Μάθε να λες όχι... Κάνει καλό!

03:43 14/7/2012 - Πηγή: 24wro

Όλο και πιο συχνά πλέον συναντώ ανθρώπους που το πρόβλημα τους είναι ότι δεν μπορούνε να πούνε «όχι». Και σίγουρα αυτό είναι...δύσκολο κι εξουθενωτικό. Γιατί όμως να είναι τόσο δύσκολη η εκφορά μιας τόσο μικρής λεξούλας; Μπορεί σε μέγεθος να είναι μικρή, σε ουσία όμως είναι μια λέξη τεράστια, με πολλές συνέπειες κάποιες φορές. Συνέπειες που γίνονται συνήθως εμφανείς μέσα από τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Ποτέ δεν μάθατε να εκφράζετε τις απόψεις, τις επιθυμίες και τις ανάγκες σας, ενώ αντιθέτως αφήνετε τους άλλους να σας παρασύρουν, να σας επηρεάζουν και να καθορίζουν τη ζωή σας. Δεν αντιπαρατίθεστε

με τους άλλους, αποφεύγετε τις συγκρούσεις κάνοντας πάντα αυτό που θέλουν οι άλλοι. Τα συναισθήματα που βιώνετε συνήθως εσείς που δεν λέτε «όχι», είναι ο θυμός με τον εαυτό σας, αλλά και πολλές φορές με τους άλλους επειδή δεν σας καταλαβαίνουν και θέλουν πάντα να γίνεται το δικό τους. Έχετε όμως αναλογιστεί ποτέ ότι εσείς τους έχετε μάθει ότι «μπορεί να γίνεται πάντα το δικό τους»; Και φυσικά τους το έχετε δείξει εσείς, αφού ποτέ δεν αρνείστε, θέλετε να βοηθάτε, δεν έχετε ποτέ πρόβλημα σε ποιο μαγαζί θα καθίσετε για καφέ, αφήνετε πάντα τους άλλους να αποφασίζουν. Νιώθετε μάλλον και εγκλωβισμένοι μέσα σε όλο αυτό. Πολλές φορές βιώνετε και ενοχές, αν δώσετε προτεραιότητα στις δικές σας ανάγκες και σ’ αυτό που θέλετε εσείς και όχι οι άλλοι. Βέβαια, παίρνετε και ικανοποίηση αφού σας θέλουν για φίλο/ η. Και φυσικά, αφού είστε βολικοί! Φυσικά, δεν συμπεριφέρονται όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο. Και αυτό θα το έχετε διαπιστώσει αφού μάλλον οι γύρω σας λένε το «όχι» τους πολύ συχνά. Πως γεννήθηκε όμως σε εσάς αυτό το «πρόβλημα»; Για ακόμα μια φορά, θα γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, τότε που ήσασταν παιδί. Μπορεί οι γονείς σας να σας τιμωρούσαν, απειλούσαν ή θύμωναν μαζί σας όταν δεν συμπεριφερόσασταν όπως ήθελαν εκείνοι. Δεν υπήρχε δηλαδή η ελευθερία έκφρασης του εαυτού σας, παρά μόνο η έκφραση που ήταν αποδεκτή από εκείνους. Ίσως να μην σας επέτρεπαν να κάνετε και τις δικές σας επιλογές. Μήπως σας έκαναν και «μούτρα» όταν διαφωνούσατε μαζί τους; Μπορεί οι γονείς σας να μιλούσαν πάντα για τα προσωπικά τους προβλήματα και αυτό να σας έβαλε στην θέση του ακροατή, από τότε μέχρι και σήμερα. Ίσως να σας έκαναν να νιώθετε ένοχος/η ή εγωιστής/στρια όταν δεν κάνατε αυτό που ήθελαν. Τέλος, ίσως οι γονείς σας να είχαν την τάση να αγχώνονται υπερβολικά ή να πέφτουν σε κατάθλιψη, αν δεν κάνατε ή λέγατε κάτι όπως το ήθελαν εκείνοι. Αυτό σας έχει κάνει να ανησυχείτε και να νοιάζεστε για τις συναισθηματικές συνέπειες των πράξεων σας στους άλλους. Δηλαδή, να μην λέτε ή να μην κάνετε κάτι για να μην στεναχωρήσετε τους άλλους. Φαίνεται λοιπόν πως τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή σας τον έχουν οι άλλοι και εσείς απλά παρατηρείτε τι συμβαίνει. Μήπως θα ήταν καλύτερα για εσάς αν πρωταγωνιστούσατε; Πρόκειται για τη δική σας ζωή την οποία εσείς πρέπει να φροντίσετε. Πως όμως θα μπορούσε να γίνει αυτό; Το πρώτο σημαντικό βήμα είναι να συνειδητοποιήσετε την παθητικότητα κ