Στρώνοντας τραπέζι στην... αρχαιότητα

09:37 22/9/2012 - Πηγή: 24wro

Στις ημέρες μας η διατροφή μας αποτελείται από πιάτα που έχουν προέλευση από σχεδόν κάθε...
γωνιά του κόσμου. Οι περισσότεροι από εμάς καταναλώνουμε αμερικανικά μπέργκερς, γαλλικά κρασιά, ιταλικά ζυμαρικά και ασιατικό σούσι.

Τι όμως γινόταν όταν δεν υπήρχε η αφθονία των υλικών και η επιλογή δεν ήταν ελεύθερη; Άραγε τι κατανάλωναν οι… πολύ μακρινοί πρόγονοί μας; Στην αρχαιότητα κάθε τόπος είχε τη δική του παραγωγή και η κατανάλωση ήταν «υπάκουη» σε αυτό το χαρακτηριστικό. Ας δούμε λοιπόν με τι συνήθιζαν να διατρέφονται τέσσερις από τους ιστορικούς λαούς. Οι διαφορές στη διαίτά τους,

απόρροια κλιματικώνν, εδαφικών, πολιτιστικών, κοινωνικών και θρησκευτικών παραγόντων είναι αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσες.

Αίγυπτος

Η κύρια τροφή σε κάθε αιγυπτιακό γεύμα ήταν το ψωμί, όπως συνέβαινε και σε όλη την Εγγύς Ανατολή και την Ευρώπη, έως ότου εισάχθηκε η πατάτα από την Αμερικής τον 15ο αιώνα. Η σημασία του σιταριού ήταν τέτοια, που οι σιταποθήκες και οι κριθαραποθήκες ελέγχονταν από τον ίδιο τον Φαραώ. Οι εύποροι έτρωγαν κυρίως βοδινό κρέας, πρόβατα και κατσίκες. Αντίθετα δεν συνήθιζαν το χοιρινό. Επίσης, οι Αιγύπτιοι κυνηγούσαν μη εξημερωμένα ζώα όπως τα ελάφια και οι αντιλόπες. Οι φτωχοί άνθρωποι έτρωγαν λιγότερο κρέας και από αυτό τη μερίδα του λέοντος καταλάμβαναν το βόειο, το κατσικίσιο και το πρόβειο, δευτερευόντως δε το χοιρινό. Κοτόπουλα δεν υπήρχαν στην Αίγυπτο, όμως οι κάτοικοί της έτρωγαν πάπιες και χήνες, από τις οποίες έπαιρναν και τα αυγά. Παράλληλα κατανάλωναν άγρια πουλιά, όπως ορτύκια. Σε ό,τι αφορά τα ψάρια, οι εύποροι δεν τα προτιμούσαν εάν υπήρχε διαθέσιμο κρέας. Περισσότερο προσφιλή ήταν τα παστά ψάρια. Πάντως ο Νείλος ήταν πλούσια σε αλιεύματα. Τα ψάρια ήταν πιο δημοφιλή στις κατώτερες κοινωνικές ομάδες, που συνήθιζαν να τα αποξηραίνουν στον ήλιο και να διατηρούσαν σε αλάτι. Η κατανάλωση απαγορευόταν μόνο για όσα ζώα και ψάρια θεωρούνταν ιερά. Περιορισμός πάλι δεν υπήρχε για τα προϊόντα της γης, οπότε οι Αιγύπτιοι κατανάλωναν εν αφθονία μπιζέλια και φασόλια, κρεμμύδια, σκόρδο, ραπανάκια, γογγύλια, πιπεριές, πράσα, μαρούλια και αγγούρια, καθώς επίσης και πολλά βότανα και μπαχαρικά, όπως γλυκάνισο, μάραθο, μουστάρδα, θυμάρι, κόλιανδρο, κύμινο και άνηθο. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι αγαπούσαν από φρούτα, τα σταφύλια, τα σύκα, τα καρπούζια, τα ρόδια, τα δαμάσκηνα και πολλά άλλα. Στη διατροφή τους είχαν εντάξει και τα καρύδια, τα αμύγδαλα κ.ο.κ. Τέλος, το βούτυρο και το τυρί παράγονταν από αγελάδες, κατσίκες και πρόβατα, ενώ το μέλι ήταν το βασικό γλυκαντικό, δεδομένου ότι η ζάχαρη ήταν άγνωστη ως υλικό.

Ιαπωνία

Η ιαπωνική κουζίνα έχει εξελιχθεί λαμβάνοντας έντονες επιρροές από την Κίνα και την Κορέα. Μία από τις σημαντικότερες επιρροές ήταν η εισαγωγή ρυζιού από την Κορέα γύρω στο 400 π.Χ. Κατόπιν, μέσα σε εκατό χρόνια είχε γίνει η βασική τροφή της Ιαπωνίας. Παράλληλα, φασόλια σόγιας και σιταριού εισήχθησαν πάλι από την Κίνα σύντομα μετά το ρύζι, αμφότερα έγιναν αναπόσπαστο μέρος της ιαπω