Μαθήματα ηλεκτρονικής ορθογραφίας...

15:10 27/7/2011 - Πηγή: 24wro

Τον τελευταίο καιρό διαβάζω κείμενα από εδώ κι από εκεί, σε αρχεία Word...
σε διάφορα fora και λοιπά και μου ανάβουν τα λαμπάκια. Καλά, κανείς δε σας έχει μάθει πώς γράφουμε σωστά στον υπολογιστή; Υπάρχει σετ κανόνων ηλεκτρονικής ορθογραφίας βάσει του οποίου πληκτρολογούμε και γράφουμε, ώστε να διευκολύνουμε α) αυτόν που μας διαβάζει, β) αυτόν που θα κάνει αναζήτηση με βάση το περιεχόμενο του κειμένου μας, και γ) το δύσμοιρο πρόγραμμα που θα προσπαθήσει να πιάσει τα ορθογραφικά μας.
Μαζευτείτε λοιπόν καλά μου παιδάκια εδώ

γύρω να σας μάθω τα βασικά τουλάχιστον, ώστε να μην αναγκάζομαι να βγάζω τα μάτια μου κάθε φορά που σκοντάφτω σε κείμενο γραμμένο από άτομο που και καλά έχει πάρει ECDL:
- Πρώτο και βασικότερο: πάντα βάζουμε ένα και μόνο κενό μετά από σημεία στίξεως, πότε πριν από αυτά. Εντάξει; Παράδειγμα, αυτή η παράγραφος: προσέξτε πώς έχω κενό μετά από κάθε κόμμα, κάθε ερωτηματικό, κάθε άνω κάτω τελεία, κάθε τελεία. Το ίδιο ισχύει και για την απόστροφο: επ’ ουδενί δεν την κολλάμε στην επόμενη ή στην προηγούμενη λέξη – πάντα κολλάει στη λέξη που υφίσταται τη σύντμηση.
- Πρώτη εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα: οι παρενθέσεις πάντα προηγούνται και έπονται από ένα και μόνο κενό, ενώ το κείμενο μέσα τους ΠΟΤΕ δεν αρχίζει ή τελειώνει με κενό. Αν η παρένθεση ακολουθείται από σημείο στίξεως τότε δεν παρεμβάλλουμε κενό μεταξύ τους. Τα ίδια ισχύουν και για τα εισαγωγικά, τα οποία πάντα βάζουμε με Shift και απόστροφο.
- Δεύτερη εξαίρεση στον πρώτο κανόνα: η παύλα. Αν τη βάζουμε ως παύση στο λόγο μας – όπως κάνω εδώ τώρα, για παράδειγμα – πάντα ακολουθείται και έπεται από ένα κενό. Αν τη χρησιμοποιούμε ως μέρος μίας σύνθετης λέξης, όπως είναι η “μπαρμπα-Γιάννης” τότε δεν πλαισιώνεται από κανένα κενό. Παρόμοιος κανόνας ισχύει για την κάθετο (“/”), η οποία έχει ένα κενό απόσταση από τις λέξεις που διαχωρίζει. Εξαίρεση όταν θέλουμε να διατυπώσουμε δυο λέξεις οι οποίες παρέχονται η μία ως “εναλλακτική” για την άλλη (όπως προ-/μετάπολεμικά ή αναβάθμιση/ανανέωση), όπου θέλουμε να αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο και να μη σπάνε κατά την αναδίπλωση της γραμμής.
- Στις συντομογραφίες, τύπου π.χ., κ.α., κ.ο.κ., λ.χ. και δε συμμαζεύεται δεν βάζουμε κενό μετά από κάθε τελεία, επειδή η συντομογραφία εκλαμβάνεται ολόκληρη ως λέξη. Η τελευταία τελεία θεωρείται γράμμα και όχι σημείο στίξεως, οπότε αν δεν έπεται σήμειο στίξεως βάζουμε κενό.
- Τα σύμβολα τοις εκατό και τοις χιλίοις και οι μονάδες μετρήσεως δεν προηγούνται από κενό, ούτε το συν πλην (±) έπεται από κενό – μπαίνουν κολλητά μετά τον αριθμό που συνοδεύουν. Αντίστοιχα, τα σύμβολα μεγαλύτερο και μικρότερο από και οι μαθηματικοί τελεστές (+, -, ·, ÷) δε συνοδεύονται από κενά, αλλά εφάπτονται άμεσα με τους αριθμούς που “συνδέουν”. Αυτά επειδή κάθε πράξη ή αριθμός με τα σύμβολα και τις μονάδες του θεωρείται ενιαία μονάδα και δε θέλουμε να “σπάει” στο τέλος της γραμμής.
- Αρχίζουμε μια πρόταση με κεφαλαίο και δεν σπέρνουμε κεφαλαία μέσα στην πρόταση! Μόνες λέξ