Ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε ήδη από την Αθήνα!

00:09 13/3/2012 - Πηγή: 24wro

Διά την των χρημάτων χρήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται; ...

Πλάτων, Φαίδων 66γ«Οι εργάτες επιθυμούν να λάβουν όσο το δυνατόν περισσότερα, οι εργοδότες να δώσουν όσο το δυνατόν λιγότερα. Και οι δύο επιδιώκουν να οργανωθούν.
Οι πρώτοι για να πετύχουν αύξηση των μισθών και οι δεύτεροι τη μείωσή τους».
Adam Smith: «πλούτος των εθνών».κεφ.8ο παρ.11 Αν δεχτούμε τη ρήση του Πλάτωνος, πως «η αιτία όλων των πολέμων είναι το χρήμα», δηλαδή το κέρδος για την απόκτηση υλικών αγαθών, τότε, πέρα από ανόητες συνωμοσιολογικές θεωρίες,

με αμιγώς λογικά επιχειρήματα, μπορούμε να πούμε, πως ο 3ος Παγκόσμιος πόλεμος άρχισε ήδη.

Πέρα πάλι από συνωμοσιολογικές θεωρίες, αν ο 1ος άρχισε στα Βαλκάνια και συγκεκριμένα στο Σεράγιεβο, εντελώς συμπτωματικά, ο 3ος άρχισε πάλι στα Βαλκάνια, αυτή τη φορά στην Αθήνα, η οποία εδώ και τρία χρόνια είναι στο επίκεντρο του παγκοσμίου ενδιαφέροντος όλων εκείνων των κερδοσκόπων, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι «η των ημών χρημάτων χρήσις».

Αν μέχρι πριν δυο ή τρεις δεκαετίες, πριν δηλαδή τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, οι πόλεμοι εκδηλωνόταν (φαινόταν προς τα έξω) σαν πόλεμοι των εθνών, με το πρόσχημα «για περισσότερο ζωτικό χώρο», σήμερα, στο λεγόμενο «πλανητικό χωριό-Γη», όπου κεφάλαια και κέρδη δεν έχουν πατρίδα, «η των χρημάτων χρήσις» των κερδοσκόπων, έχει έναν και μοναδικό αντίπαλο, εκείνον που μπορεί να παράξει πλούτο, τον εργαζόμενο.

Αυτό που ο Μαρξ, επηρεασμένος από τον φιλελεύθερο Adam Smith (τον οποίο θαύμαζε απεριόριστα) είχε ονομάσει ταξικό αγώνα για την ιδιοποίηση της υπεραξίας της εργασίας, ο γνωστός Ελληνας ρήτορας Λυσίας το περιέγραφε πριν 2 500 χρόνια, πιο απλά και γλαφυρά: «Οι συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων δεν γίνονται για το πολίτευμα, αλλά για τα ατομικά συμφέροντα του καθενός»(ου περί πολιτείας εισίν αι προς αλλήλους διαφοραί, αλλά περί των ιδίων συμφερόντων εκάστω)... Από τότε λοιπόν, μέχρι σήμερα και πιθανόν για πάντα, τα αντιμαχόμενα συμφέροντα κεφαλαίου και εργασίας, θα προκαλούν τους πολέμους. Και επειδή, όπως μας είπαν οι Πλάτων και ο Λυσίας, πριν τον Σμιθ και τον Μαρξ, η ουσία του ζητήματος είναι μία, ας δούμε πως διεξάγεται σήμερα αυτός ο ακήρυχτος αλλά υποχθόνιος πόλεμος των υπερεθνικών κερδοσκόπων, που εμφανίζονται σαν απρόσωπες αγορές εναντίον όλων εκείνων που εργάζονται και παράγουν υλικές και άϋλες αξίες.

Ολοι οι υπερ-εθνικοί πλέον κολοσσοί, οι οποίοι μέχρι πρότινος δικαιολογούσαν τις χαμηλές αμοιβές της εργασίας σε εθνικό επίπεδο και την αναντιστοιχία τους προς την αυξανόμενη παραγωγικότητα, με την αιτιολογία ότι ο συντελεστής εργασία έχει μειωμένη συμβολή στην παραγωγή πλούτου σε σχέση με το κεφάλαιο( βλέπε Νέα Οικονομία), αφού η θεωρία της λεγόμενης Νέας Οικονομίας αποδείχτηκε «πατάτα», χρησιμοποιούν πλέον την Κίνα σαν πολιορκητικό κριό, για να εξαπολύσουν μια άνευ προηγουμένου αντεπίθεση μείωσης του λεγόμενου μισθολογικού κόστους, αποδεχόμενοι εμμέσως, αυτό που υποστήριζαν οι κλασικοί της οικονομίας Α. Σμιθ και Δ, Ρικάρντο.