Οι Γερμανοί δικαίως ξαναήρθαν στον τελικό

15:52 26/4/2012 - Πηγή: 24wro

Σίγουρα είναι πάρα πολλοί εκείνοι που λυπήθηκαν για τον χθεσινό αποκλεισμό της Ρεάλ Μαδρίτης στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ αλλά ασφαλώς πολύ λιγότεροι όσοι τον θεωρούν άδικο...

Οι «μερέγχες» ήταν το μεγάλο φαβορί στη μονομαχία τους με την Μπάγερν και να φάνταζαν πριν από την έναρξη του αγώνα, και ιδιαίτερα μετά το πρώτο 20λεπτο της 2ης αναμέτρησης τους με τους Βαυαρούς, ως η ομάδα που θα διαδεχόταν την μισητή τους Μπαρτσελόνα στον ευρωπαϊκό θρόνο. Μόλις λίγα 24ωρα μετά από την ουσιαστικά (γιατί μπορεί το πρόγραμμα των Μαδριλένων στις εναπομείνασες τέσσερις αγωνιστικές της Πριμέρα Ντιβιζιόν

κάθε άλλο παρά ιδιαίτερα εύκολο να είναι όμως η απόσταση ασφαλείας των επτά βαθμών από την αιώνια αντίζηλο είναι μάλλον απίθανο να καλυφθούν- αν και φυσικά ποτέ μην λες ποτέ στη μπάλα-) έξωση στην οποία ανάγκασαν τους Καταλανούς από τον ισπανικό με τον θρίαμβο 2-1 μέσα στο «Καμπ Νου».
Η ανώμαλη προσγείωση τους το βράδυ της Τετάρτης στο κατάμεστο «Μπερναμπέου» που έβαλε, για 2η διαδοχική χρονιά ένα βήμα πριν από την πηγή, τέλος στο όνειρο της «βασίλισσας» για το 10ο της στέμμα στη «Γηραιά Ήπειρο» πιστεύω, και για μία ακόμα φορά θα προσφύγω και στην σύμπραξη πολλών ακόμα ειδικών και μη της μπάλας, ότι ήταν δίκαιη.
Ιδιαίτερα η εντυπωσιακά μεγάλη διαφορά αγωνιστικής εικόνας με την αντίπαλο της στη 2η πράξη της τιτανομαχίας τους (αντίθετα από ότι έγινε οκτώ βράδια νωρίτερα στην «Αλιάνζ Αρίνα» όπου η κατάσταση ήταν πιο ισορροπημένη αν και εκτιμώ ότι και σ’ εκείνη την πρώτη περίπτωση η Μπάγερν ήταν η καλύτερη ομάδα) νομίζω ότι δικαιώνει περίτρανα την πρόκριση των Γερμανών.
Μετά την αρκετά δυνατή υποθήκη του 1-2 στο ματς του Μονάχου , με τον ενθουσιασμό του θριάμβου της Βαρκελώνης και το επιπλέον τονωτικό του μία ημέρα νωρίτερα αποκλεισμού της ομάδας του Πέπ Γκουαρδιόλα από την Τσέλσι στον έτερο ημιτελικό, συν την προοπτική της αναμέτρησης με τους κουτσουρεμένους λόγω καρτών Λονδρέζους στον τελικό της 19ης Μαΐου, οι Μαδριλένοι έδειχναν έτοιμοι να κάνουν αυτό του η πλειοψηφία των φιλάθλων, αλλά και των ειδικών του ποδοσφαίρου και φυσικά άπαντες οι οπαδοί τους) πίστευαν για να επιστρέψουν σε λίγες εβδομάδες στη βαυαρική πρωτεύουσα και να πάρουν την κούπα που τους λείπει από εποχής Ζιντάν ( καθώς ο τελευταίος τους ευρωθρίαμβος ήρθε πριν από 10 χρόνια με το μαγικό νικητήριο γκολ του Ζιζού στο 2-1 επί της Λεβερκούζεν στο «Χάμπεν Πάρκ» της Γλασκώβης).
Από τότε μόνον πέρυσι …απείλησαν να βρεθούν προ των πυλών για να αυξήσουν τη διαφορά από τις άλλες πολυνίκεις ομάδες του θεσμού ανεβάζοντας το κοντέρ σε διψήφιο αριθμό κατακτήσεων. Τότε ήταν η Μπαρτσελόνα εκείνη που τους έβαλε φρένο με το 0-2 μέσα στη Μαδρίτη στο πρώτο ματς και το 1-1 στην πρωτεύουσα της Καταλωνίας λίγες ημέρες αργότερα).
Ο Ζοζέ Μουρίνιο που είχε ζήσει δις το μαρτύριο του ημιτελικού αποκλεισμού όταν καθόταν στον πάγκο της Τσέλσι στο 2ο μισό της προηγούμενης δεκαετίας (το 2005 και το 2007 αντίστοιχα με δράστη σ’ αμφότερες τις περιπτώσεις την συμπατριώτισσα Λίβερπουλ) φαινότ