Σαν σήμερα εκτελέστηκε ο ήρωας Σολωμός Σολωμού

13:35 14/8/2011 - Πηγή: 24wro

Άλλοι τον χλεύασαν. Άλλοι τον κατηγόρησαν για ψευτοπαλληκαρισμό. Άλλοι τον...


θεώρησαν ως κίνδυνο για τις διπλωματικές σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας.

Μερικοί λυπήθηκαν που δε λυπήθηκε τη ζωή του. Πολλοί καθήμενοι στις πολυθρόνες τους θεώρησαν την πράξη του "βλακεία" και τη θυσία του άδικη.

Κάμποσοι προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τη σκέψη του και συμπέραναν ότι ανέβηκε στον ιστό χωρίς να υπολογίζει ότι θα τον πυροβολήσουν. Σκέφτηκε δηλαδή ότι μπορεί και να γλίτωνε!

Άλλοι απόρησαν ξεχνώντας

την εθνική καταγωγή του. Αρκετοί ενοχλήθηκαν από τη συνεχή τηλεοπτική προβολή του θανάτου του μην αντέχοντας το αίμα; που έρεε πάνω του ή μήπως ανησύχησαν ότι θα βγουν από το λήθαργό τους και τον καταθλιπτικό ωχαδελφισμό τους;

Ορισμένοι μπορεί και να ένιωσαν ένα κρυφό θαυμασμό που μετατράπηκε σε φανερό φθόνο και ζήλια γιατί η δική τους ψυχή δεν άντεχε σε καμιά σύγκριση μ' αυτή του παλικαριού.

Οι συνήθως φωνασκούντες "προοδευτικοί" υπέρ των απανταχού της Γης απεργών πείνας που διαδηλώνουν τις ιδέες τους, κατάπιαν τη γλώσσα τους για τον πραγματικό ήρωα. Όλοι αυτοί ό,τι κι αν σκέφτηκαν, ό,τι και αν είπαν το μόνο που κατάφεραν ήταν ν' ασχημονήσουν στη μνήμη του Σολωμού Σολωμού, του Ελληνοκύπριου ήρωα που αψηφώντας τα τουρκικά όπλα προσπάθησε να κατεβάσει από τον ιστό το σύμβολο της διχοτόμησης της Κύπρου.

Ήταν μια ζεστή μέρα μεσούντος του Αυγούστου. Ο ουρανός ήταν γαλανός στην Κύπρο αλλά η ατμόσφαιρα στην Πράσινη γραμμή της Δερύνειας ήταν βαριά καθώς υπήρχε ακόμα η έντονη μυρωδιά του αίματος του εθνομάρτυρα Τάσου Ισαάκ που βρήκε τραγικό θάνατο οπό τον τουρκικό Αττίλα λίγες μέρες πριν.

Η αδικία και η οργή ξεχείλισε για μία ακόμη φορά στα στήθη των Ελλήνων. Τα δάκρυα διαδέχτηκαν τα συνηθισμένα ΟΗΕολογικά ευχολόγια για "δίκαιη λύση του Κυπριακού" και η αυλαία ενός ακόμη δράματος έπεσε. Ή νόμιζαν ότι έπεσε. Γιατί κάποιος άλλος είχε διαφορετική άποψη για τη σημασία του θανάτου και για τη σημασία της έννοιας "Έλληνας". Ο Σολωμός Σολωμού σκαρφάλωσε στον τουρκικό ιστό έχοντας πλήρη συναίσθηση της πράξης του και την ιδέα ότι εκπλήρωνε ένα χρέος.

Αγνόησε τη σημερινή Ελλάδα που του φώναζε: "Γύρνα πίσω ρε..." δείχνοντας ότι τέτοιες λέξεις δεν ταιριάζουν στην ελληνική ιστορία και στην ελληνική λεβεντιά.

"Η πατρίδα δεν μετριέται με το στρέμμα αλλά μονάχα με της καρδιάς το πύρωμα και το αίμα" όπως λέει και ο ποιητής. Το Ελληνόπουλο της Κύπρου μας απέδειξε ότι η πατρίδα δεν είναι μόνο υλικές ανέσεις αλλά προπαντός ένα από τα ανώτερα ιδανικά.

Ο άνθρωπος είναι πραγματικά ελεύθερος όχι όταν κρύβεται πίσω από κάποια σύνορα και διαχωριστικές γραμμές αλλά όταν καταφέρνει να νικήσει το φόβο του θανάτου.

Ο Σολωμός Σολωμού εξίσωσε τη ζωή με το θάνατο. Η ψυχή ταυ ένιωσε ελεύθερη σ' αντίθεση με το σώμα του που ήταν φυλακισμένο πίσω από τα συρματοπλέγματα είκοσι δυο χρόνια τώρα και ανήμπορο να φτάσει στην κατεχόμενη πατρογονική εστία του. Κ