελλάδα

09:35 22/6/2011 - Πηγή: 24wro

Τι να κάνετε αν βρείτε μία τραυματισμένη χελώνα...


Το χειμώνα κολυμπά σε μακρινές θάλασσες και ωκεανούς, στα τέλη Μαΐου όμως επιστρέφει στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην παραλία που γεννήθηκε για να αφήσει τα αυγά της.

Σ' αυτήν, ούτε καν τη διπλανή. Αν αυτή δεν υπάρχει πια ή έχει γίνει τσιμέντο κάνουν στροφή για τη θάλασσα, αφήνουν τα αυγά εκεί και αυτά χάνονται.

Η χελώνα καρέτα-καρέτα είναι το μοναδικό

από τα τρία είδη θαλάσσιας χελώνας στη Μεσόγειο που αναπαράγεται στην Ελλάδα. Ωοτοκεί σε όλη τη νοτιοανατολική Μεσόγειο (Λιβύη, Τυνησία, Ιταλία κλπ) αλλά το 60% του πληθυσμού της επισκέπτεται τις ελληνικές ακτές, ακολουθώντας την ίδια διαδρομή εδώ και δεκάδες εκατομμύρια χρόνια.

Σύμφωνα με τον Σύλλογο Προστασίας για τη Θαλάσσια Χελώνα «Αρχέλων», φέτος η ωοτοκία ξεκίνησε στις 28 Μαΐου και θα διαρκέσει 60 ημέρες. Οι χελώνες ζευγαρώνουν στον κόλπο που βρίσκεται η παραλία που ξεκίνησαν τη ζωή τους. Οι θηλυκές βγαίνουν ανά 15 μέρες και φτιάχνουν από μία φωλιά μέσα στην άμμο, όπου θάβουν περίπου 110 αβγά. Κάθε χελώνα αφήνει περίπου 3 φωλιές, οπότε μόνο 3 φορές βγαίνει στη στεριά. Στη ζεστή άμμο επωάζονται τα αβγά μέχρι αρχές Σεπτέμβρη, από όπου θα ξεμυτίσουν κάποιο βράδυ τα χελωνάκια οδηγούμενα από το φως της θάλασσας με κατεύθυνση το νερό.

Η χελώνα καρέτα-καρέτα θεωρείται είδος προς εξαφάνιση και προστατεύεται από τη Σύμβαση της Βέρνης, καθώς και από τη συνθήκη CΙΤΕS για τον έλεγχο του εμπορίου ειδών απειλούμενων με εξαφάνιση. Πριν από 80 χρόνια, ο πληθυσμός της ξεπερνούσε τις 50.000. Σήμερα, με βία φθάνει τις 4.000 παγκοσμίως.

Οι χελώνες Καρέτα-Καρέτα έχουν μεγάλη θνησιμότητα. Από τα 1.000 αυγά, μόνο το ένα θα επιστρέψει ως ενήλικο. Οι απειλές που δέχονται είναι και φυσικές αλλά και ανθρωπογενείς. Από τη μία γίνονται εύκολη βορά σε ζώα, πουλιά και ψάρια, και από την άλλη κινδυνεύουν από τη ρύπανση της θάλασσας και την τουριστική ανάπτυξη στις παραλίες ωοτοκίας. Ιδιαίτερο πρόβλημα αποτελούν οι πλαστικές σακούλες, τις οποίες νομίζουν για τσούχτρες, τις τρώνε και πεθαίνουν, καθώς και τα δίχτυα που πετούν οι ψαράδες, μένουν στο βυθό και μπλέκονται οι χελώνες. Τα φώτα αποπροσανατολίζουν τις ενήλικες χελώνες αλλά και τους νεοσσούς. Η συμπίεση της άμμου από τα τροχοφόρα, οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες ακόμα και τα κάστρα στην άμμο σε παραλία ωοτοκίας μπορούν να αποβούν μοιραία για τα νέα χελωνάκια.

Σε περίπτωση που κάποιος βρει μία τραυματισμένη χελώνα, τότε σύμφωνα με τον «Αρχέλων»:

1. Θα πρέπει να μεταφέρει τη χελώνα σε ασφαλές μέρος μακριά από κόσμο, θόρυβο, ρεύματα και αέρα. Η μεταφορά γίνεται πάντα από το καβούκι (ποτέ από τα πτερύγια ή το κεφάλι), φροντίζοντας όταν ακουμπήσει στο έδαφος να μη διπλωθούν από κάτω τα πτερύγιά της.

2. Τους θερινούς μήνες καλό είναι τα τραύματα της χελώνας να σκεπάζονται με ένα υγρό ύφασμα. Η θερμοκρασία του χώρου δεν πρέπει να πέσει κάτω από τους 15 βαθμούς Κελσίου, ενώ δεν πρέπει η χελώνα να μπει σ